به قسمت سوم مجموعه مد در گذر زمان خوش آمدید. این بخش که از مد قرون وسطایی شروع می شود و به دهه شصت ختم می شود، مد بریتانیا را در دوره گرجستان پوشش می دهد. لباس های روز مرد در مورد سال 1738

این آقا کت و شلوار تابستانی هوشمندی می پوشد که کتش نسبت به اواخر قرن هفدهم تنگ تر است. از پارچه ساده دوزی شده روی لبه ها و جیب هایی که تا سطح باسن بلند شده اند. جلیقه ساده است و شلوارها تنگ تر است و تا زیر زانو محکم می شود. این پیراهن در قسمت سرآستین فر شده است و دور یقه آن یک کراوات گره دار یا توری است. موهای خودش را می پوشد. برای مجالس رسمی یک کلاه گیس پودری که از پشت با پاپیون بسته شده بود استفاده می شد و کت و جلیقه او از حریر طرح دار بود. 0> لباس روز بانو در حدود 1750

این خانم (سمت چپ) یک لباس "کوله‌پشتی" می‌پوشد که برگرفته از لباس‌های برهنه قرن هفدهم است. در زیر یک کرست سفت و حلقه‌های کناری عصایی وجود دارد که دامن‌ها را نگه می‌دارد.

زیادهای شیفت او در گردن، پوشانده شده در یک «روسری» و در باز شدن سرآستین‌های بال‌مانند او دیده می‌شود. از دهه 1750 او یک کلاه موسلین گرد بر سر دارد که پلیسه مرکزی آن به یاد «فونتانژ» (1690-1710) است. برای لباس رسمی، او از ابریشم های برجسته یا گلدوزی شده استفاده می کرد.

لباس های روز مرد1770

این آقا یک کت ساده می پوشد، محکم و بریده شده، و دم های خمیده را تشکیل می دهد. جلیقه تا زیر کمر کوتاه شده و شلوارها بلندتر و تنگ تر از قبل هستند. کت او یقه نواری دارد و به جای کراوات کت نسبتاً سفت می پوشد. او موهای خودش را می‌پوشد، اما برای موقعیت‌های رسمی یک کلاه گیس پودری، لباس بلند و از پشت بسته می‌داشت. گلدوزی و پیرایش به جز لباس های رسمی دیگر مد نبود.

لباس روز خانم مربوط به سال 1780

این لباس معمولی است سبک های ساده کانتریفیکیشن که در اواخر قرن مد شدند. این یک کت «ردینگوت» یا سوارکاری است که از کت مردانه الگوبرداری شده است. کمر کوتاه‌تر شده است و سینه‌ها با یک دستمال موسلین «بوفون» و باسن‌ها با یک «دنده کاذب» پوشانده شده است. موها در انبوهی از فرهای گشاد پوشیده شده است و خانم کلاه بزرگی بر سر دارد که از کلاه سواری اواسط قرن هفدهم الهام گرفته شده است. پارچه‌های پشمی، پنبه و کتان به مواد مد تبدیل شده بودند، در حالی که ابریشم‌ها را برای عصرها می‌پوشیدند، مانند حلقه‌های کوچک، زیرا حلقه‌های پهن فقط برای دربار می‌پوشیدند.

لباس رسمی خانم 1802

در این زمان علاقه زیادی وجود داشت در یونان و روم باستان، و این خانم «لباس کامل شیک» می‌پوشد، سبکی که بر اساس پارچه‌کاری مجسمه‌های کلاسیک است. کمر بلند و بدون کورست و موادسبک در رنگ و بافت مسلین تبدیل به یک پارچه مد شده بود. لباس او هنوز هم در قرن هجدهم است، اما برای پوشیدن روزانه باید نیم تنه، دامن و کت و شلوار را در یک تکه داشته باشد. لوازم جانبی او متنوع است: او یک ماف بزرگ swansdown حمل می کند، دستکش های سفید بلند می پوشد، یک کمربند منگوله دار و یک عمامه تراشیده پر دارد.

در سال 1795، در به منظور افزایش درآمد، مالیاتی بر پودر مو توسط ویلیام پیت وضع شد. با این حال، این مالیات شکست خورد زیرا مردم به سرعت پوشیدن کلاه گیس پودری را کنار گذاشتند و مالیات فقط 46000 گینه افزایش یافت>لباس های روز مرد 1805

لباس غیررسمی روز در اینجا نشان داده شده است، تصویری که از پرتره طرحی از جورج (بو) برومل، ایده آل شیک (و شیک پوش مشهور) در عصر خود گرفته شده است. او مردان را متقاعد کرد که فکر کنند لباس‌های تیره، خوش تراش و متناسب باهوش‌تر از لباس‌های رنگارنگ خودنمایی هستند. او معمولاً یک کت پارچه‌ای برش خورده با دکمه‌های برنجی، یک جلیقه ساده که با کتلت‌هایش (که در حدود سال ۱۸۰۵ جایگزین شلوارهای کوتاه‌تر شد)، چکمه‌های سوارکاری هسی و یک کلاه سواری مخروطی سخت می‌پوشید که در اواخر قرن ۱۸ معرفی شد. در شستن و گره زدن کراوات سفت نشاسته شده او دقت زیادی به عمل آمد. او برای عصر یک کت مشکی و کت و شلوار ابریشمی به جای شلوار زانویی مد روز می پوشید.

«Beau» Brummell با معرفی و به مد در آوردن کت و شلوار مردانه مدرن شناخته می شود.کراوات؛ این کت و شلوار در حال حاضر در سراسر جهان برای موقعیت های تجاری و رسمی پوشیده می شود.

لباس های شب در مورد 1806

این خانم یک تکه می پوشد لباسی که در پایان قرن 18 معرفی شد. طراحی آن از علاقه جدید به آثار هنری کلاسیک الهام گرفته شده است. دارای دامن کمر بلند و صاف بدون کت و آستین کوتاه است. معاصران آن را جسورانه و بی حیا می دانستند! جنس آن سبک و راه راه است. برای گرما، شال دارد، دستکش بلند می‌پوشد و ماف می‌برد.

کت دم بریده جنتلمن از پارچه‌ای ظریف با یقه مخملی، جوراب‌های ابریشمی، کلاه گیس کراوات و کلاه دوشاخه، لباس‌های روز قرن هجدهم را به یاد می‌آورد. و سبک های عصرانه قرن بیستم را پیش بینی کنید. لباس رسمی معمولاً یک سبک روز است که همچنان پابرجاست، اگرچه مدت‌هاست که مد نیست، بدون تغییر باقی می‌ماند.

دوره پس از 1811 به عنوان دوره سلطنت شناخته می شود، زیرا شاهزاده ولز (بعدها پادشاه جورج چهارم) از آن زمان تا زمان مرگ پادشاه به عنوان نایب السلطنه حکومت کرد. پدرش جورج سوم در سال 1820.

مدهای این دوره برای ما کاملاً آشنا هستند، زیرا اینها سبک های لباس پوشیدنی هستند که در اقتباس های تلویزیونی و فیلم های محبوب رمان های جین آستن، مانند 1995 اقتباس اندرو دیویس از «غرور و تعصب» برای بی بی سی. شارپ ITV در این دوره نیز ساخته شده است، در طول جنگ های شبه جزیره و ناپلئون.

جنگ های ناپلئونیمجموعه‌ای از درگیری‌هایی بود که بین فرانسه به رهبری ناپلئون بناپارت و تعدادی از کشورهای اروپایی از جمله بریتانیای کبیر بین سال‌های 1799 تا 1815 درگرفت.

جنگ‌های ناپلئونی: سربازان بریتانیایی و خانم‌هایشان

لباس روز در مورد 1825 لباس خانم طرح کلی جدیدی به خود می گیرد. کمر تا حد طبیعی پایین آمده و آستین و دامن گشاد و پر است. رنگ ها روشن، تزئینات استادانه و جواهرات زیادی پوشیده شده است. اکسسوری‌ها متنوع هستند، قابل توجه‌ترین آنها کلاه بزرگی است که با پاپیون‌های روبانی فراوان تزئین شده است. این مرد لباس پیاده‌روی ظریفی می‌پوشد که روی شانه‌ها کمی پر است و جلیقه‌ای با برگردان می‌پوشد. او پس از حدود سال 1805 جوراب شلواری تنگ می پوشد که برای پوشیدن روزانه قابل قبول است و کلاه بلندتری به سر می گذارد. لباس روستایی ولزی در مورد 1830 این دختر ولزی از نقاشی مربوط به سال 1830 نشان می دهد که چگونه مد در مکان های دورافتاده عقب مانده است. او لباسی با تراش قرن هجدهم می پوشد، روی یک کرست سفت، یک دستمال گردن چاپ شده و یک دمپایی که با یک پیش بند چک محافظت می شود. لباس او احتمالاً از مواد پشمی ولزی ساخته شده است، دستکش ها و جوراب های او بافته شده است. کلاه تاج بلند او را می توان به مدهای قرن هفدهم ردیابی کرد. بسیاری از آنها شنل قرمزی می پوشیدند که تفاوتی با لباس زنان هموطن انگلیسی در قرن هجدهم و نوزدهم نداشت. این و کلاه هر دو هستندملزومات لباس ملی ولز همانطور که امروزه آن را می شناسیم. قسمت 1 – مد قرون وسطی قسمت 2 – مد تودور و استوارت بخش 3 – مد گرجستان بخش 4 – مد ویکتوریایی تا دهه 1960