مردم ولز به شدت از بسیاری از سنت‌ها، آداب و رسوم و زبان باستانی خود محافظت کرده‌اند و حفظ کرده‌اند، و این در مورد غذاهای ولز نیز صادق است.

یک دهه یا بیشتر، مسلماً یافتن آن دشوار بود. آشپزی سنتی ولز در شهرهای ولز مانند کاردیف یا سوانسی یا حتی در استراحتگاه های ساحلی مانند Llandudno یا Colwyn Bay. امروزه به لطف ابتکاری به نام "ولز، طعم واقعی"، محصولات و غذاهای سنتی ولز در سراسر سرزمین، در هتل ها، رستوران ها و مسافرخانه های روستایی جشن گرفته می شود.

طرح "ولز، طعم واقعی"، که توسط آژانس توسعه ولز (WDA) اداره می شود، استفاده از محصولات با کیفیت ولز را در سراسر صنایع مهمان نوازی و گردشگری در ولز ترویج و تأیید می کند.

انواع مختلفی از غذاهای ویژه در ولز رشد و تهیه می شود، از عسل گرفته تا ژامبون، کاکل ها به سس های تخصصی، شراب سفید به ویسکی، و بستنی به ماست.

گوسفند ولزی کوچک هستند و وقتی به عنوان بره خورده می شوند، طعم بسیار خوشمزه ای دارند. بره باتلاق نمکی بافت کره ای و طعم ملایمی دارد که در نتیجه گله های گوسفند در کنار جلبک های دریایی در کنار دریا چرا می کنند. اگرچه گوشت بره اغلب با ولز مرتبط است، در گذشته این گوشت فقط در روزهای تعطیل و تعطیلات مصرف می شد: خوک گوشت اصلی خانواده بود.

آشپزی سنتی ولزی از رژیم غذایی نشأت می گیرد. مرد کارگر:ماهیگیر، کشاورز، معدنچی زغال سنگ یا کارگر. بنابراین سبزیجات تازه از باغ، ماهی از رودخانه ها، دریاچه ها یا دریا، گوشت خوک خانواده و غیره اساس پخت و پز سنتی ولزی را تشکیل می دهند. گوشت بره ولزی و گوشت گاو مانند ماهی های تازه صید شده مانند سالمون ، قزل آلای قهوه ای ، خرچنگ سفید برجسته هستند. , خرچنگ و کاکل .

بیکن به همراه دو سبزی اصلی ولزی تره و کلم به غذای سنتی ولزی را کاول، یک آبگوشت یا سوپ درست کنید. این غذای کلاسیک یک دیگ، که در اصل در یک قابلمه آهنی روی آتش پخته می‌شد، از تمام مواد محلی استفاده می‌کرد: بیکن پخته شده خانگی، تکه‌های گوشت بره ولزی، کلم، سوئد، سیب‌زمینی و تره فرنگی. دستور العمل های گاول بسته به سبزیجات و محصولات موجود در منطقه و از فصلی به فصل دیگر متفاوت است. در حالی که کاول را می توان همه با هم خورد، در برخی مناطق ابتدا آبگوشت و سپس گوشت و سبزیجات سرو می شود.

فقط در ولز، و برخی از مناطق اسکاتلند و ایرلند، یک جلبک دریایی خوراکی است که به عنوان لیور شناخته می شود که به صورت تجاری جمع آوری و پردازش می شود. bara lawr یا laverbread که قبلاً پخته و آماده شده در بازارهای متعدد در سراسر ولز موجود است، معمولاً با جو دوسر پاشیده می‌شود، سپس در چربی بیکن داغ گرم می‌شود و با بیکن سرو می‌شود. برای صبحانه یا شام جلبک دریایی خود را می توان در برخی از مناطق غرب یافتساحلی، در هنگام جزر و مد به صخره ها می چسبد.

Caerphilly یک پنیر سفید خفیف و خفیف است که از ولز جنوبی منشا گرفته است و احتمالاً شناخته شده ترین پنیر ولزی است. امروزه خانه مزرعه Caerphilly که به صورت گردهای سنتی با پوست طبیعی ساخته می‌شود، فقط در کشور غربی انگلستان ساخته می‌شود، نه در ولز، اگرچه پنیر ملایم و خرد شده در خامه‌خانه‌های پرنسیپیتی تهیه می‌شود. در کوه ها و تپه های ولز، جایی که گوسفند یا بز به جای گاو چرا می کردند، پنیرهای شیر میش در مزارع تهیه می شد و امروزه در ولز، پنیرهای نرم و خامه ای شیر بز احیا شده است.

ولزی ها عاشق آن هستند. وقت چای خوری سنتی bara brith (نان خالدار معروف ولز)، Teisen lap (یک کیک میوه ای مرطوب کم عمق) teisen carawe (کیک دانه زیره)، tease sinamon (کیک دارچینی) و teisen mél (کیک عسلی) مورد علاقه برای میز چای هستند. چنین کیک‌هایی هنوز در سرتاسر ولز ساخته می‌شوند، اگرچه دستور العمل‌های باستانی مطابق با روش‌های مدرن پخت و پز به روز شده‌اند. انواع اسکون ها، پنکیک ها، کیک ها، نان ها، گردونه ها و کیک های جو دوسر همه به این روش پخته می شوند. سپس کیک های تند معروف ویلش وجود دارد. پنکیک و پیکلت (کمی شبیه به کریپت) نیز از غذاهای مورد علاقه خانواده هستند و با کره غنی از ولز سرو می شوند.

هنگام سفر از طریقشاهزاده ولز، حتماً به دنبال کافه‌ها، رستوران‌ها و هتل‌هایی باشید که نشان «ولز، طعم واقعی» را نشان می‌دهند و خودتان برخی از غذاهای سنتی، محصولات و غذاهای خوشمزه ولز را امتحان کنید.