Η επιστημονική επανάσταση
Η Επιστημονική Επανάσταση αναφέρεται σε μια χρονική περίοδο περίπου από το 1500 έως το 1700, κατά την οποία παρατηρήθηκαν θεμελιώδεις μετασχηματισμοί στη στάση των ανθρώπων απέναντι στον φυσικό κόσμο.
Η επιστημονική μεθοδολογία εξελισσόταν και έφερνε επανάσταση, βασιζόμενη στην αρχή ότι η πρόοδος της επιστήμης θα βελτίωνε την κατανόηση του κόσμου. Η περίοδος αυτή σηματοδότησε μια καμπή και θα γινόταν πρόδρομος της σύγχρονης επιστήμης, όπως την ξέρουμε σήμερα.
Δείτε επίσης: Οι γυναίκες κατάσκοποι της SOEΤο 1727 έφυγε από τη ζωή ο Ισαάκ Νεύτων, μια από τις βασικές μορφές στην ανάπτυξη της επιστημονικής μεθοδολογίας και του πειράματος. Τα προηγούμενα 200 χρόνια, η ευρωπαϊκή σκέψη είχε εξελιχθεί όχι μόνο στην επιστήμη, αλλά και στην πολιτική, τη φιλοσοφία, τη θρησκεία και την τέχνη της επικοινωνίας. Η Εποχή της Λογικής, ή αλλιώς ο Διαφωτισμός, ήταν ένα κίνημα που άλλαξε τις στάσεις και τις απόψεις των ανθρώπων απέναντι στηνένα πλήθος ιδεών στην πολιτική, την επιστήμη, την οικονομία και την κοινωνία γενικότερα.
Αυτή η μακρά διαδικασία είχε ξεκινήσει με τον Πολωνό αστρονόμο Νικόλαο Κοπέρνικο, ο οποίος το 1543 απέδειξε ότι η γη δεν ήταν το κέντρο του σύμπαντος, μια ιδέα που είχε εμπεδωθεί στην ευρωπαϊκή συνείδηση. Αντίθετα, απέδειξε ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο. Ενώ αυτή ήταν μια εντυπωσιακή κοσμολογική ανακάλυψη, στην πραγματικότητα αντιπροσώπευε κάτι πολύ μεγαλύτερο.
Η ανακάλυψη του Κοπέρνικου οδήγησε σε περισσότερα ερωτήματα, όχι μόνο επιστημονικά, αλλά και αμφισβητώντας τις αξίες της κοινωνίας στο σημερινό της status quo, καθώς και αμφισβητώντας μακροχρόνιες θρησκευτικές πεποιθήσεις και διδασκαλίες.
Οι πρόοδοι του Κοπέρνικου στον τομέα της αστρονομίας δεν ήταν μεμονωμένες εκείνη την εποχή. Την ίδια χρονιά με τη δημοσίευσή του που εξηγούσε την ηλιοκεντρική θεωρία, ο ανατόμος Ανδρέας Βεσάλιος δημοσίευσε πρωτοποριακό έργο για την κυκλοφορία του αίματος.
Αυτό θα σηματοδοτούσε την έναρξη μιας μακράς περιόδου επιστημονικής προόδου σε διάφορους τομείς, όπως τα μαθηματικά, η αστρονομία, η φυσική και η βιολογία, η οποία συνέχισε να αμφισβητεί και να μεταβάλλει τις προηγούμενες αντιλήψεις για το σύμπαν και την κοινωνία στο σύνολό της.
Εν τω μεταξύ, οι μεταβαλλόμενες στάσεις επηρέαζαν άλλους τομείς της ζωής, συμπεριλαμβανομένης, κυρίως, της θρησκείας. Ο Μαρτίνος Λούθηρος και η Δίαιτα της Βορμς προκαλούσαν σεισμική μεταβολή στη χριστιανική πίστη, αναπροσαρμόζοντας τις μακροχρόνιες απόψεις για τη Βίβλο και την ερμηνεία της.
Επιπλέον, σε αυτούς τους ολοένα και πιο ταραγμένους καιρούς προστέθηκε μια τεχνική επανάσταση που επέτρεψε στην ανώτερη μάθηση και την επικοινωνία να διεισδύσει και να διαπεράσει τους ανθρώπους όλων των τάξεων, μια εξέλιξη που θα ωφελούσε μαζικά την επιστημονική επανάσταση που θα ερχόταν.
Η τυπογραφία και η εφεύρεσή της στις αρχές της δεκαετίας του 1400 επέτρεψε τη διάδοση της γνώσης στις μάζες, διαδίδοντας το λόγο στη δημοτική γλώσσα και επιτρέποντας την εκτύπωση φυλλαδίων, συζητήσεων, επιχειρημάτων και αφισών που θα έδιναν διορατικότητα σε συζητήσεις και διαμάχες.
Σε αυτή την επαναστατική περίοδο θα συμμετείχαν πολλές προσωπικότητες από όλη την ήπειρο, συμπεριλαμβανομένων πολλών από τα βρετανικά νησιά. Μια από τις προσωπικότητες με τη μεγαλύτερη επιρροή ήταν ο Φράνσις Μπέικον, ένας Άγγλος πολιτικός και φιλόσοφος που ανέπτυξε την επιστημονική μεθοδολογία, κερδίζοντας τον τίτλο "πατέρας του εμπειρισμού".
Γεννημένος το 1561, ο Μπέικον υπήρξε σημαντική πολιτική προσωπικότητα και υποστηρικτής της Ελισάβετ Α΄ και του Ιακώβου Α΄. Στο πλαίσιο της νέας ριζοσπαστικής προσέγγισής του για τη γνώση πρότεινε μια επιστημονική μέθοδο που βασιζόταν στην παρατήρηση και τη συλλογιστική. Έτσι, οι υποθέσεις έπρεπε να αποδεικνύονται ή να διαψεύδονται μέσω αυστηρών πειραμάτων. Η παλιά αποδεκτή γνώση έπρεπε να αμφισβητείται και να δοκιμάζεται προκειμένου να αυξηθεί η ανθρώπινηκατανόηση του σύμπαντος.
Η βακονική μεθοδολογία ανέφερε ότι οι πληροφορίες έπρεπε να ανταλλάσσονται, ότι το κράτος έπρεπε να παίζει σημαντικό ρόλο και ότι ο πειραματισμός ήταν το κλειδί για την επέκταση της γνώσης. Όπως εξήγησε ο ίδιος ο Μπέικον, η δυτική πρόοδος θεμελιώθηκε σε τρεις μεγάλες ανακαλύψεις: την τυπογραφία, την πυρίτιδα και τον μαγνήτη.
Ο Τόμας Χομπς ήταν γνωστός του Μπέικον και είχε μια άποψη που ήταν εκπληκτικά νέα στην προσέγγισή της. Πρότεινε να χρησιμοποιηθούν οι πρόοδοι της επιστήμης για να ξεπεραστούν τα ελαττώματα της φύσης και οι δυσκολίες του υλικού κόσμου.
Δείτε επίσης: Skittles Ο όμορφος αλογοσκούφηςΥπήρχαν προσωπικότητες κοντά στη βασιλική αυλή που θα έκαναν μεγάλα βήματα στην επιστημονική ανακάλυψη, όπως ο Γουίλιαμ Γκίλμπερτ που ήταν αυλικός γιατρός της Ελισάβετ Α΄ και του Ιακώβου Α΄. Η υπόθεσή του αφορούσε την αρχή των μαγνητών, προτείνοντας ότι η γη περιστρέφεται γύρω από έναν άξονα λόγω του γήινου μαγνητισμού, μια ιδέα που προτάθηκε δέκα χρόνια πριν από τη δημοσίευση του Γαλιλαίου για το ίδιο θέμα. Η Αγγλία και ηΕιδικότερα, η βασιλική αυλή γνώρισε μια άνθηση του ταλέντου κατά την περίοδο αυτή με πρόοδο σε διάφορους τομείς.
Ο αστρονόμος John Flamsteed, γεννημένος στο Ντέρμπι, θα αναδειχθεί σε έναν από τους σημαντικότερους στη χώρα και το 1675 διορίστηκε "Αστρονομικός Παρατηρητής του Βασιλιά". Με αυτό το ένταλμα ήρθαν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ίδρυση του Βασιλικού Αστεροσκοπείου του Γκρίνουιτς, τόσο μεγάλη ήταν η τεχνογνωσία και η επιρροή του Flamsteed. Το έργο του "Historia Coelestis Britannica", το οποίο εκδόθηκεμεταθανάτια, θα περιλάμβανε μερικούς από τους πιο ακριβείς καταλόγους αστέρων, σηματοδοτώντας μια από τις σημαντικότερες πρώιμες συνεισφορές στο Αστεροσκοπείο.
Στον τομέα της βιολογίας, ο Ουίλιαμ Χάρβεϊ, ο γιατρός της αυλής τόσο του Ιάκωβου Α΄ όσο και του Καρόλου Α΄, ήταν αυτός που επρόκειτο να έχει ιδιαίτερα σημαντικό αντίκτυπο στο μέλλον της ιατρικής. Το 1628 δημοσίευσε τα ευρήματά του, αφού ολοκλήρωσε πολυάριθμες ανατομίες που έδειχναν πώς κυκλοφορεί το αίμα στο σώμα. Η ανακάλυψη του Ουίλιαμ Χάρβεϊ εξηγούσε πώς η καρδιά προωθούσε το αίμα μέσα στο σώμα, μια πρωτοποριακήανακάλυψη.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ανακαλύψεις αυτές έλαβαν χώρα σε ένα περιβάλλον μεγάλης αναταραχής και επανάστασης στην κοινωνία, ευρύτερα με την εμφύλια αναταραχή και την εκτέλεση του Καρόλου Α'.
Στην Αγγλία, ο Εμφύλιος Πόλεμος που ξέσπασε το 1642 και διήρκεσε μέχρι το 1649 οδήγησε σε μεγάλες αλλαγές στην πολιτική και την κοινωνία. Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε την επιστημονική πρόοδο, όπως θα περίμενε κανείς, στην πραγματικότητα και οι δύο πλευρές της σύγκρουσης αγκάλιασαν τις δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας και τις θετικές επιπτώσεις που θα μπορούσαν να έχουν σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.
Μέχρι το 1660, η "νέα φυσική φιλοσοφία", το ενδιαφέρον για τις επιστήμες και τον τρόπο λειτουργίας τους, είχε γίνει της μόδας σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Από τον εξόριστο Κάρολο Β' μέχρι τις ανερχόμενες μεσαίες τάξεις, ακόμη και τους απλούς πολίτες, άνθισε μια νέα ιδέα ανταλλαγής πληροφοριών, πειραματισμού και ενδιαφέροντος για την τεχνολογία και την επιστήμη.
Σε αυτό το σημείο, οι επιστήμες θεσμοθετήθηκαν με τη δημιουργία της Βασιλικής Εταιρείας. Από την ίδρυσή της, η Εταιρεία επιδίωξε την έρευνα και την καινοτομία σε όλους τους τομείς που θα συνέβαλαν στην πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας. Σημαντικά μέλη ήταν ο Sir Christopher Wren, ο Sir William Petty και ο Robert Boyle, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς.
Ίσως μια από τις πιο γνωστές προσωπικότητες ήταν ο πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας το 1703, Ισαάκ Νεύτων. Ο Νεύτων, που μνημονεύεται σήμερα ως μια κρίσιμη μορφή της επιστημονικής προόδου, δημοσίευσε τις "Μαθηματικές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας", οι οποίες παρείχαν τα θεμέλια της κλασικής μηχανικής. Στα "Principia", ο Νεύτων θα θεσπίσει τους νόμους της κίνησης και της βαρύτητας που έφεραν επανάσταση στην τρέχουσακατανόηση της επιστήμης.
Ο δέκατος όγδοος αιώνας καθορίστηκε από τα μεγάλα επιστημονικά βήματα που είχαν γίνει τους προηγούμενους αιώνες, παρέχοντας τη ραχοκοκαλιά για την επακόλουθη εκβιομηχάνιση που θα κυριαρχούσε στη νέα αυτή εποχή. Η επιστήμη ήταν σε μεγάλο βαθμό ενσωματωμένη στο κράτος, τους θεσμούς και τον πολιτισμό της Βρετανίας και τα επόμενα χρόνια θα βοηθούσε τη Βρετανία να αναδειχθεί.
Η Jessica Brain είναι ανεξάρτητη συγγραφέας με ειδίκευση στην ιστορία, με έδρα το Κεντ και λάτρης όλων των ιστορικών πραγμάτων.