Op 2 juni 1953 vond de kroning van koningin Elizabeth II plaats en het hele land vierde feest.

Dit is een persoonlijk verslag van die gedenkwaardige dag:

"Het enige probleem op de dag zelf was het typische Britse weer... het goot van de regen!

Maar dat weerhield mensen in het hele land er niet van om feest te vieren in de versierde straten van hun steden, en in Londen waren de wegen volgepakt met mensen die wachtten op de processies die plaatsvonden.

De massaal toegestroomde Londense menigte liet zich niet van de wijs brengen door het weer en de meesten hadden de nacht ervoor doorgebracht op de overvolle trottoirs, wachtend tot deze speciale dag zou beginnen.

En voor de allereerste keer konden de gewone Britten de kroning van een monarch thuis volgen. Eerder dat jaar werd aangekondigd dat de kroning van de koningin op televisie zou worden uitgezonden en de verkoop van tv-toestellen schoot omhoog.

Blijkbaar was er in de regering veel onenigheid geweest over de vraag of het wel 'juist en gepast' zou zijn om zo'n plechtige gelegenheid op televisie uit te zenden. Verschillende leden van het toenmalige kabinet, waaronder Sir Winston Churchill, drongen er bij de koningin op aan om zichzelf de hitte en de schittering van de camera's te besparen door te weigeren de ceremonie op televisie uit te zenden.

De koningin ontving deze boodschap koelbloedig en weigerde naar hun protesten te luisteren. De jonge koningin liet graaf Marshall, de aartsbisschop van Canterbury, Sir Winston Churchill en het kabinet persoonlijk in de steek ... ze had haar besluit genomen!

Haar motivatie was duidelijk, niets mocht haar kroning en het recht van haar volk om mee te doen in de weg staan.

Dus, op 2 juni 1953 om 11 uur gingen overal in het land mensen voor hun televisietoestellen zitten. Vergeleken met de toestellen van tegenwoordig waren deze toestellen vrij primitief. De beelden waren zwart-wit, omdat kleurentoestellen toen nog niet beschikbaar waren, en het piepkleine 14-inch scherm was het meest populaire formaat.

De koningin kwam stralend aan in Westminster Abbey, maar er was een probleem in de abdij: het tapijt!

Het tapijt in de abdij was verkeerd gelegd, waardoor de gewaden van de koningin moeilijk over de tapijtpool konden glijden. De metalen franje op de gouden mantel van de koningin bleef haken in de tapijtpool en klauwde in haar rug toen ze probeerde vooruit te komen. De koningin moest tegen de aartsbisschop van Canterbury zeggen: "Laat me beginnen".

Een ander probleem was dat de heilige olie, waarmee de koningin tijdens de ceremonie gezalfd zou worden en die gebruikt was bij de kroning van haar vader, vernietigd was tijdens een bombardement in de Tweede Wereldoorlog.

Maar gelukkig had een ouder familielid van de firma nog een paar ons van de oorspronkelijke basis bewaard en er werd snel een nieuwe partij gemaakt.

De 'kroningsceremonie' verliep precies zoals het in de geschiedenisboeken is vastgelegd en toen de kroon van St. Edward (deze kroon wordt alleen gebruikt voor de daadwerkelijke kroning) op haar hoofd werd geplaatst, vierde het hele land, dat via hun televisietoestellen toekeek, feest.

Dus ondanks de regen was de kroning van koningin Elizabeth II zeker een dag om nooit te vergeten ...'God save the Queen'."