Nie masz pojęcia o krykiecie?
W związku z tym, że oczy całego świata zwrócone są obecnie na Anglię w związku z igrzyskami w 2012 roku, postanowiliśmy obrać inną taktykę w tym tygodniu i skupić się na zasadach tego najbardziej kwintesencjonalnego z angielskich sportów.
Zobacz też: Zamek Bolton, YorkshirePodstawowe koncepcje są dość łatwe do zrozumienia i mają wiele podobieństw do baseballu. Istnieją dwie jedenastoosobowe drużyny, jedna drużyna, która jest "kijem", a druga, która jest "boiskiem". Zacznijmy od spojrzenia na boisko:
Zobacz też: Lord ByronDrużyna, która jest "nietoperzem" (reprezentowana przez faceta z imponującą brodą), na zmianę zdobywa jak najwięcej "runów", nie dając się złapać. Jeśli pałkarz trafi piłką w obszar graniczny BEZ dotykania ziemi, to 6 punktów. Jeśli pałkarz trafi piłką w obszar graniczny, ale piłka uderzy o podłogę, zanim tam dotrze, to 4 punkty. Łatwizna!
Batsman może również zdobywać punkty bez uderzania w granicę. W tym przypadku, po uderzeniu piłki, batsman próbuje biec do kikutów na drugim końcu boiska. Może to być jednak dość ryzykowne, ponieważ jeśli drużyna przeciwna uderzy piłką w kikuty, zanim batsman dotrze do białej linii przed nimi (znanej jako crease), wówczas odpada z gry.
Gdy batsman zostanie złapany lub wyrzucony z boiska, zostaje zastąpiony przez kolejnego gracza. Powtarza się to do momentu, aż wszystkich jedenastu graczy zostanie wyeliminowanych.
Drużyna, która zajmuje się "fieldingiem", próbuje wyeliminować batsmana, uderzając piłką w kikuty lub łapiąc piłkę w powietrzu po jej uderzeniu. Istnieją inne sposoby na wyeliminowanie batsmana, ale dla uproszczenia pominiemy je w tym wpisie. Najważniejszą osobą w drużynie fieldingowej jest zwykle melonik.
Rozgrywka (która może trwać nawet 5 dni!) jest uznawana za zakończoną, gdy obie drużyny weszły (i wyszły) do gry... i to wszystko. Musieliśmy pominąć kilka bardziej niejasnych zasad w tym wpisie na blogu, ale aby uzyskać więcej informacji, koniecznie przeczytaj nasz artykuł Historia krykieta.