Hefur þú einhvern tíma velt því fyrir þér hvaðan eftirnafnið þitt kemur? Eða hvenær fólk byrjar að nota eftirnöfn (eftirnöfn) og hvers vegna?

Í Englandi eru eftirnöfn einnig almennt þekkt sem eftirnöfn vegna þeirrar aðferðar að skrifa eiginnöfn fyrst og síðan ættarnafnið eða eftirnafnið eftir.

Sagnfræðingar eru almennt sammála um að árið 1000 e.Kr. voru England um 10% íbúanna þrælar, restin var ófrjáls. Með því að vera ófrjálsir voru hinir „miklu óþvegnu“ annaðhvort villur, landamæri og kótarar, eða þjónar af mismunandi stöðu, allir bundnir til landsins af herrum sínum og herrum. Flestir hreyfðu sig svo lítið að þeir þurftu aðeins fornafn til að auðkenna sig. Jafnvel meðal riddarastéttarinnar voru arfgeng eftirnöfn sjaldgæf.

Eftirnöfn voru ekki mikið notuð fyrr en eftir landvinninga Normanna árið 1066. Eftir því sem íbúum landsins fjölgaði varð nauðsynlegt að greina á milli fólks og því fóru nöfn að innihalda lýsingar á manneskjunni, eins og Tómas Jóhannesson, Pétur bakari, Richard hvíthaus, Mary Webster, o.s.frv. Þessar lýsingar myndu vaxa og mynda þau eftirnöfn sem við þekkjum í dag.

Til að byrja með voru eftirnöfn fljótandi og breyttist með tímanum, eða sem manneskja skipti um starf. Til dæmis gæti John Blacksmith orðið John Farrier eftir því sem iðn hans þróaðist.

Tilkoma sóknarskráa árið 1538 hjálpaði til við að koma hugmyndinni um arfgeng eftirnöfn. Hann var þó enn algengur sums staðar á landinuað finna mann sem er skráður undir einu kenninafni við skírn, giftur undir öðru nafni og síðan grafinn undir því þriðja.

Í dag eru kannski allt að 45.000 mismunandi ensk eftirnöfn, fengin úr alls kyns heimildum: gælunöfn, líkamleg nöfn. eiginleikar, viðskipti, örnefni o.s.frv.

Írsk, velsk og skosk nöfn á hálendinu koma að mestu leyti af gelískum persónunöfnum en hefðbundin ensk og skosk eftirnöfn á láglendi endurspegla einnig samfélagið eins og það var á miðöldum til síðmiðöldum.

Algeng eftirnöfn eins og Smith, Wright, Fletcher, Knight, Cook, Squire, Taylor og Turner eru öll byggð á miðaldaviðskiptum eða starfi.

Sum kenninöfn eru tilkomin. frá persónulegum eiginleikum eða útliti, eins og Armstrong, Swift, Red og Short. Þeir sem koma frá þar sem einstaklingurinn bjó gætu verið Hill, Dale, Bridge, Forest og Wood; líka York, Lancaster, London o.s.frv.

Önnur algeng leið til að aðgreina fólk væri 'sonur', til dæmis Johnson (sonur John), Richardson, Wilson, Harrison o.s.frv. 's' í lokin með eigin nafni þýddi einnig 'sonur', til dæmis Richards, Stevens, Williams og svo framvegis. Mörg velsk eftirnöfn fylgja þessu mynstri, þar sem Jones (frá 'John's son) er algengast.

Stundum gæti millinafn orðið eftirnafn. Til dæmis gæti barn sem er skírt John Oliver leitt til þess að síðari kynslóðir taki Oliver upp sem eftirnafn.

Nokkur algeng eftirnöfnog hvaðan þeir koma frá:

Wheeler – annað orð fyrir hjólasmið

Chapman – seldi vörur á markaði

Inman – gistihúseigandi

Baxter – lady baker

Brewster – bruggkona

Lister – dyer

Walker – einhver sem sló ullina með fótunum, hluti af ullarframleiðsluferlinu.

Stringfellow – gerði strenginn fyrir boga

Wainwright – einhver sem bjó til kerra

Foster – spilling Forester

Arkwright – einhver sem bjó til kistur (örkar)

Dempster – dregið af deemester, gamalt enskt orð yfir dómara

Kitchener – vann í eldhúsunum

Coward – kemur frá cowherd

Davies og Davis – báðir ættaðir frá Davy (syni Davids)

Fitz – úr Norman-frönsku 'fils de' (sonur).

Hurst – skógi vaxin hæð

Shaw – annað orð fyrir a viður.

Townsend – einhver sem bjó í jaðri bæjarins

Cruikshank – einhver með skakka fætur

Moody – dregið af gamla enska 'modig' sem þýðir hugrakkur, djarfur

Tait – hress