Koningin van Portugal, moeder van de beroemde Hendrik de Zeevaarder, Philippa van Lancaster, de in Engeland geboren koningin van een vreemd koninkrijk had een enorme invloed op de welvaart van haar geadopteerde land Portugal.

Als lid van de Engelse koninklijke familie bekrachtigde Philippa's verloving met Koning John I van Portugal de diplomatieke alliantie tussen Portugal en Engeland, vastgelegd in het Verdrag van Windsor, een alliantie die tot op de dag van vandaag voortleeft.

De Engelse Roos van Portugal was een vrouw in het centrum van diplomatieke, economische en commerciële beslissingen van twee belangrijke naties.

Haar verhaal begint op 31 maart 1360. Ze werd geboren in Leicester Castle, haar vader was John of Gaunt, de hertog van Lancaster en haar moeder Blanche of Lancaster, nicht van John en erfgename.

Tijdens haar kindertijd woonde de jonge Philippa in verschillende Engelse aristocratische huizen: kastelen en paleizen waren haar gewoonte. Haar broers en zussen, de twee die de kindertijd zouden overleven, waren Elizabeth, de toekomstige hertogin van Exeter en haar broer Henry, de toekomstige koning Henry IV, de Lancastrian koning.

In haar jeugd verloor Philippa helaas haar moeder aan de builenpest toen ze nog maar acht jaar oud was. Een paar jaar later trouwde haar vader met de dochter van koning Pedro "de Wrede", Constanza van Castilië. Het belangrijkste voor Philippa was dat haar vader na het overlijden van Constanza in 1394 een maîtresse nam die als Philippa's gouvernante zou dienen en met wie ze een goede relatie zou opbouwen,Katherine Swynford.

Katherine's inbreng in Philippa's opvoeding bleek belangrijk omdat ze haar introduceerde bij Geoffrey Chaucer, die toevallig ook haar zwager was en hem in de binnenste cirkel van de koninklijke familie bracht. Als gevolg hiervan werd Chaucer een belangrijke invloed en een van Philippa's mentoren, die bijdroeg aan haar opvoeding. Ze werd al snel een zeer goed geïnformeerde vrouw voor haar tijd op het gebied van poëzie, filosofie,religie en geschiedenis die de bouwstenen vormen voor deze jonge vrouw om net zo onderlegd te worden als haar mannelijke landgenoten.

Terwijl ze opgroeide tot een jonge vrouw, zou Philippa al snel gevraagd worden om een belangrijke diplomatieke verantwoordelijkheid te vervullen als echtgenote van de koning van Portugal. Philippa was van adellijke afkomst en ze was niet vreemd aan de eisen van een dergelijke rol, die ze dan ook met open armen ontving. Ondanks enkele zorgen die werden geuit over haar leeftijd, die met zevenentwintig jaar veel te laat werd geacht om kinderen te krijgen, was Philippanam de gelegenheid aan en zorgde uiteindelijk voor een succesvol huwelijk met negen kinderen.

Op 14 februari 1387 werd haar verbintenis met John I van Portugal bezegeld in de kathedraal van Porto: de feestelijkheden waren uitbundig en duurden vijftien dagen. Ze trouwde haar koning bij volmacht, terwijl haar "stand-in" bruidegom João Rodrigues de Sá was. Na dit nogal onorthodoxe huwelijk ontmoette Philippa haar echtgenoot, de echte John I, pas twaalf dagen later.

Het was voor die tijd niet verrassend dat dit een koninklijk huwelijk was, gebaseerd op diplomatieke en economische overwegingen. Johannes I had weinig interesse in zijn nieuwe bruid: hij had immers al een minnares met wie hij drie kinderen had. Toch leek Philippa dergelijke omstandigheden in haar voordeel te nemen: ze koos ervoor om de kinderen te laten opgroeien aan het Portugese hof terwijl ze hun moeder naar eenklooster.

Haar huwelijk was al een diplomatiek succes, omdat het een jaar eerder het Verdrag van Windsor had bekrachtigd. Koning John I van Portugal had door zijn huwelijk met Philippa nu een politieke en persoonlijke relatie met John of Gaunt. Na aanvankelijke zorgen over de Castiliaanse ambities van John of Gaunt, werd de Portugees-Engelse alliantie gesloten en overleefde uitdagingen en omwentelingen gedurende de hele periode.eeuwen en is nog steeds de oudste overgebleven alliantie in zijn soort.

Terug in Portugal was Philippa, als koningin van Portugal, druk bezig met het verlenen van koninklijke steun aan de commerciële belangen van Engeland in die tijd. Wijn, zout, olie en nog veel meer artikelen werden uitgewisseld en verhandeld tussen havens, waardoor met succes de basis werd gelegd voor sterke economieën in zowel Portugal als Engeland.

Terwijl ze diende als koninklijke bruid van Johannes I en de noodzakelijke grenzen tussen de rol van een man en die van een vrouw in middeleeuws Europa in acht nam, was ze verrassend actief in het behandelen van diplomatieke zaken, zowel in Portugal als in Engeland. Haar invloed aan beide hoven wist ze haar hele leven te behouden, met haar persoonlijke bemoeienis met politieke situaties terug inEen voorbeeld van haar invloed aan het hof was haar overhalen van de graaf van Arundel om te trouwen met de dochter van haar man, Beatrice, waardoor de banden tussen de naties werden verstevigd.

Koning Hendrik IV, broer van Philippa

Bovendien werd ze opgeroepen om de politieke situatie in Engeland aan te pakken toen haar broer koning Richard II onttroonde in 1399. Ze was dan wel koningin-gemalin, maar ze oefende aanzienlijke macht uit over twee naties waarvan de ambities zowel thuis als overzee bloeiden.

Thuis bleef Philippa welvarend en bracht een groot gezin van negen kinderen voort, waarvan er zes de volwassen leeftijd bereikten. Ze was een vrouw die haar rol zeer serieus nam en door een veilige gezinseenheid voort te brengen, maakte ze de weg vrij voor wat bekend werd als de "Illustere Generatie".

Haar eerst overlevende zoon, Edward, zou in 1433 koning van Portugal worden, terwijl zijn broers en zussen zelf ook grote prestaties zouden leveren. Haar dochter Isabella trouwde met Filips III van Bourgondië, terwijl haar zoon John een koninklijke dynastie voortbracht om trots op te zijn, waaronder Isabella van Castilië en haar dochter Catharina van Aragon, die voorbestemd was om koningin van Engeland te worden.door haar huwelijk met Henry VIII. De cirkel was dus rond.

Eén zoon was echter voorbestemd om de schijnwerpers te stelen: Hendrik, beter bekend als Hendrik de Zeevaarder, die de posterboy werd voor het tijdperk van de ontdekkingen. Hij was verantwoordelijk voor het sponsoren van de Portugese verkenning van zeeroutes rond de kust van Afrika en hielp zo een nieuw tijdperk van middeleeuwse verkenning en vroegmoderne globalisering in te luiden.centrum van de procedure.

Philippa had haar hele leven de hoven van zowel Engeland als Portugal gediend en gaf de mantel uiteindelijk door aan haar kinderen. Niettemin was haar zwanenzang, voor haar dood in juli 1415, de aanzet tot de verovering van Ceuta in Noord-Afrika. Op voorstel van Philippa zou de Slag bij Ceuta, die slechts een maand na haar dood zou plaatsvinden en de weg zou vrijmaken voor de keizerlijkedominantie in Afrika en de verwerving van de lucratieve specerijenhandel.

Philippa had gezien hoe de Portugese economie onder druk stond door de verschillende conflicten met zowel Castilië als de Moren. Terwijl ze haar diplomatiek en commercieel scherpzinnige blik over de gebeurtenissen wierp, zag ze de controle over Ceuta als de spil van toekomstig succes op de Afrikaanse en Indiase specerijenmarkt.

Op haar advies begonnen haar zoon Hendrik de Zeevaarder en zijn vader, Jan I van Portugal, aan de missie die zou eindigen in een succes voor de Portugezen. Hoewel Philippa helaas stierf voordat het plan werd uitgevoerd, was het een bewijs van de wil van zo'n sterke vrouw die grote macht en diplomatie bezat en bijdroeg aan een nieuw tijdperk van ontdekkingen voor een generatie.

Helaas bezweek ze op 19 juli 1415, net als haar moeder voor haar, aan de builenpest. Voordat ze overleed, gaf ze haar drie oudste zonen met juwelen ingelegde zwaarden, die ze zouden gebruiken voor hun ridderschap. Hoewel haar man aanvankelijk onverschillig stond tegenover het vooruitzicht van zijn nieuwe vrouw, had hun gecombineerde succes geleid tot een grote band. Terwijl de koninklijke familie rouwde om de koningin, waren haar eigen leven ennalatenschap bleef heel opmerkelijk.

Als sterke, onafhankelijke vrouw had ze een grote invloed op economisch, politiek en diplomatiek gebied. Haar acties maakten de weg vrij voor een nieuwe generatie ontdekkingen, economisch succes en onverbrekelijke allianties, waardoor de wereld voor altijd veranderde.

Jessica Brain is een freelance schrijfster gespecialiseerd in geschiedenis. Ze woont in Kent en is een liefhebber van alles wat met geschiedenis te maken heeft.