Portmeirion, een op de Italiaanse Rivièra geïnspireerd paradijs aan de kust van Wales. Het Italiaans aandoende dorp dat in het begin van de jaren 1920 werd gebouwd door architect Sir Bertram Clough Williams-Ellis is een verbazingwekkende en inspirerende locatie vol esthetische wonderen, van de architectuur tot de tuinen, deze toeristische hotspot is zeker een bezoek waard.

De setting voor het toeristische dorp was voorheen een landgoed met de naam Aber Iâ, wat in het Welsh de Ice Estuary betekent. Dit landgoed was ontwikkeld uit een achttiende-eeuwse gieterij en scheepswerf. De naam werd veranderd toen de architect, Sir Clough Williams-Ellis, begin jaren 1920 belangstelling kreeg voor de locatie en het woord 'haven' gebruikte, verwijzend naar de ligging aan de kustlijn en de ligging van de haven.meirion' uit het graafschap Merioneth en voegden de twee samen; sindsdien wordt de naam gebruikt.

In 1925 begon de beroemde architect Sir Williams-Ellis met het ontwerpen van het toeristische dorp, waarbij hij elementen van de Italiaanse architectuur en design verwerkte in zijn gebouwen en de aanleg van pleinen en tuinen. Hoewel sommigen hebben gespeculeerd dat zijn ontwerp was gebaseerd op het beroemde en exclusieve vissersdorp Portofino aan de Italiaanse kust, wilde Sir Williams-Ellis naar verluidt gewoon het dorp vastleggen op een manier die past bij zijn omgeving.de sfeer van het Middellandse Zeegebied, wat hij in een fabelachtige stijl voor elkaar kreeg.

In 1926 opende het dorp zijn deuren voor het grote publiek, dat werd begroet met een ontzagwekkend ontwerp dat de mediterrane kleuren en sfeer naar de kustlijn van Wales bracht. Hoewel het dorp compact is, bevat het een verscheidenheid aan verschillende kenmerken, waaronder huizen in Rivièra-stijl, open ruimtes, siertuinen en Italiaanse pleinen die verspreid liggen in deze unieke en pittoreske omgeving.

Sir Clough Williams-Ellis in Portmeirion

De architectonische bijdrage van Sir Williams-Ellis kan worden gezien in zijn gebruik van bogen en verschillende hoeken en zijn experimenten met afmetingen, waardoor het lijkt alsof het dorp veel groter is dan het in werkelijkheid is. De aandacht voor detail in zowel het ontwerp, de architectuur als het gebruik van de buitenruimte is voorbeeldig. De toeristische bestemming is gebaseerd op de waterkant met het Hotel Portmeirion als eenHet middelpunt, een plek van activiteit en interesse voor diegenen die willen overnachten op deze prachtige locatie.

Waar je je ook wendt of keert in het dorp, er is altijd wel iets om je over te verbazen, zoals de Bristol Colonnade in de pittoreske tuinen, het gotische paviljoen en Hercules Hall. Of je nu geïnteresseerd bent in de sierlijke architectuur en designelementen of in de rustige omgeving van tuinen en bossen aan de rand, de aantrekkingskracht van het dorp is door de decennia heen gebleven en het is niet moeilijk om je te verbazen over de schoonheid van het dorp.om te zien waarom het onlangs is uitgeroepen tot de zesde meest romantische locatie in Groot-Brittannië.

Tussen de Italiaans geïnspireerde gebouwen vind je een bijzonder aantrekkelijke plek, Battery Square, een klein plein met accommodatie, een spa en een café, waardoor het de perfecte plek is om iets te drinken en de wereld voorbij te kijken.

Het dorp is ook de thuisbasis van het Round House, het huisje dat gebruikt werd om de spionageserie 'The Prisoner' uit de late jaren 1960 te filmen. Het huisje is waar het personage Number Six woonde en wordt nu gebruikt als een memorabiliawinkel, zeker een bezoek waard voor iedereen die fan was van de serie. De aantrekkelijke gebouwen en het charmante uitzicht hebben van het dorp een topbestemming gemaakt voor televisieseries en films,zoals Doctor Who in 1976, waarvan het verhaal was gebaseerd in het Italië van de Renaissance, een aflevering van Citizen Smith en scènes die werden gefilmd voor de populaire serie "Cold Feet".

Aan de rand van het dorp, maar binnen het landgoed Portmeirion, ligt Castell Deudraeth, een indrukwekkend herenhuis dat werd gebouwd op de plaats van de overblijfselen van een middeleeuws kasteel, bekend onder dezelfde naam. Het gebouw met zijn gotische gevel en imposante kantelen interesseerde Sir Williams-Ellis zeer en in 1931 kocht hij het herenhuis met de ambitie om er een hotel van te maken als onderdeel vanhet bredere toeristische complex.

Het gebouw behoorde oorspronkelijk toe aan een Victoriaans parlementslid, Sir Osmond Williams, 1e baronet, die toevallig ook de oom was van Sir Williams-Ellis. In de jaren dertig van de vorige eeuw leidde de impact van het daaropvolgende internationale conflict van de Tweede Wereldoorlog ertoe dat de plannen werden stopgezet tot een andere tijd. Gelukkig was het idee niet vergeten en uiteindelijk met behulp van financiering van eenverschillende bronnen, begon Castell Deudraeth in 2001 te opereren als een hotel en restaurant, waarmee de oorspronkelijke ambities van Sir Williams-Ellis werden vervuld.

Castell Deudraeth

Het terrein is met gemak net zo indrukwekkend als het landhuis zelf, met een prachtige reeks exotische planten in een wilde tuin die de schoonheid van de omgeving typeert. Het bos dat het landgoed omlijst is een grote uitgestrektheid van tien hectare land dat zich uitstrekt met een reeks exotische planten die de ruimte vullen met spatten van kleur en textuur, geïnspireerd door de oorspronkelijke tuin.De erfenis werd voortgezet door Williams-Ellis en daarna, die zorgden voor het onderhoud van zowel de gebouwen als het terrein. Het behoud van zijn oorspronkelijke visie van het mediterrane schilderachtige uitzicht blijft zijn stempel drukken op de ruige schoonheid van de kustlijn van Noord-Welsh.

De impact van Portmeirion als toeristische trekpleister aan de kust had een belangrijke culturele impact, niet alleen op het gebied van architectuur en tuinontwerp, maar ook op het aardewerk, waar het beroemd om is geworden. Williams-Ellis dochter Susan was ook artistiek begaafd en maakte aardewerk in Portmeirion. Het keramiek dat zij creëerde werd echt opvallend toen ze in 1960 de aardewerkfabriek in Stoke-on-Trent overnam en het de naamPortmeirion. Ze keek nooit meer achterom en het bedrijf bleef groeien en bloeien, want de traditionele bloem- en bladmotieven zijn vandaag de dag nog net zo populair als in de jaren 1960. Het aardewerk is een onmisbaar souvenir in een van de cadeauwinkels in het dorp en weerspiegelt een culturele erfenis die verder reikt dan de stenen en mortel van Portmeirion.

De aantrekkingskracht van het dorp op bezoekers is in de loop der jaren niet afgenomen en de impact ervan komt steeds weer tot uiting, bijvoorbeeld tijdens het Festival No.6, dat voor het eerst werd gehouden in 2012 en nu elk jaar in september een steunpilaar van het gebied is geworden. Een eclectische mix van muziek, kunst en komedie die gedurende een driedaags weekend wordt gehouden en nog steeds zijn draai moet vinden, maar een passend eerbetoon is aan de eigenzinnigheid van het dorp.

De combinatie van traditie en eigentijdse ideeën blijft de hoeksteen van Portmeirion en dat geldt ook voor de Ffestiniog Railway; het Minffordd Station ligt op maar een klein stukje lopen van het dorp waar je aan boord kunt gaan van een traditionele stoomtrein die je meeneemt op een prachtige schilderachtige route door Snowdonia.

Portmeirion was het geesteskind van één man, Sir Williams-Ellis, die in de jaren 1920 inspiratie zocht in Italië en zijn ideeën meenam naar het noorden van Wales. Zijn ideeën op het gebied van architectuur en design zijn nog steeds een belangrijke bron van aantrekkingskracht voor veel bezoekers, die zich kunnen verbazen over het gevoel dat ze worden meegevoerd naar een ander land terwijl ze in de prachtige omgeving van Wales blijven. Portmeirion dorpheeft een enorme culturele impact gehad op vele gebieden zoals aardewerk, televisie, kunst, design, muziek en architectuur en zal dat nog vele jaren blijven doen.

Jessica Brain is een freelance schrijfster gespecialiseerd in geschiedenis. Ze woont in Kent en is een liefhebber van alles wat met geschiedenis te maken heeft.

Het is nu mogelijk om te verblijven in Portmeirion Village & Castell Deudraeth, omringd door hectaren beboste tuinen met uitzicht op de prachtige Dywryd Estuary.