Vóór 1971 waren er 12 pennies tot de shilling en 20 shillings tot het pond. Er waren guineas, halve kronen, driepenny bits, sixpences en florins. Dit oude systeem van valuta, dat bekend staat als pounds, shillings en pence of lsd, dateerde uit de Romeinse tijd toen een pond zilver werd verdeeld in 240 pence, of denarius, waar de 'd' in 'lsd' vandaan komt (lsd: librum, solidus, denarius).

Om het land voor te bereiden op de overgang naar een ander muntsysteem werd de Decimal Currency Board (DCB) opgericht, die een publieke informatiecampagne organiseerde in de twee jaar voorafgaand aan de overgang op maandag 15 februari 1971, ook wel bekend als Decimal Day. Drie jaar voor de overgang werden nieuwe munten van 5 en 10p geïntroduceerd; deze hadden dezelfde grootte en waren hetzelfde bedrag waard als de munten van één en twee shilling.1969 werd een nieuwe munt van 50p geïntroduceerd ter vervanging van het oude biljet van 10 bob (shilling).

De banken waren vier dagen voor de overgang gesloten om zich voor te bereiden. Er waren voor iedereen valutawisselaars beschikbaar en de prijzen in de winkels werden in beide munteenheden aangegeven. Dit verzachtte enigszins het gevoel dat veel mensen hadden dat winkeliers de omrekening van oud naar nieuw geld zouden gebruiken om de prijzen te verhogen!

Prijslijst café circa 1960 met prijzen in shillings en pence

Decimale dag' verliep zonder problemen. Hoewel de oudere generatie het moeilijker vond om zich aan te passen aan de decimalisering, omarmde de bevolking over het algemeen gemakkelijk de nieuwe munteenheid en de veelgebruikte uitdrukking uit de jaren 70 "Hoeveel is dat in oud geld?" wordt nu vaker gebruikt als verwijzing naar metriek.

Korte tijd werkten de oude en nieuwe munteenheden samen, waarbij mensen in ponden, shillings en pence konden betalen en nieuw geld als wisselgeld kregen. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat het oude geld over een periode van achttien maanden geleidelijk uit de roulatie zou worden genomen, maar uiteindelijk werden de oude penny-, halfpenny- en driepenny-munten al in augustus 1971 officieel uit de roulatie genomen.

van l naar r: shilling, farthing, threepenny bit

Het was oorspronkelijk de bedoeling dat de nieuwe munteenheid 'nieuwe pence' zou worden genoemd om het te onderscheiden van het oude geld, maar dit werd al snel aangepast tot de afkorting 'pee', die we vandaag de dag nog steeds gebruiken.

De term 'decimale munteenheid' beschrijft elke munteenheid die is gebaseerd op één basiseenheid met een ondereenheid die een macht van 10 is, meestal 100, en komt van het Latijnse woord decem, dat tien betekent. In vergelijking met de rest van de wereld liep Groot-Brittannië achter bij de decimalisering. Na de omschakeling naar de roebel (gelijk aan 100 kopeken) in 1704 werd Rusland het eerste land ter wereld dat een decimale munteenheid invoerde.decimale munteenheid, gevolgd door de invoering van de frank in 1795 in het kielzog van de Franse Revolutie.

van l naar r: sixpence (of looier), halve kroon, halve stuiver

Hoewel Groot-Brittannië en ons naaste buurland Ierland pas in 1971 overstapten op decimalisatie, was dit niet de eerste keer dat Groot-Brittannië decimalisatie overwoog. Al in 1824 overwoog het parlement om de Britse munteenheid te decimaliseren. In 1841 werd de Decimal Association opgericht ter ondersteuning van zowel decimalisatie als het gebruik van het SI metrisch stelsel, de internationale standaard voor fysische waarden.metingen die in de jaren 1790 door Frankrijk werd aangenomen en sindsdien overal ter wereld is ingevoerd (hoewel het interessante is dat het metrieke stelsel nog steeds niet volledig is ingevoerd in het Verenigd Koninkrijk).

Maar ondanks de introductie van de zilveren florijn van twee shilling in 1849, die een tiende van een pond waard was, en de dubbele florijn (een stuk van vier shilling) in 1887, was er bijna een eeuw lang weinig ontwikkeling in de richting van decimalisatie in Groot-Brittannië.

Pas in 1961, in het kielzog van Zuid-Afrika's succesvolle overstap op decimalisatie, introduceerde de Britse regering de onderzoekscommissie voor decimale munteenheden, wier rapport uit 1963 resulteerde in de uiteindelijke overeenkomst om decimalisatie op 1 maart 1966 in te voeren, met de goedkeuring van de Decimal Currency Act in mei 1969.

Hoewel er verschillende namen voor een nieuwe munteenheid waren voorgesteld - zoals het nieuwe pond, het koninklijke of het edele - werd besloten dat het Britse pond als reservevaluta te belangrijk was om te verliezen.

Conversietabel - decimale en pre-decimale systemen

Er zijn nu nog maar twee landen in de wereld die officieel niet-decimale munteenheden gebruiken. Mauritanië gebruikt nog steeds de ouguiya, die gelijk is aan vijf khoums, en Madagaskar gebruikt de ariary, die gelijk is aan vijf iraimbilanja. In werkelijkheid zijn de ondereenheden khoum en iraimbilanja echter zo klein in waarde dat ze niet meer worden gebruikt en de rest van de munteenheden in de wereld zijn ofweldecimaal, of gebruik geen subeenheden.

Terwijl veel van onze naaste buren zijn gezwicht voor de eenvoud van de euro sinds de invoering ervan op 1 januari 2002, blijft de meerderheid van de Britten voorlopig trouw aan het Britse pond. Of dit nu komt door een gevoel van identiteit of het meer altruïstische vermoeden dat de prijzen van goederen drastisch zullen stijgen (of een combinatie van de twee!), wat het standpunt ook is, men is het erover eens dat erEr wordt nog steeds veel gediscussieerd over elke verandering in de Britse munteenheid. Net als bij de decimalisatie toen, zullen we misschien over tweehonderd jaar hebben besloten dat onze Europese tegenhangers iets op het spoor zijn!