21e verjaardag sleutel van de deur

 21e verjaardag sleutel van de deur

Paul King

'Ik heb de sleutel van de deur, nog nooit 21 geweest!'

Zo gaat het oude liedje, maar waarom is iemands 21e verjaardag zo speciaal?

De 'sleutel van de deur' betekende het bereiken van volwassenheid en de onafhankelijkheid die dat met zich meebracht. Tegenwoordig is het natuurlijk niet meer zo belangrijk, omdat de meerderjarigheidsleeftijd in het Verenigd Koninkrijk werd verlaagd naar 18 jaar door de Family Law Reform Act van 1969. De Representation of the People Act van datzelfde jaar verlaagde de stemgerechtigde leeftijd van 21 naar 18 jaar.

Dus nu kun je in het Verenigd Koninkrijk op 18-jarige leeftijd legaal alcohol kopen, sigaretten en tabak kopen, een creditcard nemen, stemmen bij verkiezingen en een tatoeage laten zetten. Je kunt land bezitten, een paspoort aanvragen en een testament maken. Je kunt ook trouwen zonder toestemming van je ouders of toestemming van een magistraat. In Schotland is het legaal om op je 16e te trouwen zonder dat je ouderlijke toestemming nodig hebt.

Dat was niet altijd zo. De Marriage Act van 1753 verklaarde dat iedereen onder de 21 toestemming van zijn ouders of voogden nodig had om te trouwen; geestelijken konden zelfs 14 jaar gevangenisstraf krijgen als ze betrapt werden op het trouwen van minderjarige stellen.

Veel jonge stellen zonder de vereiste toestemming van hun ouders vluchtten ten noorden van de grens naar Schotland om te trouwen, waar de wet niet van toepassing was. Dit was meestal net over de grens bij Gretna Green.

Sinds wanneer is 21 jaar de leeftijd van meerderjarigheid?

Als we terugkijken naar de Angelsaksische tijd, werd een kind geacht meerderjarig te zijn als het 11 werd, wat later werd verhoogd naar 12. In de Normandische tijd werd dit verlengd tot de 16e verjaardag voor iedereen, behalve voor degenen die een ridderopleiding volgden, voor wie de leeftijd 21 was.

Er waren drie stadia om ridder te worden. Op 7-jarige leeftijd werd een jongen page onder de hoede van een ridder, in feite een dienaar terwijl hij van de ridder leerde.

Middeleeuwse ridder en schildknaap

Op 14-jarige leeftijd werd hij schildknaap en zorgde hij voor het harnas en de wapens van de ridder en zadelde hij het paard van de ridder. Vaak fungeerde hij als vaandeldrager en werd van de page verwacht dat hij zijn ridder vergezelde in de strijd en dat hij zijn meester begroef als deze sneuvelde.

Zie ook: Moll Frith

Op zijn 21e werd een succesvolle page een ridder in zijn eigen recht genoemd.

Voor degenen die geen ridderlijk leven leidden, hing het vaak van zijn capaciteiten en volwassen houding af wanneer een kind als volwassen werd beschouwd. Een leerling woonde bijvoorbeeld in het huis van de meester en werd als kind behandeld totdat hij zijn leertijd had voltooid. Daarna werd hij als volwassen beschouwd omdat hij economisch onafhankelijk was, ongeacht zijn leeftijd.

In het verleden werden weeskinderen uit de hogere klassen vaak onder de hoede genomen van andere familieleden of vrienden van de familie, als voogd. In dergelijke gevallen was de voogd meestal belast met het beheer van de nalatenschap van het kind totdat hij of zij op 21-jarige leeftijd meerderjarig was. De voogd handelde dan 'in loco parentis'. Dit systeem viel onder de bevoegdheid van de Court of Chancery.

Na verloop van tijd werd de leeftijd van 21 jaar vastgesteld voor iedereen, niet alleen voor ridders. Dit viel echter niet altijd samen met andere rechten; Nancy Astor werd bijvoorbeeld parlementslid terwijl veel vrouwen nog steeds niet konden stemmen bij verkiezingen! Vrouwen ouder dan 21 jaar mochten zich vanaf 1918 kandidaat stellen voor het parlement, maar alleen vrouwen ouder dan 30 die voldeden aan een eigendomskwalificatie mochten dat ook daadwerkelijk.Alle vrouwen boven de 21 kregen pas stemrecht na de Equal Franchise Act van 1928.

Ondanks het feit dat de leeftijd van meerderjarigheid nu is vastgesteld op 18 jaar, gaat de traditie van de 21e verjaardag als groot feest nog steeds door (samen met een groot feest op je 18e natuurlijk!).

Zie ook: De Spaanse Armada

Paul King

Paul King is een gepassioneerd historicus en fervent ontdekkingsreiziger die zijn leven heeft gewijd aan het blootleggen van de boeiende geschiedenis en het rijke culturele erfgoed van Groot-Brittannië. Geboren en getogen op het majestueuze platteland van Yorkshire, ontwikkelde Paul een diepe waardering voor de verhalen en geheimen die verborgen liggen in de eeuwenoude landschappen en historische monumenten die overal in het land te vinden zijn. Met een graad in archeologie en geschiedenis aan de beroemde Universiteit van Oxford, heeft Paul jarenlang in archieven gedoken, archeologische vindplaatsen opgegraven en avontuurlijke reizen door Groot-Brittannië gemaakt.Pauls liefde voor geschiedenis en erfgoed is voelbaar in zijn levendige en meeslepende schrijfstijl. Zijn vermogen om lezers terug in de tijd te vervoeren en hen onder te dompelen in het fascinerende wandtapijt van het Britse verleden, heeft hem een ​​gerespecteerde reputatie opgeleverd als een vooraanstaand historicus en verhalenverteller. Via zijn boeiende blog nodigt Paul lezers uit om met hem mee te gaan op een virtuele verkenning van de historische schatten van Groot-Brittannië, waarbij hij goed onderzochte inzichten, boeiende anekdotes en minder bekende feiten deelt.Met de vaste overtuiging dat het begrijpen van het verleden de sleutel is tot het vormgeven van onze toekomst, dient Paul's blog als een uitgebreide gids, die lezers een breed scala aan historische onderwerpen presenteert: van de raadselachtige oude steencirkels van Avebury tot de magnifieke kastelen en paleizen die ooit koningen en koninginnen. Of je nu een doorgewinterde bentgeschiedenisliefhebber of iemand die op zoek is naar een kennismaking met het boeiende erfgoed van Groot-Brittannië, Paul's blog is een go-to-resource.Als doorgewinterde reiziger beperkt Pauls blog zich niet tot de stoffige boekdelen uit het verleden. Met een scherp oog voor avontuur gaat hij regelmatig op ontdekkingstocht ter plaatse, waarbij hij zijn ervaringen en ontdekkingen documenteert door middel van verbluffende foto's en boeiende verhalen. Van de ruige hooglanden van Schotland tot de pittoreske dorpjes van de Cotswolds, Paul neemt lezers mee op zijn expedities, ontdekt verborgen juweeltjes en deelt persoonlijke ontmoetingen met lokale tradities en gebruiken.Pauls toewijding aan het promoten en behouden van het erfgoed van Groot-Brittannië gaat ook verder dan zijn blog. Hij neemt actief deel aan instandhoudingsinitiatieven, helpt historische locaties te herstellen en lokale gemeenschappen voor te lichten over het belang van het behoud van hun culturele erfenis. Door zijn werk streeft Paul er niet alleen naar om te onderwijzen en te entertainen, maar ook om meer waardering te wekken voor het rijke tapijt van erfgoed dat overal om ons heen bestaat.Ga met Paul mee op zijn boeiende reis door de tijd terwijl hij je begeleidt om de geheimen van het Britse verleden te ontrafelen en de verhalen te ontdekken die een natie hebben gevormd.