George Orwell was in meer dan één opzicht een hard werkende schrijver. Hij produceerde niet alleen enorme hoeveelheden geschreven werk, maar bereidde zich tijdens zijn korte leven ook voor om zich in zijn onderwerp te verdiepen en zijn handen vuil te maken om authenticiteit en een beter geïnformeerde lezer te garanderen.

Deze belangrijke Engelse schrijver, die in 1903 in India werd geboren en Eric Blair werd gedoopt, leek een leven te gaan leiden van comfort en respect uit de middenklasse. Maar zoals blijkt uit zijn omvangrijke oeuvre, waaronder essays, romans en meeslepende verslagen van zijn eigen buitengewone leven, werd George Orwell een woordvoerder voor de onderdrukten en een stem voor mededogen en fatsoen. Deze stem stond vaak op gespannen voet metmet algemene consensus en streefden naar waarheid en gerechtigheid in een snel veranderende wereld.

Met een duidelijke minachting voor zijn eigen welzijn, combineerde Orwell een verlangen om te schrijven met de bereidheid om zichzelf in gevaarlijke situaties te plaatsen, altijd op zoek naar authentieke ervaring en waarheid. Deze onverschrokken aanpak bracht de schrijver ver en wijd, met lezers die werden blootgesteld aan diverse ervaringen en locaties. Deze varieerden van de zwoegende kolenmijnen van Noord-Engeland tot de withete omstandigheden vande Spaanse burgeroorlog van 1936 tot 1939, waar hij diende in de POUM-militie, een kogel in zijn nek deed weinig af aan zijn enthousiasme om zich te verzetten tegen fascisme en tirannie. Nooit beperkt door genre, bewoog Orwell zich tussen de fictionele en niet-fictionele werelden om zijn veroordeling van totalitarisme uit te werken, met zijn allegorische roman "Animal Farm" die zijn bereidheid toont om de democratie te verdedigen zowelfysiek en door zijn schrijven.

George Orwell, 1940

In 1922, na zijn opleiding aan Eton, waar Orwell door klasgenoten werd herinnerd als een "de-bunker" en door hemzelf kritischer als "een verfoeilijke kleine snob", vertrok hij naar Birma, het huidige Myanmar, om te dienen bij de Indiase keizerlijke politie. Dit vroege deel van zijn volwassen leven heeft veel bijgedragen aan de visie en het wereldbeeld van de schrijver, en vele levendige ervaringen komen tot leven in niet alleen zijnmeeslepende essays zoals "Shooting an Elephant" en "A Hanging", maar ook in zijn fictionele output, waar "Burmese Days" belangrijke vragen oproept door Orwells onderzoek naar en veroordeling van de heerschappij van de mens over zijn medemens.

Deze fase in zijn leven leverde ook materiaal op voor enkele van zijn bekendere werken, zoals het baanbrekende "1984", waarin Orwell niet alleen zijn plaats als schrijver, maar ook als pionier van sciencefiction en politieke voorspeller verstevigde. Hij was zich echter terdege bewust van zijn bevoorrechte positie in de wereld en zijn tijd in Birma gaf hem ook het verlangen om het leven aan de andere kant van de sociale ladder te ervaren, enleidde tot de creatie van een iets minder gevierd maar even meeslepend werk, "Down and Out in Paris and London".

Het eerste deel van zijn avontuur in de Franse hoofdstad bezorgt de lezer zowel hilariteit als afschuw met de levendige beschrijving van het leven met een paar francs per dag. Met zijn droge en ongecompliceerde stijl brengt Orwell meerdere personages tot leven, zoals de kleurrijke Russische vluchteling Boris, en werpt hij, typisch voor hem, veel pertinente vragen op; zijn tijd als hotelwasser dwingt hem toterkent de plongeur als "de slaaf van het hotel", in een passage die de "sociale noodzaak" en de waarde van bepaalde soorten werk onderzoekt. Dit is een prominent thema in veel van Orwells werk en is met name opvallend in zijn essay "Down the Mine", waar het leven van de mijnwerker gruwelijk gedetailleerd wordt beschreven. Terug in Londen ging Orwell echter nog meer moeite doen om de benarde situatie te waarderenvan de minder bedeelden, waar hij tegen een achtergrond van Waterloo Bridge en de Embankment onbevreesd het onbekende betrad.

Uitdrukking gevend aan zijn verlangen om zich te ontdoen van "een groot gewicht aan schuld" trok de onverschrokken Orwell de versleten kleding aan van een dakloze zwerver en vertrok uit angst dat "de politie [hem] zou kunnen arresteren als zwerver". Zijn beschrijving van de psychologie rond het fysieke uiterlijk zou baanbrekend zijn geweest toen zijn werk werd gepubliceerd, en het is vandaag de dag niet minder opvallend en relevant. Zijn observaties overDe reacties van mensen op iemand die "gekleed is in de kleren van een zwerver" zorgt voor ongemakkelijke maar onweerstaanbare lectuur, waarbij Orwell de stemming opvrolijkt met de hilarische opmerking dat ondanks zijn schijnbaar afstotelijke uiterlijk, het ook de eerste keer was dat iemand hem "maat" noemde.

Orwells beschrijvingen van de accommodatie die hij in zijn beperkte toestand tot zijn beschikking had, zijn al even levendig en doen denken aan de verhalen van Charles Dickens, een schrijver die Orwell zeer bewonderde. Terwijl hij zich beweegt tussen verblijven met "goede bedden voor alleenstaande mannen" en slaapzalen in kelders die bewoond werden door stuwadoors en grondwerkers, laat hij zich niet afschrikken door wat vreemd moet zijn geweest voor iemand met zijn achtergrond, enOndanks zijn ongenadige observaties en beschrijvingen, toont hij vaak bewondering en oprechte genegenheid voor degenen die door de meerderheid als zijn mindere werden gezien.

George Orwell, pasfoto in Birma

Gedurende zijn hele leven vocht Orwell tegen een slechte gezondheid, hij vocht verschillende keren tegen longontsteking en knokkelkoorts in Birma, met kogelwonden en nachten in ijskoude loopgraven die ongetwijfeld een ziektecatalogus verergerden die eindigde met tuberculose in 1950. Zonder te buigen en met een sigaret in de mond, stopte deze kolos van de literaire wereld nergens voor om zaken aan het licht te brengen die hij beschouwde als van het allergrootste belang.en ondanks zijn duidelijke dorst naar reizen en avontuur verwaarloosde hij zijn thuisland niet in zijn zoektocht naar de waarheid.

Dit is duidelijk te zien in zijn behandeling van de hoofdstad, waar ondanks zijn vele terechte kritieken, variërend van de erbarmelijke omstandigheden van de spike- of gelegenheidsafdeling tot het vervelende dieet van "thee en twee boterhammen", zijn schrijven een onderstroom van optimisme en humor in zijn donkerste uithoeken draagt. Dit rechtvaardigt niet alleen zijn reputatie als een waarlijk groot schrijver en woordvoerder van het democratisch socialisme, maarzorgt ervoor dat hij herinnerd zal worden als een echt moedige en stoïcijnse Engelsman die bereid was om allerlei ontberingen te doorstaan in zijn zoektocht naar gelijkheid.

Edward Cummings is een freelance schrijver die enthousiast is over alles wat historisch is.