هنری اولین و بنیانگذار خاندان لنکستر، ریچارد دوم را با موفقیت سرنگون کرد و قدرت خود را برای تبدیل شدن به پادشاه هنری چهارم انگلستان در اکتبر 1399 تثبیت کرد.

پسر جان گانت، او راه اندازی شد. بازگشت موفقیت آمیز علیه حکومت ظالمانه ریچارد دوم، تضمین کناره گیری او و زندانی کردن او در قلعه پونتفرکت.

در حالی که هنری دارای تمام ویژگی های لازم برای یک پادشاه موفق قرون وسطایی بود، مسیر او به سمت سلطنت به عنوان یک غصب بود. جانشینی موروثی در مورد مشروعیت او برای کل حکومتش تردید ایجاد می کرد.

متولد در آوریل 1367 در قلعه بولینگبروک، پدرش پسر ادوارد سوم، جان گانت بود، در حالی که مادرش، بلانچ، دختر گاانت بود. دوک لنکستر.

پدرش توانسته بود در دوران سلطنت ریچارد دوم، علیرغم روابط تندشان، نفوذ خود را حفظ کند. در عین حال، هنری در شورشی که علیه ریچارد دوم آغاز شد، زمانی که درخواست اصلاحات توسط لردهای استیناف انجام شد، شرکت داشت. بنابراین جای تعجب نیست که ریچارد هنری جوان را با سوء ظن نگریست و پس از مرگ جان گونت، میراث هنری را پس گرفت.

در این لحظه بود که هنری برای سرنگونی پادشاه کارزاری را آغاز کرد. هنری با جمع آوری حامیان خود در حین انجام این کار، توانست بر پارلمان پیروز شود، استعفای ریچارد را تضمین کند و در 13 اکتبر 1399 به عنوان پادشاه انگلستان تاج گذاری کند.

تاج گذاری هنری.IV

فقط چند ماه پس از سلطنت او، توطئه ای علیه هنری که شامل چندین ارل از جمله هانتینگدون، کنت و سالزبری بود خنثی شد. پس از کشف چنین نقشه شومی علیه پادشاه جدید، اقدام به سرعت انجام شد. آنها در کنار سی بارون دیگر که همچنین شورشیان علیه سلطنت جدید به شمار می‌رفتند، اعدام شدند.

پس از مقابله با اولین چالش برای موقعیت جدید خود به عنوان پادشاه، آزمون بعدی او این بود که با ریچارد چه کند. او علاوه بر سرنگونی یک پادشاه قانونی، وارث ریچارد و رقیب احتمالی تاج و تخت، ادموند دی مورتیمر را که در آن زمان تنها هفت سال داشت، دور زد.

در فوریه 1400، فقط چند ماه پس از تاج گذاری هنری به عنوان پادشاه، مرگ مرموز ریچارد جای تعجب نداشت.

ورود جسد ریچارد به کلیسای جامع سنت پل

جسد ریچارد متعاقباً در کلیسای جامع سنت پل و در دسترس عموم قرار گرفته است. ایده این بود که هر ایده ای را که ریچارد ممکن است مخفیانه از آن فرار کرده باشد، کنار بگذارد و آماده تصاحب تاج باشد. همچنین برای هر بیننده ای روشن می شد که او هیچ جراحتی ندیده بود و بنابراین گرسنگی، چه خودخواسته یا با هر وسیله دیگری، دلیل احتمالی مرگ بوده است.

با مرگ ریچارد دوم، سلطنت هنری باقی ماند. وظیفه این بود که موقعیت خود را تحکیم کند و سلطنت خود را از حمله محافظت کند. در سیزده سال او باقی می مانددر تاج و تخت، او با توطئه‌ها و شورش‌های طیفی از شخصیت‌ها مواجه می‌شد.

از همه مهم‌تر، هنری با شورش رهبر ولز و شاهزاده خودخوانده ولز، اوون گلندوور، که قیام ملی را رهبری کرد، مواجه شد. حکومت بسیار خشمگین انگلیسی را سرنگون کنید.

اوون گلندور، که در ولز با نام اوین گلیندور شناخته می شود، مردی مرفه با چندین ملک در ولز بود. او در سال 1385 برای ریچارد دوم در مبارزات انتخاباتی علیه اسکاتلند جنگیده بود، اما در سال 1400 مناقشات زمینی به سرعت به چیزی بسیار بزرگتر تبدیل شد.

گلندوور مردی بود که جاه طلبی زیادی داشت، نه فقط برای سرنگونی حکومت انگلیس، بلکه برای سرنگونی حکومت انگلیس. قدرت ولز را گسترش داده و انگلستان را تا ترنت و مرسی در دست بگیرد. او نه تنها به دلیل پروژه‌های بسیار بزرگ و جاه‌طلبانه‌اش، بلکه به دلیل توانایی‌اش در اجرای آن‌ها، تهدیدی جدی برای هانری چهارم در طول سلطنتش بود.

او اطمینان حاصل کرد که از حمایت فرانسوی‌ها و اسکاتلندی‌ها برخوردار است. و حتی برای ایجاد یک پارلمان در ولز تلاش کرد.

در سال 1403، یک اتحاد استراتژیک بین گلندور و هنری پرسی، ارل نورثامبرلند و پسرش، هنری، معروف به هاتسپور تشکیل شد. این یکی از سخت‌ترین چالش‌های هنری را زمانی که او با این وفاداری جدید در نبردی در ژوئیه همان سال، درست خارج از شروزبری، روبرو شد، فراهم کرد.

خانواده پرسی خانواده بسیار مهمی بودند که از هنری حمایت می‌کردند. اخراج ازریچارد دوم، اما وقتی خانواده احساس نکردند که برای خدماتشان پاداش مناسبی دریافت کرده اند، رابطه آنها خیلی زود تیره شد.

هنری در واقع به بسیاری از خانواده های وفادار قول زمین و پول و همچنین امتیازات خاصی را در ازای آن داده بود. حمایت آنها در واقع، هنری "هاتسپور" پرسی جوان، هنوز در انتظار پرداخت پول برای مبارزه قبلی با گلندور بود. توسط شاه و تصمیم گرفتند به او پشت کنند، تلاشی هماهنگ علیه هنری آغاز کردند و با دشمن سابق خود، شاهزاده خودخوانده ولز، گلندوور، اتحاد بعید تشکیل دادند.

معروف به شهادت دروغ توسط ارل از نورثامبرلند و ارل ووسستر، پادشاه ارتشی را گرد هم آورد تا در 21 ژوئیه 1403 با شورشیان روبرو شود.

نبرد تعیین کننده بود و برای پادشاه پیروز شد، که هم توانست هاتسپور را شکست دهد و بکشد و هم ارل ووستر را اعدام کنند. نبرد به خودی خود وحشیانه بود و از نظر جنگ قرون وسطایی، لحظه مهمی برای استفاده از کمان طولانی بود. در واقع، پسر خود هنری، هنری مونموث، در نبرد مجروح شد و یک تیر به صورت خود گرفت. با این وجود، پیروزی سلطنت طلبان اعلام شد.

نبرد با در امان ماندن تنها ارل نورثامبرلند به پایان رسید. با این حال او از مالکیت املاک و افتخاراتی که به او اعطا شده بود سلب شد. پرسیچالش خانواده با تاج و تخت به طور خلاصه شکست خورده بود.

با این وجود، تمایل به سرنگونی هنری همچنان در احساسات بسیاری از جمله گلندور و ارل نورثامبرلند در امان مانده بود.

تنها دو نفر بودند. سال‌ها بعد، آن‌ها در کنار ادموند مورتیمر و اسقف اعظم یورک، ریچارد اسکروپ، نقشه دیگری را طراحی کردند. طرحی که آنها با هم تشکیل دادند، طرحی جاه طلبانه بود، وظیفه ای که شامل تقسیم غنایم انگلستان و ولز بین آنها می شد، توافقی که به عنوان قرارداد سه جانبه شناخته می شود.

این طرح مخفیانه توسط هنری که اقدام قاطعی را آغاز کرد، شکست خورد. در برابر دشمنانش با ارل نورثامبرلند که به اسکاتلند گریخت و مورتیمر به ولز گریخت. کسانی که فرار نکردند متعاقباً جمع آوری شدند و به خاطر جنایات خود با اعدام مجازات شدند. رقبا، هنری پرسی، ارل نورثامبرلند در نبرد برامهام مور کشته شد. مخالفت شاه هنری سرانجام غلبه کرد و سر دشمنش قرار بود در پل لندن نشان داده شود که نشان دهنده پیروزی پادشاه است.

در حالی که دستاوردهای هنری در مقابله با چالش های داخلی سرانجام به ثمر نشسته بود، هنری همچنین مجبور شد با مرز اسکاتلند مقابله کند. حملات و درگیری های مداومی که به طور مداوم با فرانسه رخ می دهد.

در سال 1402، پس از نبرد هومیلدون هیلحملات مرزی اسکاتلند تا حدود صد سال دیگر خنثی خواهد شد. پادشاه دوازده ساله جیمز اول اسکاتلند دستگیر شد و تقریباً دو دهه زندانی انگلیسی باقی ماند.

در بازگشت به ولز، نیروهای سلطنتی انگلیس به آرامی اما مطمئناً دست برتر را به دست آوردند و در برابر مقاومت ولز فروکش کردند. اوج آن سقوط قلعه هارلچ در سال 1409 بود.

تنها چیزی که باقی مانده بود این بود که "شاهزاده ولز" بدنام، اوون گلندوور به عنوان یک فراری فرار کند و زندگی خود را در اسرارآمیز به پایان برساند.

در همین حین، در بازگشت به کاخ، جنبه های عملی مبارزه با شورش ها و جنگ ها در بسیاری از جبهه ها آغاز شد. هنری به کمک‌های پارلمانی نیاز داشت و به زودی موازنه قوای مهمی که او برای حفظ حمایت پارلمان به آن نیاز داشت، زمانی که اتهامات سوء مدیریت مالی به او وارد شد، مشکل‌سازتر شد.

هنری با چالش‌های زیادی روبرو بود و علی‌رغم شکست موفقیت‌آمیز شورش‌ها و درهم شکستن توطئه ها علیه او، نبرد مستمر برای باقی ماندن بر تاج و تخت آغاز شد. وضعیت ناخوشایند سال‌های پایانی زندگی‌اش را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با ادامه بدتر شدن او، روابطش نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

به‌ویژه، رابطه هنری با پسرش، آینده هنری پنجم تیره‌تر شد، به‌ویژه زمانی که صحبت از پسرش شد. کناره گیری علاوه بر این، جنگ قدرت بین اسقف اعظم کانتربری علیه جناحی که از پسرش شاهزاده هنری حمایت می کند،این مبارزات برای یک پادشاه خسته جهانی بسیار سنگین شده بود و در مارس 1413، اولین پادشاه لانکاستر، هنری چهارم درگذشت. مورد پرسش قرار گرفت.

بهترین خلاصه شده توسط نمایشنامه شکسپیر در مورد هنری چهارم:

"سری که تاج بر سر دارد ناآرام است".

جسیکا برین یک نویسنده آزاد است که متخصص است. در تاریخ. مستقر در کنت و عاشق همه چیزهای تاریخی است.