یک قطعه ضروری از لباس هایلند برای همراهی با کت شلوار اسکاتلندی، کیسه تزئین شده ای است که از جلو آویزان است، که معمولاً به آن اسپوران می گویند. اما اسپوران از کجا سرچشمه گرفت و چه هدفی داشت؟

در اوایل قرن دوازدهم، جنگجویان هایلند به عنوان "پا برهنه، با شنل های پشمالو و کتانی" توصیف می شدند. [کیف کوچک]…” چنین لباسی در آن زمان محدود به ارتفاعات بود، زیرا ساکنان دشت اسکاتلند چنین لباس‌هایی را وحشیانه می‌دانستند و با تحقیر خویشاوندان هایلند خود به عنوان “شاخ قرمز” یاد می‌کردند!

Kilts آن زمان! لباس‌هایی بسیار ابتدایی بودند که نیازی به خیاطی نداشتند و شامل یک تکه پارچه تارتان بود که عرض آن حدود دو گز و طول آن چهار یا شش گز بود. این معمولاً به عنوان Breacan ، Feileadh Bhreacain و Feileadh Mor شناخته می شد - یا همانطور که انگلیسی ها آن را The Big Kilt می نامیدند. . تا زانو افتاد و روی شانه چپ با سنجاق یا سنجاق محکم می‌شد و کمربند محکم آن را دور کمر جمع می‌کرد.

چنین لباسی به‌طور ایده‌آل با آب و هوا و زمین ارتفاعات مناسب بود. این اجازه حرکت را می داد، پارچه پشمی محکم بافته شده گرم و ضد آب بود، بدون بسته بندی می توانست یک شنل حجیم در برابر آب و هوا یا یک پتوی راحت برای یک شب ارائه دهد، به سرعت خشک می شد و با ناراحتی بسیار کمتری نسبت به شلوار. اما بر خلاف شلوار، کیلتنتوانست جیب تهیه کند و بنابراین اسپوران از روی ناچاری متولد شد. اسپوران که از کیف قرون وسطایی باقی مانده بود، جیب هایلندر بود که آن ها نداشتند.

اسپوران های اولیه از چرم یا پوست ساخته می شدند، هم پوست گوزن و هم پوست گوساله محبوبیت خاصی داشتند. آنها از نظر طراحی ساده بودند و معمولاً در بالا با بند های معمولی یا با بندهایی با منگوله های کوچک جمع می شدند. کوهستانی‌های جزایر غربی اغلب کیسه‌های پارچه‌ای می‌پوشیدند که به trews معروف بودند.

اسپوران‌های اصلی متعلق به قرن چهاردهم و به بعد را می‌توان در بسیاری از موزه‌های اسکاتلند مشاهده کرد. تاریخ و تکامل اسپوران را می توان از طریق نقاشی های اولیه نظامی بریتانیا و پرتره های سربازان هایلند نیز دنبال کرد. این اسپوران‌های بعدی تزئینات مفصل‌تری را نشان می‌دهند.

از اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم، اسپورن‌ها عموماً با قلاب‌های فلزی، معمولاً از برنج، یا برای سران قبیله‌ها، گاهی اوقات نقره‌ای، نصب می‌شدند. فلز کاری استادانه برخی از این گیره ها در واقع آثار هنری مینیاتوری هستند. مولک بزی، اسپوران مولک یا اسپوران مودار توسط ارتش در قرن هجدهم معرفی شد. این اسپوران اغلب دارای تاپ و منگوله های بزرگ بودند و دارای انواع خز و مو مانند روباه و اسب یا گاهی اوقات پوست مهر بودند که همگی با سر یک گورکن حرکت می کردند.

اما واقعاً یک اسکاتلندی چیست؟ در خود نگه می دارداسپوران؟ خوب، یکی از اسپورها که در موزه ملی ادینبورگ به نمایش گذاشته شده است دارای یک گیره از برنج و فولاد با چهار تپانچه پنهان در داخل است، این ماده به گونه‌ای طراحی شده است که اگر کسی سعی کند کیف قفل شده را باز کند، دزد را بکشد یا معلول کند.

اسپوران مدرن، یا اسپوران – گالیک، از کیسه‌های پوستین حاوی مهمات یا جیره‌های روزانه بسیار تکامل یافته است و بسیاری از آنها اکنون دارای فولاد ضد زنگ و حتی پلاستیک هستند! با وجود پیشرفت های مدرن، اسپورن ها اصول اولیه طراحی خود را حفظ می کنند و همه چیز را از کلید ماشین گرفته تا تلفن همراه حمل می کنند.