Koning Edward III wordt in de geschiedenis herinnerd omdat hij de Honderdjarige Oorlog begon, grote delen van Frankrijk annexeerde voor Engeland en de regerende koning was tijdens de periode van de Zwarte Dood. Waar hij oneindig veel minder bekend om is, is het bouwen van een kleine koninklijke residentie in Rotherhithe in Zuidoost-Londen, waarvan de overblijfselen vandaag de dag nog steeds te zien zijn.

Toen de residentie rond 1350 werd gebouwd, was Rotherhithe een klein gehucht in laaggelegen moerasland. Het landhuis zelf was gebouwd op een klein eiland direct naast de rivier de Theems en bestond uit een reeks stenen gebouwen rond een centrale binnenplaats.

Er was een gracht aan drie zijden van het complex, waarbij de noordkant volledig open lag naar de rivier de Theems. Hierdoor kon de koning per boot arriveren en bij vloed aanleggen tegen de trappen die vanaf de rivier naar een poortgebouw in een toren leidden. Er was ook een hal met een grote en imposante open haard, de privévertrekken van de koning, keukens en andere gebouwen. Verder naar het zuiden, op drogereland, was een buitenplaats met andere gebouwen omgeven door een aarden wal.

Een schets van hoe het landhuis eruit kan hebben gezien, afkomstig van een informatiebord naast de overblijfselen.

Wat was de functie van dit landhuis? Het was geen jachthuis, want er was geen koninklijk park aan verbonden en Edward III bouwde vele jachthuizen elders. De populairste theorie is dat dit de plek was waar de koning zijn valkerij beoefende, waarbij de vogels binnen gezichtsafstand konden blijven over de vlakke moeraslanden en de rivier de Theems.

Tegen het einde van de 16e eeuw was de waterkant van de Theems naar het noorden geduwd door landaanwinning en was er een weg aangelegd langs de nieuwe rivierdijk (tegenwoordig staat deze weg bekend als Bermondsey Wall). Tegen die tijd was de oude koningsresidentie volledig omsloten door de gracht en misschien door een gebrek aan enthousiasme voor de valkerij, verkochten Edwards voorouders de residentie uiteindelijk en ging deze over in de oude stad.in particuliere handen.

(Links) Een plattegrond van het landhuis in de 14e eeuw (Rechts) Een plattegrond van het landhuis in de 16e eeuw

In de 18e eeuw werd het terrein gebruikt als pottenbakkerij en in de 18e en 19e eeuw werden er pakhuizen over het terrein gebouwd. De gevel van de noordelijke muur van de 14e eeuwse binnenplaats stond in 1907 nog overeind in een van de pakhuizen.

In de jaren 1970 werden de pakhuizen gesloopt en in de jaren 1980 werd het gebied herontwikkeld, waardoor historici in het Museum of London de overblijfselen konden opgraven, bewaren en toegankelijk maken voor het publiek.

De overblijfselen van het landhuis vandaag de dag, kijkend naar de stad op de achtergrond.

Als je van plan bent om de overblijfselen te bezoeken, raden we je aan om te beginnen bij het metrostation Rotherhithe. Onderweg kun je een korte omweg maken naar het Brunel Museum en stoppen bij het historische Mayflower en Engel pubs aan de rivier.

Hier komen

Gemakkelijk bereikbaar met zowel de bus als de trein. Probeer onze London Transport Guide voor hulp bij het reizen door de hoofdstad.