بازدیدکنندگان این وب‌سایت ممکن است موافق باشند که وقتی با گزینه‌های متعددی مواجه می‌شوند، انتخاب جاذبه‌های تاریخی برای بازدید می‌تواند کار بسیار دشواری باشد.

اطلاعات موجود در مورد هام هاوس فوراً به آن دسترسی پیدا نکردند. به‌عنوان یک مکان «باید ببینید» برای بازدید برجسته شوید... تا اینکه در صفحه «نمای کلی» ملک در وب‌سایت «اعتماد ملی»، عبارت: «این خانه یکی از تسخیرشده‌ترین خانه‌ها در بریتانیا شناخته می‌شود». چشمم را جلب کرد هرگز کسی نبودم که فرصتی را برای ترساندن خودم رد کنم، بدون معطلی بیشتر به سمت خانه هجوم بردم.

Ham House یک گنج بی‌مصرف است، در فاصله ای امن از هیاهوی لندن مدرن در حومه سرسبز و روستایی در حدود سه مایلی ریچموند، ساری قرار گرفته است.

این مکان همیشه مکانی برای فرار بوده است، واحه ای بزرگ از آرامش روستایی برای عقب نشینی از هیاهوی شهر در امتداد رودخانه تیمز در نزدیکی. این خانه در سال 1610 توسط سر توماس واوسور، مارشال شوالیه شاه جیمز اول ساخته شد، در سال 1626 این خانه به اولین ارل دیزارت، ویلیام موری، دوست صمیمی دوران کودکی شاه چارلز اول و داماد در اتاق خواب پادشاه اجاره داده شد.

از طریق بازسازی های گسترده، صاحبان متوالی آن از ویلای کنار رودخانه استفاده کردند تا نشان دهند که چقدر ثروتمند، تأثیرگذار و در آخرین مدها زیاده روی می کنند. در اینجا درباریان و پادشاهان به طور یکسان نه تنها برای آرامش و جلوگیری از ولخرجی خود آمده بودندپرها، اما همچنین برای ادامه دسیسه های سیاسی روز.

اولین نگاهی که بسیاری از بازدیدکنندگان از هام می بینند، مربوط به جبهه شمالی است، فضایی متقارن و با ابهت از دو بال ساخته شده از آجر قهوه ای تیره که از آجری قهوه ای تیره ساخته شده است. یک ورودی مرکزی به طور مشخص به سبک قرن هفدهم باقی مانده است. نیم‌تنه‌های سنگی در طاقچه‌های تخمدانی بالای پنجره‌های طبقه همکف - پرتره‌های امپراتوران روم و شاهان چارلز اول و دوم - و بالای در، سوگندنامه‌ای که بر روی سنگ حک شده است، وفاداری صاحبان گذشته هام را به آیندگان نشان می‌دهد. می‌گوید: «ویوات رکس»، یا «زنده باد پادشاه».

تصویر کلی که از هام هاوس به وجود می‌آید، گنجینه‌های عتیقه نفیس است که در مجموعه‌ای از گالری‌ها، اتاق‌ها و اتاق‌ها با پوشش چوبی کم نور نگهداری می‌شوند. کمدهای خصوصی گذشته مانند روحی همیشه حاضر بین دیوارها می ماند و حتی اگر در نور روز از آن بازدید کنید، به راحتی می توان فضای آزاردهنده ای را تصور کرد که در یک شب تاریک زمستانی حاکم می شود، زمانی که باران به پنجره ها می خورد و هیچ کس در اطراف نیست.

تالار بزرگ

از طریق ورودی جبهه شمالی، وارد تالار بزرگ می شوید، با کف مرمر سیاه و سفید گسترده اش، نرده کلاسیک در امتداد بالکن در نزدیکی سقف و پرتره های تمام قد آن از ساکنان قبلی که دیوارها را پوشانده اند. مجسمه های مریخ و مینروا در دو طرف قطعه دودکش که گفته می شود نشان دهنده ارل وکنتس دیزارت، به بازدیدکنندگان خوش آمد بگوئید و مراقب آنها باشید.

پله‌های نزدیک یک قطعه تئاتر چوبی عالی است که به عنوان بخشی از بازسازی هام توسط موری در سال‌های 1638-1639 ساخته شده است. توپ‌های حکاکی‌شده، شمشیرها و کلاه‌های ایمنی در طراحی نرده بزرگ با هم ترکیب می‌شوند، که نشان از موقعیت اجتماعی موری به عنوان بخشی از مسیر حرکت به سمت آپارتمان‌های طبقات بالاست. امروز آنها زیر پای بازدیدکنندگان و ارواح به طور یکسان می‌ترکند. نقاشی رنگارنگ کشتی های جنگی از نبرد لپانتو در پایین راه پله، جلوه بیشتری به این ویژگی مرکزی خانه می بخشد.

The Long Gallery

در طبقه اول، گالری بلند، تیره با صفحات چوبی و لبه‌های طلاکاری شده با طرح فریز طلایی، با نقاشی‌هایی در قاب‌های باروک از پادشاهان، ملکه‌ها و افراد برجسته قرن‌های گذشته، از جمله شاه چارلز اول و همسرش پوشیده شده است. ملکه هنریتا ماریا اینجا پرقدرت، ناهار خورد و نقشه کشید.

بیشتر پرسه بزنید و از اتاق‌هایی مانند گنجه سبز عبور خواهید کرد، که در آن مینیاتورها و نقاشی‌های رنگ روغن مجموعه موری دیوارهای سبز را شلوغ کرده و روح را تداعی می‌کنند. دربار هنردوست چارلز اول، اتاق نشیمن شمالی، با ملیله‌های آویزان که ماه‌های سال را از طریق فعالیت‌های کشاورزی در پارچه‌های قرمز، سبز و قهوه‌ای، و مجموعه‌ای از اتاق‌خواب‌ها، اتاق‌های غذاخوری مبله‌شده، به تصویر می‌کشد.آپارتمان ها و کمدها.

The Green Closet

زندگی در هام در سی سال اول خود به اندازه کافی راحت و مرفه بود. اما هنگامی که جنگ داخلی در سال 1642 آغاز شد - آن فاجعه شاه در مقابل پارلمان که کشور را از هم پاشید - هر گونه امیدی برای تداوم ثبات از بین رفت. موری، یک سلطنت طلب سرسخت، هام را ترک کرد تا برای پادشاه بجنگد، در حالی که همسرش کاترین، به کمک بزرگ‌ترین پنج دخترشان الیزابت، در هام ماند تا از تصرف آن توسط نیروهای پارلمان جلوگیری کند. پس از جنگ، زمانی که پارلمان پیروز رژیم سرکوبگر جدید خود را به نام «حافظ» بر کشور تحمیل کرد، برای محافظت از خانه خانواده اش به الیزابت - که پدر و مادرش مرده بودند و اکنون با سر لیونل تولماچه ازدواج کرده بود - افتاد.

الیزابت یکی از اعضای فعال Sealed Knot بود، یک سازمان مخفی که برای بازگرداندن سلطنت استوارت به انگلستان فعالیت می کرد. او در محرمانه بودن شمع در کمد خصوصی خود در هام، نامه های رمزگذاری شده ای را به پادشاه چارلز دوم در تبعید در فرانسه نوشت و ترتیب تحویل آنها را داد. او که بی‌رحمانه جاه‌طلبی و مصمم برای حفظ نفوذ بدون در نظر گرفتن قدرت است، روابط خوبی با شخصیت‌های مهم وفادار به محافظان، از جمله خود اولیور کرامول، که در طول دهه 1650 مرتباً از هام بازدید می‌کرد، برقرار کرد. وفاداری او واقعاً به کدام طرف دروغ می گفت؟ ما ممکن است هرگز ندانیم.

الیزابت، کنتس دیزارت

زمانی که او بودچارلز دوم که در سال 1660 به تخت سلطنت بازگردانده شد، به الیزابت یک مستمری مادام العمر پاداش داد. سر لیونل مرده بود اما اکنون عنوان کنتس دیزارت و املاک هام را از پدرش به ارث برده است. وقتی در سال 1672 با جان میتلند، دوک لادردیل ازدواج کرد، سهام او بیشتر افزایش یافت. دوک یکی از بانفوذترین مردان دربار شاه چارلز دوم بود، "هیچگاه از گوش و شورای پادشاه دور نبود". او مردی دشوار، سخت اقتدارگرا، اما به شدت دانش‌آموز بود. او بیشتر وقت خود را در مجموعه ای گذراند که شامل کتابخانه در هام، گنجه کتابخانه همسایه و کمد دوک در طبقه پایین بود، و روی برنامه های بلندپروازانه خود برای بهبود خانه (که بین سال های 1672 و 1674 اجرا کرد) کار می کرد و یکی را جمع آوری کرد. از چشمگیرترین مجموعه کتاب های قرن هفدهم بریتانیا. بسیاری از نقوش اصلی او پس از مرگش فروخته شد، اما امروزه جلدهای چرمی و تعداد کمی از اورجینال‌های او هنوز در قفسه‌های چوب سدر که در کنار اتاق‌های مورد علاقه دوک قرار گرفته‌اند، ایستاده‌اند.

در اینجا دیزارت‌ها بقیه را زندگی کردند. در دوران خود، یک زوج مستبد و خواستار با سبک زندگی مجلل. پس از مرگ دوک پیر در سال 1682، الیزابت در هام ماند، بیوه و گوشه نشین، در نهایت در روزهای سخت گرفتار شد و مجبور شد خانه را رهن کند، کتاب‌های کتابخانه را بفروشد، جواهرات گرانبهای خود را به گرو بگذارد و فداکاری‌های دردناکی انجام دهد. برای پرداختبدهی های قابل توجهی که او و دوک برای زیبا کردن خانه خود متحمل شده بودند.

اما این همه تجملات باروک نیست، اگر دوباره به طبقات پایین بروید، خود را در میان راهروهای باریک تر و سنگ های خنک می یابید. اتاق‌های محله خدمتکاران، که در آن می‌توانید نمونه‌هایی از مواد اولیه آشپزها و دست‌آشپزهای قرن‌های گذشته را ببینید و بو کنید که برای تهیه غذای مجلل مورد استفاده ساکنان و مهمانان برجسته هام قرار گرفته‌اند. شما حتی می‌توانید قدیمی‌ترین حمام جهان را ببینید که الیزابت آن را در زمانی نصب کرد که نظافت یک عمل نادر و نامفهوم بود.

حمام

جان کنستبل، نقاش مشهور منظره قرن نوزدهم، درباره هام نوشت: «به نظر می‌رسد که زندانیان یک قرن و نیم قبل هنوز وجود دارند و با باز کردن درها برخی از آنها ظاهر می‌شوند.» نیمی از این انتظار را داشتم که ببینم آن «زندانیان» به‌عنوان حلقه‌های تیره‌ای که بی‌صدا از گنجه‌ای به کمد دیگر می‌روند، بوی تنباکوی مات‌آوری را که دوک پس از صرف غذا در اتاق غذاخوری می‌کشید، بشنوم و فریادهای نجیب‌زاده‌ای را بشنوم که پس از عاشق شدن خودکشی کرد. با و سپس طرد شدن توسط یک دختر خدمتکار هام هاوس. شاید خود الیزابت دیزارت، چهره‌ای سیاه‌پوست که بازدیدکنندگان ادعا کرده‌اند که می‌بینند، بی‌صدا از میان پرده‌های سرمه‌ای تخت مجلل چهار پوستر خود مرا تماشا می‌کرد.

در بازدید از هام، می‌دانم که نزدیک بود از آنجا بیرون بیایم.زمان خودم و بازگشت به دنیای دوردست، دودی و پوشیده از چوب استوارت انگلستان، جایی که چارلز اول و سپس پسرش چارلز دوم بر تاج و تخت نشسته اند و همه چیز به دور از قطعیت است.

به خوبی دیدن بود. یک روح واقعی خب، تقریباً …

Ham House، Ham St, Richmond-upon-Thames TW10 7RS

توسط Toby Farmiloe. توبی فارمیلو ممکن است از نظر فیزیکی در لندن زندگی کند، اما قلب و روح او در حومه شهر و اغلب در یک قرن گذشته ساکن است. او که در شرق ساسکس به دنیا آمده و پرورش یافته است، همیشه تاریخ را دوست داشته است.

همه عکس های هام هاوس توسط توبی فارمیلو