Pewnego ciemnego listopadowego wieczoru 1963 roku brytyjskiej publiczności objawiła się nieprawdopodobna forma podróży w czasie. Zwiastowała ją dziwaczna muzyka whoo-ee-oo wspierana przez złowieszczy bas dum-de-dum. Podróżujący w czasie Doktor Who przybył na ekrany telewizorów planety Ziemia, a jego międzygalaktyczną maszyną z wyboru była, ze wszystkich rzeczy, zwykła lub ogrodowa policyjna budka telefoniczna. A przynajmniej tak to wyglądałoStraszne, modernistyczne rzeczy.

Zamiast być wielowymiarowymi pojazdami międzygwiezdnymi mknącymi przez kosmos, budki policyjne były solidnymi, praktycznymi i znanymi przedmiotami, które nigdzie się nie wybierały. Były ważnym elementem wyposażenia ulic w Wielkiej Brytanii od lat dwudziestych XX wieku, kiedy to pojawiły się w dziesiątkach w miastach i miasteczkach w całym kraju.

Na zewnątrz Muzeum Klasycznej Fantastyki Naukowej w Allendale. Autor Dave Owens. Na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 2.0 Generic.

Skrzynka policyjna była niezbędnym elementem w niekończącej się wojnie z przestępcami. W tym sensie istniały podobieństwa z policyjną skrzynką Tardis z Doctora Who (skrót od "Time and Relative Dimension in Space"). Na szczęście policjanci nie musieli zmagać się z nikczemnymi cybermenami ani metalicznymi istotami pozaziemskimi machającymi dziwną sondą i krzyczącymi "Eksterminować! Eksterminować!".Funkcjonariusze policji mogą jednak twierdzić, że sobotnie noce w niektórych brytyjskich miastach mogą stanowić większe wyzwanie i jeszcze dziwniejsze widoki.

Skrzynki policyjne były zwykle wykonane z żeliwa lub drewna, chociaż istnieje kilka ceglanych przykładów, i były wystarczająco duże, aby pomieścić telefon, apteczkę pierwszej pomocy, grzejnik i inne niezbędne w walce z przestępczością. Zapewniały również bezpieczną przystań dla PC 99 i firmy, aby odpocząć i napić się dobrej herbaty, gdy byli wyczerpani wieczną czujnością, aby utrzymać ulice wolne od przestępczości.

Pierwsze przykłady skrzynek policyjnych zostały zainstalowane w Stanach Zjednoczonych wkrótce po wynalezieniu telefonu. Telefony były bezpośrednio połączone z lokalnymi posterunkami policji i mogły być używane zarówno przez policję, jak i społeczeństwo. Początkowo członkowie lokalnej społeczności mieli dostęp do skrzynki policyjnej za pomocą specjalnego klucza. Otwierał on skrzynkę policyjną, a następnie pozostawał mocno w zamku, aż do zwolnienia przez pracownika policji.funkcjonariusz policji z kluczem głównym, aby uniknąć niewłaściwego użycia.

Reklama "Glasgow Style Police Signal Box System" z 1894 r., sprzedawana przez National Telephone Company.

Północne miasta Wielkiej Brytanii były szczególnie aktywne w podążaniu za przykładem Ameryki. Imponujące czerwone żeliwne budki policyjne zostały wzniesione w Glasgow w 1891 roku, z oświetleniem na górze początkowo zasilanym gazem, a następnie elektrycznością. Oświetlenie elektryczne było istotną częścią systemu, ponieważ migało i wyłączało się, aby pokazać, że lokalna policja dzwoni do skrzynki, aby ogłosić alarm. RealistyczneMigające światło na szczycie TARDIS, gdy ląduje gdzieś w odległej galaktyce, to tylko jeden z elementów, które dodają surrealistycznej atmosfery Doctor Who.

W Anglii budki policyjne pojawiły się najpierw w Sunderland, a następnie w Newcastle-upon-Tyne do 1925 r. Przykłady z Glasgow były dosłownie wysokimi, pionowymi budkami telefonicznymi. W latach 20. potencjał budki policyjnej jako czegoś więcej został wykorzystany przez szefów policji, na czele z Frederickiem J. Crawleyem, który w różnych okresach kierował siłami zarówno w Sunderland, jak i Newcastle. Manchester i SheffieldW ślad za nimi poszły ulepszone wersje wielofunkcyjne, podczas gdy policja metropolitalna opracowała własne kultowe niebieskie budki policyjne zaprojektowane przez Gilberta Mackenzie Trencha. Zostały one później zainstalowane w innych miejscach w Wielkiej Brytanii i stanowiły inspirację dla Tardis. Organizacje motoryzacyjne, takie jak Automobile Association (AA) i Royal Automobile Club (RAC), również posiadały własne sieci budek telefonicznych.

Niebieska skrzynka policyjna

W międzyczasie w Sheffield standardem stał się bardzo charakterystyczny typ skrzynki policyjnej, pomalowanej na świeżą zieleń i biel. U szczytu ich popularności i wykorzystania, łowcy przestępstw w Sheffield mieli dostęp do nie mniej niż 120 skrzynek tego typu, rozmieszczonych w całym mieście. Obecnie pozostała tylko jedna, przylegająca do kamiennej ściany ratusza w Sheffield przy Surrey Street.

Zielono-białe budki w Sheffield zostały wprowadzone przez komendanta miejskiego, Percy'ego J. Sillito, w 1929 r., co czyni je współczesnymi z budkami policyjnymi Trench. Nie były to teraz tylko budki telefoniczne, ale podstawowe biura uliczne, w których policjanci mogli pisać swoje raporty. Funkcjonariusze na patrolu mieli również dostęp do najważniejszego telefonu, materiałów pierwszej pomocy, grzejnika i herbaty.W nagłych wypadkach policyjne boksy mogły być również wykorzystywane do zamykania przestępców, choć nie wiadomo, czy mieli oni również dostęp do herbaty i telefonu. Oczywiście telefon nie byłby zbyt przydatny, chyba że sierżant z lokalnego posterunku policji byłby w nastroju do pogawędki. Bez wątpienia zarówno funkcjonariusz, jak i jego więzień nie musieli długo czekać na przyjazd policyjnej furgonetki.Policyjna budka mogła nie wytrzymać zbyt długo w starciu ze zdeterminowanym złoczyńcą.

Skrzynka policyjna z 1929 r. na Surrey Street, przed ratuszem w Sheffield, jest nadal używana jako posterunek ambasadorów miasta, udzielających informacji turystycznych.

Czas kończył się dla policyjnych skrzynek, nawet gdy zostały one rozsławione przez podbijający czas i przestrzeń Tardis z Doktora Who. Współczesny program telewizyjny BBC, Z-Cars, przedstawiał funkcjonariuszy polegających na radiach samochodowych, a nie na skrzynkach policyjnych. Radia policyjne były dostępne od lat dwudziestych XX wieku w Ameryce, ale nie były one powszechnie dostępne dla policjantów na ulicy. Pierwsze radia były zbytnieporęczne i mogły być używane tylko wewnątrz budynków lub instalowane w samochodach.

W Wielkiej Brytanii telegrafia bezprzewodowa była pierwotnie używana do komunikacji, ponieważ była bezpieczniejsza. Kiedy policyjne radio zostało zainstalowane w samochodach, rozwinęło to metody i metodologię działań policyjnych, ale wciąż było wielu funkcjonariuszy pracujących pieszo lub "walących w rytm". Skrzynki policyjne pozostały dla nich podstawową formą komunikacji w Wielkiej Brytanii do lat sześćdziesiątych XX wieku, kiedy to osobiste radia i zwiększona liczba samochodówZ-Cars zapoczątkował również nowe podejście do policji w mediach. Dla widzów w pewnym wieku program zawsze będzie również znany jako serial, który wprowadził skarb narodowy, aktora Briana Blesseda, na drogę do sławy jako posterunkowy "Fancy" Smith.

Jak zawsze, zmiana w technologii była przez jednych witana z radością, a przez innych jako znak, że koniec jest bliski. Pomruki i skargi na utratę "bobby on the beat" nieuchronnie podążały za pojawieniem się tych nowomodnych radiowozów. Nostalgia zaczęła gromadzić się wokół znikających budek policyjnych, bez wątpienia wspomagana przez popularność Doktora Who i jego towarzyszy podbijających Ziemię.kontinuum czasoprzestrzennego na pokładzie zwodniczo przestronnej TARDIS.

Dziś zielono-biała budka policyjna w Sheffield wydaje się raczej urocza i nostalgiczna niż ważnym węzłem w sieci antyprzestępczej South Yorkshire w XXI wieku. Jednak właśnie tym były te budki policyjne. Łatwo zapomnieć, jak radykalna była cała idea możliwości kontaktowania się przez telefon, dla niektórych aż do lat 60. Wiele gospodarstw domowych z klasy robotniczej nie miało takiej możliwości.Teraz zielona budka policyjna jest ciekawostką, punktem orientacyjnym dla turystów i popularnym miejscem do robienia selfie.

Wątpliwe jest również, aby którykolwiek z użytkowników przyciągających wzrok zielonych budek policyjnych zastanawiał się nad ich estetyką, zarówno wewnętrzną, jak i zewnętrzną. Trudno sobie wyobrazić, aby po słowach "Jesteś aresztowany, słoneczko" kiedykolwiek nastąpiło "Nieważne, funkcjonariuszu, zawsze chciałem spędzić czas w uroczej budce policyjnej, która wygląda trochę jak nadmorska chatka na plaży. Podaj mi śrubokręt soniczny".

Dr Miriam Bibby jest historykiem, egiptologiem i archeologiem ze szczególnym zainteresowaniem historią koni. Miriam pracowała jako kurator muzealny, wykładowca akademicki, redaktor i konsultant ds. zarządzania dziedzictwem.

Opublikowano 17 kwietnia 2023 r.