Miasto Edynburg leży na wschodnim wybrzeżu Szkocji, na południowym brzegu zatoki Firth of Forth (ujście rzeki, które otwiera się na Morze Północne). Geologicznie, zatoka Firth of Forth jest fiordem, wyrzeźbionym przez lodowiec Forth podczas ostatniego maksimum lodowcowego. Słynny zamek w Edynburgu znajduje się na szczycie wulkanicznej intruzji skalnej, która była odporna na erozję przez lądolód, a więc stoi ponad zatoką.Wulkaniczna skała chroniła obszar bardziej miękkiej skały macierzystej przed erozyjnymi siłami postępujących lodowców, tworząc cechę "skały i ogona", gdzie ogon jest zwężającym się pasem bardziej miękkiej skały. Stare Miasto biegnie wzdłuż "ogona", a zamek stoi na "skale". Miejsce, w którym znajduje się miasto Edynburg, zostało po raz pierwszy nazwane "Castle Rock".

Mówi się, że nazwa "Edynburg" pochodzi od staroangielskiego "Edwin's fort", odnosząc się do króla Edwina z Northumbrii z VII wieku (a "burgh" oznacza "fortecę" lub "otoczony murem zbiór budynków"). Jednak nazwa prawdopodobnie poprzedzała króla Edwina, więc jest to mało prawdopodobne. W 600 r. n.e. Edynburg był określany w formie "Din Eidyn" lub "Fort of Eidyn", kiedy osada byłaMiasto jest również pieszczotliwie nazywane przez Szkotów "Auld Reekie" (Reekie oznacza "zadymiony"), odnosząc się do zanieczyszczeń pochodzących z pożarów węgla i drewna, które pozostawiały ciemne smugi dymu z kominów na niebie Edynburga. Miasto zostało również nazwane "Auld Greekie" lub Atenami Północy ze względu na swoją topografię; Stare Miasto odgrywa rolę podobną do ateńskiego Akropolu.

"Auld Greekie" odnosi się również do roli Edynburga jako intelektualnego i kulturalnego centrum Szkocji. Podczas gdy większość miast rozwijała się i rozwijała przemysł ciężki podczas rewolucji przemysłowej, ekspansja w regionie Forth miała miejsce w Leith, pozostawiając Edynburg stosunkowo nietknięty i ograniczony. Historia Edynburga przetrwała i zagwarantowała Edynburgowi tytuł Światowego Dziedzictwa UNESCO.Site (1995).

Edynburg jest definiowany jako Stare Miasto i Nowe Miasto. Nowe Miasto rozwinęło się poza starymi murami miejskimi, w czasie reform społecznych i dobrobytu po rebeliach jakobickich. W odpowiedzi na problemy spowodowane coraz gęściej zaludnionym Starym Miastem (do tego czasu miasto pozostawało ograniczone do wulkanicznej skały, na której się narodziło), rozpoczęto ekspansję na północ. Cały nadmiar gleby został przeniesiony na północ.Na szczycie kopca zbudowano Galerię Narodową Szkocji i budynek Królewskiej Akademii Szkockiej, przez który wykuto tunele prowadzące do słynnej stacji Waverley.

Stare Miasto, które znajduje się wzdłuż "ogona" od skały, na której stoi wysoki zamek, zachowało się w średniowiecznym planie ulic. To właśnie w dół ogona od zamku biegnie słynna "Royal Mile". Ze względu na zwężający się ogon, przestrzeń stanowiła problem dla rosnącej populacji w 1500 r. Ich natychmiastowe rozwiązanie (przed ekspansją do Nowego Miasta, po jakobickimTypowe dla tych budynków były dziesięcio- i jedenastopiętrowe bloki, ale jeden osiągnął nawet czternaście pięter! Budynki często były również rozbudowywane pod ziemią, aby pomieścić imigrantów do miasta, z czego wyrosły legendy o "podziemnym mieście" Edynburga. Najwyraźniej to bogaci mieszkali na wyższych piętrach tych budynków.budynki i biedni byli trzymani w niższych sekcjach.

Edynburg jest stolicą Szkocji od 1437 r., kiedy to zastąpił Scone. W Edynburgu znajduje się siedziba szkockiego parlamentu. Jednak w przeszłości zamek w Edynburgu często znajdował się pod kontrolą Anglików. Przed X wiekiem Edynburg znajdował się pod kontrolą Anglosasów i Danelaw. Z powodu tych wcześniejszych anglosaskich rządów Edynburg był często, wraz z granicznymi hrabstwami Szkocji,Był to długi ciąg starć między tymi dwoma regionami, gdy Anglicy próbowali rościć sobie prawa do domen anglosaskich, a Szkoci walczyli o ziemie na północ od Muru Hadriana. Kiedy w XV wieku Edynburg był pod panowaniem szkockim przez znaczny okres czasu, król Szkocji Jakub IV przeniósł dwór królewski do Edynburga.Edynburg, a miasto stało się stolicą przez pełnomocnika.

Pomnik Scotta

Miasto kwitnie również pod względem kulturalnym. Słynny na całym świecie Edinburgh Festival (seria festiwali artystycznych odbywających się w mieście w sierpniu) przyciąga do miasta tysiące odwiedzających rocznie, a tysiące innych, którzy chcieliby pojechać, ale jeszcze tego nie zrobili. Wśród tych wydarzeń jest Edinburgh Fringe Festival, pierwotnie niewielki dodatek do początkowego Edinburgh International Festival, ale obecnie przyciąga jednego z nich.z największych tłumów i szczyci się tym, że jest pierwszą przerwą dla wielu aktorów.

Wycieczki po historycznym Edynburgu

Muzeum s

Zobacz naszą interaktywną mapę muzeów w Wielkiej Brytanii, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat lokalne galerie i muzea.

Zamki

Dojazd

Do Edynburga można z łatwością dotrzeć zarówno drogą lądową, jak i koleją - więcej informacji można znaleźć w naszym przewodniku po Wielkiej Brytanii.