De stad Edinburgh ligt aan de oostkust van Schotland, op de zuidoever van de Firth of Forth (de monding die uitmondt in de Noordzee). Geologisch gezien is de Firth of Forth een fjord, uitgeslepen door de Forth-gletsjer tijdens het Last Glacial Maximum. Het beroemde Edinburgh Castle ligt op de top van een vulkanische rotsinslag die bestand was tegen erosie door de ijskap, en staat dus boven deHet vulkanische gesteente beschermde een gebied met zachter gesteente tegen de eroderende krachten van de oprukkende gletsjers, waardoor een "rots met een staart" ontstond, waarbij de staart een taps toelopende strook van het zachtere gesteente is. De oude stad loopt langs de "staart" en het kasteel staat op de "rots". De plaats waar de stad Edinburgh zich bevond, werd eerst "Castle Rock" genoemd.

Het gerucht gaat dat de naam "Edinburgh" afkomstig is van het oud-Engelse "Edwin's fort", verwijzend naar de 7e-eeuwse koning Edwin van Northumbria (en "burgh" betekent "fort" of "ommuurde verzameling gebouwen"). De naam ging echter waarschijnlijk vooraf aan koning Edwin, dus het is onwaarschijnlijk dat dit waar is. In 600 na Christus werd Edinburgh aangeduid met de vorm "Din Eidyn" of "Fort van Eidyn", toen de nederzetting nog eenGododdin hillfort. De stad wordt door de Schotten ook wel liefkozend "Auld Reekie" genoemd (Reekie betekent "rokerig"), verwijzend naar de vervuiling door kolen- en houtvuren die donkere rokerige sporen van schoorstenen door de hemel van Edinburgh achterlieten. De stad wordt ook wel "Auld Greekie" of het Athene van het noorden genoemd vanwege de topografie; de oude binnenstad speelt een rol die vergelijkbaar is met die van de Atheense Acropolis.

"Auld Greekie" verwijst ook naar de rol van Edinburgh als het intellectuele en culturele centrum van Schotland. Terwijl de meeste steden zich tijdens de industriële revolutie uitbreidden en zware industrieën ontwikkelden, vond de expansie in de Forth-regio plaats in Leith, waardoor Edinburgh relatief onaangetast en ingesloten bleef. De geschiedenis van Edinburgh is daardoor bewaard gebleven en heeft Edinburgh een titel als UNESCO-werelderfgoed opgeleverd.Site (1995).

Edinburgh wordt gedefinieerd als de oude stad en de nieuwe stad. De nieuwe stad ontwikkelde zich buiten de oude stadsmuren, in een tijd van sociale hervormingen en welvaart na de opstanden van de jakobieten. Als reactie op de problemen die werden veroorzaakt door een steeds dichter bevolkte oude stad (de stad was tot dan toe beperkt gebleven tot het vulkanische gesteente waarop ze was ontstaan), begon men met de uitbreiding naar het noorden. Alle overtollige gronddat werd gegenereerd door de bouw van de New Town werd gelost in het postglaciale Nor Loch, dat zich opstapelde en is uitgegroeid tot wat nu bekend staat als The Mound. De National Gallery of Scotland en het Royal Scottish Academy Building werden bovenop de Mound gebouwd en er zijn tunnels doorheen gegraven die leiden naar het beroemde Waverley Station.

De Oude Stad, die zich langs de "staart" van de rots bevindt, waarop het kasteel hoog staat, is bewaard gebleven in het middeleeuwse stratenplan. Het is langs de staart van het kasteel dat de beroemde "Royal Mile" loopt. Door het taps toelopen van de staart, was ruimte een probleem met een groeiende bevolking in de jaren 1500. Hun onmiddellijke oplossing (voor de uitbreiding naar de Nieuwe Stad, na de JacobiteDe gebouwen werden vaak ook onder de grond uitgebreid om onderdak te bieden aan immigranten in de stad, waaruit de legendes over de "ondergrondse stad" van Edinburgh zijn ontstaan. Blijkbaar waren het de rijken die op de bovenste verdiepingen van deze gebouwen woonden.gebouwen en de armen werden naar de lagere afdelingen verbannen.

Edinburgh is de hoofdstad van Schotland sinds 1437, toen het Scone verving. Het Schotse parlement zetelt in Edinburgh. In het verleden stond Edinburgh Castle echter vaak onder Engelse controle. Vóór de 10e eeuw stond Edinburgh onder controle van de Angelsaksen en de Danelaw. Vanwege deze vroegere Angelsaksische heerschappij werd Edinburgh vaak, samen met de aangrenzende graafschappen van Schotland,betrokken bij de geschillen tussen de Engelsen en de Schotten. Er was een lange reeks botsingen tussen deze twee in deze regio's toen de Engelsen probeerden Angelsaksische domeinen op te eisen en de Schotten vochten voor land ten noorden van de Muur van Hadrianus. Toen Edinburgh in de 15e eeuw voor een aanzienlijke periode onder Schotse heerschappij was geweest, verhuisde koning James IV van Schotland het koninklijk hof naar de Schotse hoofdstad.Edinburgh, en de stad werd bij volmacht de hoofdstad.

Het Scott Monument

Ook op cultureel gebied bloeit de stad. Het wereldberoemde Edinburgh Festival (een reeks kunstfestivals die in augustus in de stad wordt gehouden) trekt jaarlijks duizenden bezoekers naar de stad en nog eens duizenden die er graag heen willen, maar het nog niet hebben gehaald. Een van deze evenementen is het Edinburgh Fringe Festival, oorspronkelijk een kleine nevenactiviteit van het oorspronkelijke Edinburgh International Festival, maar dat nu een van de grootste festivals van Europa is.van de grootste mensenmassa's en gaat er prat op de eerste pauze te zijn voor veel acts.

Rondleidingen door historisch Edinburgh

Museum s

Bekijk onze interactieve kaart van musea in Groot-Brittannië voor meer informatie over plaatselijke galerieën en musea.

Kastelen

Hier komen

Edinburgh is gemakkelijk bereikbaar via de weg en per trein. Raadpleeg onze Reisgids voor het Verenigd Koninkrijk voor meer informatie.