شهر ادینبورگ در ساحل شرقی اسکاتلند، در کرانه جنوبی فرث فورت (خورشی که به دریای شمال باز می شود) قرار دارد. از نظر زمین شناسی، Firth of Forth یک آبدره است که توسط یخچال فورث در آخرین حداکثر یخبندان حک شده است. قلعه معروف ادینبورگ بر بالای نفوذ سنگ های آتشفشانی قرار دارد که در برابر فرسایش ورقه یخ مقاوم بوده و به همین دلیل در بالای منطقه اطراف قرار دارد. یک سایت دفاعی کامل! این سنگ آتشفشانی ناحیه‌ای از سنگ بستر نرم‌تر را در برابر نیروهای فرسایشی یخچال‌های طبیعی در حال پیشروی محافظت می‌کرد و یک ویژگی «تخریب و دم» را ایجاد کرد که در آن دم یک نوار باریک از سنگ نرم‌تر است. شهر قدیمی از "دم" پایین می رود و قلعه بر روی "صخره" ایستاده است. محل شهر ادینبورگ برای اولین بار به عنوان "قلعه راک" نامگذاری شد.

نام "ادینبورگ" شایعه شده است که از انگلیسی قدیمی "دژ ادوین" نشات گرفته است. اشاره به قرن هفتم ادوین پادشاه نورثامبریا (و "بورگ" به معنای "قلعه" یا "مجموعه دیواری از ساختمان ها" است). با این حال، این نام احتمالاً قبل از پادشاه ادوین بوده است، بنابراین بعید به نظر می رسد که این درست باشد. در سال 600 پس از میلاد، ادینبورگ به شکل "Din Eidyn" یا "Fort of Eidyn" نامیده می شد، زمانی که سکونتگاه یک تپه گودالدین بود. این شهر همچنین توسط اسکاتلندی ها با محبت به عنوان "Auld Reekie" (Reekie به معنی "دودی") نامیده می شود، که به آلودگی ناشی از آتش سوزی زغال سنگ و چوب اشاره دارد که مسیرهای دودی تیره ای را از دودکش ها به جا گذاشته است.آسمان ادینبورگ همچنین به دلیل توپوگرافی آن "Auld Greekie" یا آتن شمال نامیده شده است. شهر قدیمی نقشی شبیه به آکروپولیس آتن ایفا می کند.

«Auld Greekie» همچنین به نقش ادینبورگ به عنوان مرکز فکری و فرهنگی اسکاتلند اشاره می کند. در حالی که بیشتر شهرها در طول انقلاب صنعتی صنایع سنگین را گسترش دادند و توسعه دادند، گسترش منطقه فورث در لیث اتفاق افتاد و ادینبورگ را نسبتاً دست نخورده و محدود باقی گذاشت. بنابراین تاریخ ادینبورگ باقی مانده است و ادینبورگ را به عنوان یک سایت میراث جهانی یونسکو تضمین کرده است (1995).

ادینبورگ به عنوان شهر قدیمی و شهر جدید تعریف می شود. شهر جدید فراتر از دیوارهای شهر قدیمی، در دوران اصلاحات اجتماعی و شکوفایی پس از شورش‌های یعقوبی توسعه یافت. در پاسخ به مشکلات ناشی از یک شهر قدیمی با متراکم جمعیت (شهر تا آن زمان محدود به سنگ آتشفشانی بود که روی آن متولد شده بود)، گسترش شمال آغاز شد. تمام خاک اضافی که از ساخت شهر جدید تولید شده بود در دریاچه نور پس از یخبندان تخلیه شد، که بالا آمد و به چیزی تبدیل شد که اکنون به عنوان تپه شناخته می شود. گالری ملی اسکاتلند و ساختمان آکادمی سلطنتی اسکاتلند در بالای تپه ساخته شده اند و تونل هایی از طریق آن حک شده است که به ایستگاه معروف Waverley منتهی می شود.

شهر قدیمی، که در امتداد واقع شده است."دم" از صخره، که قلعه بر روی آن بلند است، در طرح خیابان قرون وسطایی حفظ شده است. این دم از قلعه است که "رویال مایل" معروف اجرا می شود. به دلیل باریک شدن دم، فضا با افزایش جمعیت در دهه 1500 با مشکل مواجه شد. راه حل فوری آنها (قبل از گسترش به شهر جدید، پس از شورش های یعقوبی) ساختن مناطق مسکونی مرتفع بود. بلوک های ده و یازده طبقه برای این ساختمان ها معمول بود اما یکی حتی به چهارده طبقه می رسید! این ساختمان‌ها اغلب در زیر زمین نیز تعمیم داده می‌شدند تا مهاجران به شهر را در خود جای دهند، جایی که افسانه‌های «شهر زیرزمینی» ادینبورگ از آنجا رشد کرده است. ظاهراً این ثروتمندان بودند که در طبقات بالای این ساختمان ها زندگی می کردند و فقرا در بخش های پایینی نگهداری می شدند.

ادینبورگ از سال 1437 پایتخت اسکاتلند بوده است. جایگزین Scone شد. پارلمان اسکاتلند در ادینبورگ مستقر است. با این حال، در گذشته، قلعه ادینبورگ اغلب تحت کنترل انگلیسی ها بود. قبل از قرن دهم، ادینبورگ تحت کنترل آنگلوساکسون ها و دانلاو بود. به دلیل این حکم قبلی آنگلوساکسون، ادینبورگ اغلب همراه با شهرستان های مرزی اسکاتلند درگیر اختلافات بین انگلیسی ها و اسکاتلندی ها بود. با تلاش انگلیسی ها برای ادعای قلمروهای آنگلوساکسون، رشته ای طولانی از درگیری ها بین این دو در این مناطق رخ داد.و اسکاتلندی ها برای زمین در شمال دیوار هادریان جنگیدند. هنگامی که در قرن پانزدهم ادینبورگ برای مدت زمان قابل توجهی تحت سلطه اسکاتلند بود، پادشاه جیمز چهارم اسکاتلند دربار سلطنتی را به ادینبورگ منتقل کرد و شهر با نیابت به پایتخت تبدیل شد.

بنای یادبود اسکات

از نظر فرهنگی، شهر نیز پر رونق است. جشنواره مشهور جهانی ادینبورگ (مجموعه‌ای از جشنواره‌های هنری که در ماه اوت در شهر برگزار می‌شود) سالانه هزاران بازدیدکننده را به شهر می‌کشاند و هزاران نفر دیگر هم دارد که می‌خواهند بروند اما هنوز موفق نشده‌اند. از جمله این رویدادها، جشنواره فرینج ادینبورگ است، که در اصل حاشیه کوچکی از جشنواره بین‌المللی اولیه ادینبورگ بود، اما اکنون یکی از بزرگ‌ترین جمعیت‌ها را به خود جلب می‌کند و به خود می‌بالد که اولین استراحت برای بسیاری از کنش‌ها است.

تورهای تاریخی ادینبورگ

موزه s

نقشه تعاملی ما از موزه‌ها در بریتانیا را برای جزئیات <مشاهده کنید 7>گالری ها و موزه های محلی.

قلعه ها

دسترسی به اینجا

ادینبورگ به راحتی قابل دسترسی است از طریق جاده و راه آهن، لطفاً راهنمای سفر انگلستان ما را برای اطلاعات بیشتر امتحان کنید.