W wiosce Tyneham w Dorset panuje senna atmosfera. Kiedy opuszczasz parking i idziesz w kierunku głównej ulicy tej opuszczonej wioski, mijając budkę telefoniczną przed rzędem domków, czujesz się, jakbyś wkraczał do miejsca zamrożonego w czasie. Mieszkańcy wioski już dawno odeszli, wyprowadzeni przez wojsko 19 grudnia 1943 r. w ramach przygotowań do D-Day.

Tyneham leży w pięknej dolinie, nietkniętej nowoczesnymi metodami uprawy i bogatej w dziką przyrodę, zaledwie 20 minut spacerem od morza. Obecnie wioska jest częścią poligonu Lulworth, należącego do Ministerstwa Obrony. Jeśli zamierzasz odwiedzić wioskę, warto sprawdzić, czy droga do niej jest otwarta; jeśli poligon jest w użyciu, droga będzie zamknięta!

Przed 1943 r. Tyneham było wioską robotniczą; prostą, wiejską społecznością z urzędem pocztowym, kościołem i szkołą. Większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i rybołówstwa. Podczas dzisiejszego spaceru po okolicy oprowadzają Cię tablice informacyjne na różnych budynkach, opisujące, kto tam mieszkał i jaką rolę odegrał w życiu wioski.

Twoja podróż w czasie zaczyna się przy dość okazale wyglądającej budce telefonicznej. Skrzynka, K1 Mark 236 z 1929 roku, została wyposażona tak, aby wyglądała tak, jak we wczesnych latach II wojny światowej, z autentycznym wyposażeniem i wojennymi ogłoszeniami. K1 był pierwszym standardowym publicznym kioskiem telefonicznym w Wielkiej Brytanii, zaprojektowanym przez General Post Office. Skrzynka stoi przed urzędem pocztowym, nr 3 The Row,dom rodziny Driscoll w czasie ewakuacji.

Widok w górę "The Row" w kierunku kościoła i szkoły. Na pierwszym planie znajduje się wiejski staw.

Skręć w lewo na końcu pierwszego rzędu domków, a naprzeciwko kościoła znajdziesz wiejską szkołę. Po wejściu do budynku wystawa w korytarzu przedstawia historię szkoły, ze zdjęciami z życia szkoły od epoki wiktoriańskiej do II wojny światowej. Są zdjęcia dzieci świętujących Dzień Imperium w 1908 roku, a także zdjęcia klasowe z 1900 roku. Przejdź doW sali szkolnej panuje wrażenie, jakby nauczyciel i uczniowie dopiero co wyszli z pokoju. Zeszyty ćwiczeń leżą otwarte na biurkach dzieci. Plakaty na ścianach odzwierciedlają ówczesny program nauczania: nacisk kładziono na czytanie, pisanie ręczne i arytmetykę, a także naukę przyrody.

Sala szkolna

Naprzeciwko sali szkolnej znajduje się wiejski kościół. Tutaj, w kościele, eksponaty przedstawiają samych mieszkańców wioski i ich codzienne życie. Niedzielne chodzenie do kościoła było ważną częścią życia wsi, z dwoma nabożeństwami w każdą niedzielę. Poruszając się po kościele, czytając plansze, zaczynasz czuć więź z mieszkańcami wioski i zaczynasz się zastanawiać, dlaczego po wojnie nie wrócili?

W dniu ewakuacji w 1943 r. do drzwi kościoła przypięto list napisany przez mieszkańców wsi:

Winston Churchill obiecał, że mieszkańcy wioski będą mogli wrócić "po zakończeniu sytuacji kryzysowej", ale w 1948 r., w obliczu zbliżającej się zimnej wojny, zdecydowano, że priorytetem muszą być potrzeby obronne, a mieszkańcy wioski nie mogą wrócić. Od tego czasu obszar ten jest wykorzystywany do szkolenia brytyjskich sił zbrojnych.

W 1961 r. drogi i ścieżki w dolinie zostały zamknięte, a dostęp do wioski został utracony. Następnie w 1975 r. publiczny dostęp do pasm został zwiększony, a dziś dolina - i dostęp do wioski - są dostępne średnio przez 137 dni w roku.

Jak się tu dostać:

Przede wszystkim sprawdź, czy dostęp do wioski jest otwarty! Pasma Lulworth są otwarte w większość weekendów i świąt bankowych, ale pełne daty można znaleźć tutaj. //www.tynehamopc.org.uk/tyneham_opening_times.html

Jedź drogą naprzeciwko wejścia do Lulworth Castle w East Lulworth, podążając za znakiem "Wszystkie pojazdy wojskowe skręcają w prawo". Nieco dalej skręć w prawo z drogowskazem "Tyneham Village". Na szczycie wzgórza znajduje się wspaniały punkt widokowy ze wspaniałymi widokami na dolinę. Za tym miejscem skręć w prawo w dół doliny do wioski.

Widok na wiejski kościół i dolinę z punktu widokowego