به چهارمین و آخرین قسمت از سری مد در اعصار ما خوش آمدید. این بخش مد بریتانیا از ویکتوریایی‌ها، ادواردی‌ها، خروشان بیست‌ها، جنگ جهانی دوم، تا دهه شصت را پوشش می‌دهد!

	لباس های روز در مورد 1848/9 (سمت چپ) این خط محدود کننده و متواضع نمونه ای از اوایل دوره ویکتوریایی 1837 - 50 است. این خانم لباسی بلند می پوشد، بالاتنه تنگ و نوک تیز و دامن کامل که روی بسیاری از کت‌های کتانی قرار گرفته است. آستینش تنگ است و شال هم می‌بندد. او یک چتر آفتابی حمل می کند. آقا ژاکت کوتاه کوتاه مد روز را با شلوار گشاد می پوشد، که در حدود سال 1800 برای لباس روستایی معرفی شد. یقه او پایین تر است و یک پاپیون جایگزین کراوات نشاسته شده می شود.
	لباس روز خانم در مورد 1867 (سمت چپ) اختراعات صنعتی مدرن در دهه 1850 وارد مد شد. این لباس دارای دامن مثلثی پهن است که بر روی سیم فولادی «کرینولین مصنوعی» تکیه داده شده است که در حدود سال 1856 برای جایگزینی کتهای نشاسته ای معرفی شد. این لباس احتمالاً روی چرخ خیاطی دوخته شده بود که در دهه 1850 مورد استفاده عمومی قرار گرفت. رنگ سبز روشن تا حد زیادی مدیون رنگ های آنیلین معرفی شده در این دوره است. لباس ساده با یقه بلند و آستین بلند است. کلاه به طور کامل جایگزین کاپوت شده بود.
	لباس روز حدود 1872 (سمت چپ) این لباس به عنوان یک "لباس ساحلی" توصیف شده است. یک جمع شد«دامن رویی» که روی «کرینولت» پشتیبانی می‌شود، پشت را به مهم‌ترین ویژگی تبدیل می‌کند. مواد سبک هستند و چرخ خیاطی امکان چسباندن مقادیری پیرایش پلیسه را فراهم کرده است. کلاه زرق و برق دار روی یک نان بزرگ قرار دارد که احتمالاً تا حدی از موهای کاذب ساخته شده است. لباس‌های شب فقط در یقه‌های کوتاه و تقریباً بدون آستین متفاوت بودند. مرد یک کت و شلوار استراحت غیررسمی می‌پوشد که شکل آن بر اساس یک کت بریده شده است. او یقه روکش راحت‌تری را با کراوات گره‌دار و کلاه کاسه‌دار با تاج کم می‌پوشد. تصویر سمت راست - خانمی در حدود سال 1870. لطفاً به نیم تنه چین‌دار، یقه بلند تنگ و آستین‌های تنگ با پیرایش توجه کنید. .
	لباس روز خانم در مورد 1885 (سمت چپ) این لباس روز شلوغی برای حمایت دارد وزن لباس بیش از حد کوتاه شده. دامن، چین‌دار و نسبتاً پهن، تصور می‌شد که پیشرفتی در راحتی باشد، اگرچه کرست هنوز بسیار تنگ و لباس بزرگ بود. کلاه بلند، یقه‌های تنگ و آستین‌های تنگ حرکات را محدودتر می‌کرد. بسیاری از زنان سبک مردانه را ترجیح می‌دهند و ساده «خیاط‌شده» را ترجیح می‌دهند. در واقع، انجمن لباس‌های منطقی در سال 1880 با هدف سالم‌تر کردن و راحت‌تر کردن لباس‌ها تأسیس شد. تصویر بالا – عکس گروهی خانوادگی، اواسط دهه 1890. خانم "لباس پیاده روی" دوخته شده می پوشد. نمونه اواسط دهه 1890آستین عالی «پای گوسفندی»، اندام تنگ، پشتی کوچک (همه چیزی که از شلوغی باقی مانده است) و دامن صاف و گشاد است. بیش از چهل سال است که به لباس رسمی تبدیل شده اند. مشکی به عنوان رنگ استاندارد برای لباس رسمی شناخته شده است و جز جزئیاتی مانند طول یقه و انحنای دم چیز دیگری تغییر نکرده است. او یک یقه نشاسته ای بلند می پوشد.

بالا: جزئیات عکسی که در حدود سال 1905 گرفته شده است. لطفاً به کلاه بالایی آقا توجه کنید. (راست) و قایقران (آقا، سمت چپ). خانم‌ها کلاه‌هایی بر سر گذاشته‌اند و موهایشان بسیار پر است. 9>

این لباس تابستانی، اگرچه روی یک کرست جلوی راست "بهداشتی" پوشیده شده است، اما چندان ساده نیست. از مواد کم رنگ نرم ساخته شده است که با گلدوزی زیاد، توری و روبان تزئین شده است. از سال 1904 تاکید جدیدی بر روی شانه ها شده بود و تا سال 1908 آستین ها تقریباً مربعی پف می شدند. این دامن که روان و روان است، تقریباً به زیبایی خود لباس روی کت‌های زیره پوشیده می‌شود. کلاه‌ها همیشه بر سر می‌گذاشتند و روی مانتوهای پف‌کرده قرار می‌گرفتند. چتر یک لوازم جانبی محبوب بود. او یک کیف دستی چرمی حمل می کند، مدی که در آغاز قرن نوزدهم معرفی شد و در پایان دوباره احیا شد. لباس روز 1909

خطدر این لباس تابستانی تغییر کرده است. صاف‌تر و کمر کوتاه‌تر با شدت طرح کلی جدید است. مهم ترین اکسسوری کلاه بود، بسیار بزرگ و خیلی تراش خورده. بند کوتاه کردن مچ پا در دامن باریک نشان‌دهنده یک «لوله» است و راه رفتن را دشوار می‌کند، که برای زنانی که برای آزادی و حقوق برابر می‌جنگیدند، روشی عجیب بود.

همچنین ببینید: انجمن جوراب ساق بلند آبی

عکس بالا - گروه خانوادگی از حدود سال 1909. آقا (نشسته در مرکز، پایین) یک کت بلند می پوشد، آقای دیگر یا لباس رسمی یا سالن می پوشد. کت و شلوار خانم ها همگی از کلاه های کوتاه شده بزرگ آن دوره استفاده می کنند. معرفی لباس کوتاه‌تر و کم‌کم‌تر، برش گشاد و پنهان‌کننده، نه مشخص‌کننده، شکل. زنان با سینه صاف در آستانه شیک شدن بودند. کلاه‌ها کوچک بودند و روی موهای مرتب بسته شده بودند. لباس‌های شب اغلب کوتاه بودند، فقط با بند شانه‌ها و با مواد و رنگ‌های عجیب و غریب ساخته می‌شدند. کت و شلوار سالن مردانه محکم می‌آید و همچنان ژاکت بلند خود را حفظ کرده است. شلوار صاف است، اما کوتاه‌تر است، عموماً با چرخش، حدوداً در سال 1904 معرفی شد. او کلاه نمدی جدید و نرمی به سر می‌گذارد و برای محافظت از کفش‌هایش دهان می‌اندازد، که در اواسط قرن 19 معرفی شد.

لباس های روز در مورد سال 1927

این خانم نشان می دهد که چقدر صاف، گشاد، و کم رنگلباس های کمردار شده بود. آنها از سال 1920 کوتاهتر شدند و تا سال 1925 پاهای پوشیده از جوراب های گوشتی بژ تا زانو قابل مشاهده بود. چهره‌های تخت و مدل‌های موی کوتاه «باب‌دار» نشان‌دهنده سبک‌های پسرانه آن زمان است.

کت و شلوار مردانه همچنان با کمر بلند همراه با یک ژاکت گرد است. شلوارهای مردانه پر بود، گاهی اوقات در نوبت گشاد می شد و «کیف های آکسفورد» را تشکیل می داد. کت های ورزشی متضاد در این زمان شروع به پوشیدن کردند. لباس‌ها در قسمت شانه مربعی شکل شده بودند، با کمری نسبتاً تنگ و طبیعی و دامن پر و گشاد. سبک‌ها از طراحان فرانسوی مانند الیزا شیاپارلی و گابریل «کوکو» شانل و لباس‌هایی که ستاره‌های فیلم می‌پوشیدند، متنوع و الهام گرفته شده‌اند. لباس‌های شب «کلاسیک» در ساتن و پولک‌ها یا «عاشقانه» با دامن‌های کامل بودند. کلاه ها هنوز کوچک بودند و روی چشم ها کج شده بودند. کت و شلوارهای مردانه با یک ژاکت بلند و یک شلوار راسته گشادتر و گشادتر شده بودند. مواد راه راه باریک "پین" محبوب بودند. کلاه نمدی نرم به طور کلی جایگزین کاسه ساز شد. واردات پارچه برای لباس عملا غیرممکن بود و بنابراین جیره بندی لباس در 1 ژوئن 1941 معرفی شد. کتاب های جیره بندی برای هر مرد، زن و کودک در بریتانیا توزیع شد.

لباس بر اساس یک امتیاز جیره بندی شد.سیستم. در ابتدا کمک هزینه تقریباً برای یک لباس جدید در سال بود. با پیشرفت جنگ، امتیازها به حدی کاهش یافت که خرید یک کت تقریباً کمک هزینه لباس یک سال را تشکیل می داد.

به ناچار سبک ها و مدها تحت تأثیر کمبود لباس قرار گرفتند. رنگ‌های کمتری توسط شرکت‌های پوشاک استفاده می‌شد که به مواد شیمیایی که معمولاً برای رنگرزی استفاده می‌شد، اجازه می‌داد تا برای مواد منفجره و دیگر منابع بسیار مورد نیاز برای جنگ استفاده شوند. مواد کمیاب شد. ابریشم، نایلون، الاستیک و حتی فلزی که برای دکمه‌ها و گیره‌ها استفاده می‌شد، به سختی یافت می‌شد.

عمامه و لباس آژیر در طول جنگ بسیار محبوب شد. عمامه زندگی خود را به عنوان یک وسیله ایمنی ساده آغاز کرد تا از گیر افتادن موهای زنانی که در کارخانه ها کار می کردند در ماشین آلات جلوگیری کند. کت و شلوار آژیر، یک لباس از نوع کت و شلوار دیگ بخاری، لباس سرهمی اصلی بود. با زیپ در جلو، مردم می‌توانستند کت و شلوار را روی لباس خواب بپوشند و آن را برای یک حرکت سریع به پناهگاه حملات هوایی ایده‌آل کنند.

پایان جیره‌بندی لباس‌ها سرانجام در 15 مارس 1949 رسید. عکس بالا: عمامه

عکس بالا:

Kentwell Hall، WW2 Re-Creation.

در سال 1947 کریستین دیور ظاهری مد را با ژاکتی متناسب با کمر و دامن کامل ساق پا ارائه کرد. این یک تغییر شگرف نسبت به سبک های ریاضتی دوران جنگ بود. پس از جیره بندی پارچه در طول جنگ جهانی دوم، استفاده زیاد دیور از مواد، ضربه ای جسورانه و تکان دهنده بود. این سبک به «نگاه جدید» معروف شد.

لباس روز 1941 (سمت چپ) کت و شلوار این خانم در سال 1941 زمانی که مواد به دلیل جنگ محدود شده بود طراحی شد. این ژاکت که از لباس رزم سرباز الگوبرداری شده است، تا کمر و بالدار استجیب ها این خط هنوز هم با شانه های مربعی شکل، کمر طبیعی و دامن گشادش پیش از جنگ است. موها را فرفری می‌کردند، گاهی اوقات به‌صورتی بلند و می‌پوشاندند. برای راحتی و گرما، بسیاری شلوار و روسری می‌پوشیدند. کت و شلوار مردانه کمر بلندتری دارد و گشادتر می‌آید. کاپشن‌های اسپرت با شلوارهای متضاد تنوع و صرفه‌جویی در «کوپن‌هایی» که هنگام جیره‌بندی لباس‌ها برای همه صادر می‌شد، به صرفه می‌داد>

"The New Look" 1947

لباس روز 1967 (سمت چپ)

در سال 1966، مری کوانت لباس‌های کوتاه کوتاه و دامن‌هایی تولید می‌کرد که 6 یا 7 اینچ بالای زانو قرار می‌گرفتند، و سبکی را که در سال 1964 شروع به کار کرد، محبوب شد.

همچنین ببینید: حمام

دختر (سمت چپ) یک مدل موی طبیعی ساده با آرایش عجیب و غریب دارد. او بسیار لاغر است و تونیک نیمه‌تنه‌ای کوتاه با دامن کوتاه می‌پوشد که از دیسک‌های پلاستیکی رنگارنگ به هم پیوسته، یکی از بسیاری از مواد جدید است. برش ساده و تنوع بافت، طرح و رنگ استهمه چیز مهم است.

موهای کوتاه، کت و شلوار تیره و پیراهن سفید ساده برای صد و پنجاه سال توسط مردان پوشیده شده بود. با این حال، اکنون موهای مردانه بلندتر پوشیده شده است، و دوباره به مواد پر زرق و برق، راه راه های روشن، تزئینات مخملی و طرح های گل روی پیراهن ها بازگشته است. او یک کراوات به سبک گرجی، کت دم ویکتوریایی وسط و تزئینات نظامی را با هم ترکیب می کند. 5>

لینک های مرتبط:

قسمت 1 – مد قرون وسطی

قسمت 2 – مد تودور و استوارت

بخش 3 – مد گرجستان

بخش 4 - مد ویکتوریایی تا دهه 1960