به ندرت ماده ای شناخته شده برای انسان وجود دارد که به عنوان دارو آزمایش نشده باشد، و یا هیچ بیماری وجود ندارد که درمانگران دینی برای آن تجویز نکرده باشند.

حتی در دوران ساکسون، پزشکان پماد ساخته شده را توصیه می کردند. از صفرا بز و عسل برای سرطان، و اگر موفق نشد، آنها پیشنهاد کردند جمجمه سگ را بسوزانند و پوست بیمار را با خاکستر پودر کنند. برای "بیماری نیمه مرده"، سکته مغزی، استنشاق دود درخت کاج در حال سوختن قرار بود بسیار موثر باشد.

در آنگلیای شرقی افرادی که از آگوه رنج می برند، نوعی مالاریا مشخص می شود. با هجوم لرز، که برای تماس با "پزشکان زلزله" استفاده می شود. اگر پزشک نمی توانست تب را با عصای جادویی از بین ببرد، بیمار باید کفش هایی بپوشد که با برگ های برنزه پوشیده شده بودند، یا قرص های ساخته شده از تار عنکبوت فشرده قبل از صبحانه بخورد. یک پزشک معروف محلی اسکس در قرن نوزدهم توماس بدلو از راورث بود. تابلویی بیرون کلبه اش نوشته بود: «توماس بدلو، دکتر گراز، سگ و گاو. تسکین فوری و درمان کامل برای افراد مبتلا به آبریزش، همچنین در حال خوردن سرطان. یکی از مواردی که هنوز استفاده می شود این است که یک تکه گوشت را بردارید، زگیل را با آن بمالید و سپس گوشت را دفن کنید. با پوسیدگی گوشت، زگیل به آرامی از بین می رود. یکی دیگر از جذابیت های زگیل: - زگیل را با سنجاق خار کنید و سنجاق را در درخت زبان گنجشک بچسبانید و بخوانیدقافیه "درخت خاکستر، درخت خاکستر، دعا کن این زگیل ها را از من بخر". زگیل‌ها به درخت منتقل خواهند شد.

تمرین‌کنندگان ارتدکس هرگز برخی از درمان‌های عجیب‌تر را که مردم در اواخر قرن نوزدهم امتحان کردند، حدس نمی‌زنند. ادعا می شد که نگه داشتن کلید در یک کلیسا درمانی برای گاز گرفتن سگ دیوانه است و لمس دست مرد حلق آویز شده می تواند گواتر و تومور را درمان کند. در لینکلن، لمس طنابی که برای حلق آویز کردن استفاده شده بود، ظاهراً درمان شده بود! برای درمان طاسی، روی سنگ بخوابید، و درمان استاندارد قولنج این بود که به مدت یک ربع روی سر خود بایستید.

بیماری های چشمی برای درمان های عجیب و غریب بسیاری وجود داشتند. به بیمارانی که مشکلات چشمی داشتند گفته شد که چشمان خود را با آب بارانی که قبل از طلوع فجر در ماه ژوئن جمع آوری شده و سپس بطری شده بود، شستشو دهند. 50 سال پیش، مالیدن گل مژه، روی پلک، با حلقه ازدواج طلا، درمان قطعی بود. در Penmyndd، ولز، پماد ساخته شده از خراشیده شده از یک قبر قرن چهاردهم برای درمان چشم بسیار محبوب بود، اما در قرن هفدهم مقبره آنقدر آسیب دیده بود که این عمل باید متوقف شد!

برای صدها نفر سال‌ها تصور می‌شد که پادشاهان و ملکه‌های بریتانیا می‌توانند با لمس شر پادشاه را درمان کنند. این اسکروفولا بود، التهاب دردناک و اغلب کشنده غدد لنفاوی گردن. چارلز دوم در طول سلطنت خود، تقریباً 9000 بیمار را تحت تأثیر قرار داد. آخرین پادشاه بهلمس برای شیطان پادشاه، ملکه آن بود، حتی اگر سلف او ویلیام سوم، حق را رها کرده بود.

دستبندها و انگشترهای مسی سابقه طولانی دارند. بیش از 1500 سال پیش، حلقه های مسی به عنوان درمان مناسب برای قولنج، سنگ کیسه صفرا و شکایات صفراوی تجویز می شد. ما هنوز آنها را برای تسکین روماتیسم، همراه با جوز هندی در جیب خود می پوشیم!

همه این درمان های عامیانه بی فایده نبودند. به عنوان مثال، آب درخت بید زمانی برای درمان تب استفاده می شد. در قالب داروهای مبتنی بر اسید سالی سیکلیک، امروزه هنوز برای همان هدف استفاده می شود - آسپرین! البته پنی سیلین ضمادهای قالبی را به یاد می آورد که «جادوگران سفید» از نان و مخمر درست می کردند.

درمان دندان درد در قرن نوزدهم می تواند یک تجارت وحشتناک باشد. می‌گفتند با کوبیدن میخ به دندان تا خونریزی و سپس کوبیدن میخ به درخت، درد تسکین می‌یابد. سپس درد به درخت منتقل شد. برای جلوگیری از دندان درد، یک روش آزمایش شده بستن یک خال مرده به دور گردن بود!

تعداد کمی از مردم می‌توانستند هزینه‌های پزشکی را بپردازند، بنابراین این درمان‌های مضحک تمام چیزی بود که می‌توانستند امتحان کنند، زیرا بیشتر مردم عمر خود را سپری می‌کردند. در فقر و بدبختی رها نشده.