هالووین یا هالووین اکنون در سراسر جهان در شب 31 اکتبر جشن گرفته می شود. جشن‌های امروزی عموماً شامل گروه‌هایی از کودکان می‌شود که لباس‌های ترسناک پوشیده‌اند که از خانه‌ای به خانه‌ای دیگر پرسه می‌زنند و خواهان «ترفند» هستند. خانواده‌های مرعوب که از بدترین اتفاق می‌ترسند، معمولاً مقادیر زیادی خوراکی به شکل شکلات، شیرینی و آب نبات تحویل می‌دهند تا از هر گونه ترفندهای شرم‌آوری که ممکن است توسط این بدخواهان کوچک تصور شده باشد، اجتناب کنند. منشأ این جشن‌ها به هزاران سال قبل بازمی‌گردد، به زمان‌های بت پرستی.

منشا هالووین را می‌توان به جشنواره باستانی سلتی سامهین ردیابی کرد. تا 2000 سال پیش، سلت ها در سراسر سرزمین هایی زندگی می کردند که اکنون به عنوان بریتانیا، ایرلند و شمال فرانسه می شناسیم. اساساً مردمی کشاورز و کشاورزی بودند، سال سلتی پیش از مسیحیت با فصول رشد مشخص می شد و سامهین پایان تابستان و برداشت محصول و آغاز زمستان سرد تاریک را نشان می داد. این جشنواره نماد مرز بین جهان زندگان و جهان مردگان بود.

سلت ها معتقد بودند که در شب 31 اکتبر، ارواح خود مردگان دوباره به دنیای فانی باز می گردند و آتش های بزرگی در هر دهکده افروخته می شد تا از هر گونه ارواح شیطانی که ممکن است در آنجا وجود داشته باشند، دور شوند. کاهنان سلتیک، معروف به Druids، جشن های Samhain را رهبری می کردند. همچنین این درویدها بودند کهاطمینان حاصل کرد که آتش اجاق هر خانه دوباره از اخگرهای درخشان آتش مقدس روشن می شود تا به محافظت از مردم و گرم نگه داشتن آنها در ماه های طولانی و تاریک زمستانی آینده کمک کند.

رومیان در سال 43 پس از میلاد با حمله از سرزمین اصلی اروپا، بسیاری از سرزمین‌های قبیله سلتیک را فتح کردند و در طول چهارصد سال اشغال و حکومت، به نظر می‌رسد که بسیاری از جشن‌های خود را در جشنواره‌های سلتی‌های موجود ترکیب کرده‌اند. یکی از این مثال‌ها می‌تواند به توضیح سنت فعلی هالووین در "بوبی کردن" برای سیب کمک کند. الهه رومی میوه‌ها و درختان به نام پومونا (تصویر سمت راست) شناخته می‌شد، و نماد او اتفاقاً سیب بود.

هنگامی که رومی‌ها در اوایل قرن پنجم از بریتانیا خارج شدند، بنابراین گروه جدیدی از فاتحان شروع به حرکت کردند. اولین جنگجویان ساکسون به سواحل جنوبی و شرقی انگلستان حمله کردند. به دنبال این حملات اولیه ساکسون ها، از حدود سال 430 پس از میلاد، تعداد زیادی از مهاجران ژرمن به شرق و جنوب شرقی انگلستان وارد شدند، از جمله جوت ها از شبه جزیره یوتلند (دانمارک امروزی)، انگلس از آنجلن در جنوب غربی یوتلند و ساکسون ها از شمال غربی آلمان. قبایل بومی سلتیک به منتهی الیه شمالی و غربی بریتانیا، تا ولز، اسکاتلند، کورنوال، کامبریا و جزیره من امروزی رانده شدند.

در دهه های بعد، بریتانیا نیز مورد تهاجم جدید قرار گرفت. دین تعلیم مسیحیو ایمان در حال ورود بود که از آن انتهای شمالی و غربی از کلیسای سلتیک اولیه، و از کنت با ورود سنت آگوستین از روم در سال 597 به سمت داخل گسترش یافت. همراه با مسیحیان، جشن های مسیحی و در میان آنها "روز همه مقدسات" رسید. "، همچنین به عنوان "روز همه مقدسین" شناخته می شود، روزی برای یادآوری کسانی که به خاطر اعتقادات خود مرده بودند.

در اصل در 13 مه جشن گرفته می شد، این پاپ گرگوری بود که تاریخ جشن همه مقدسین را تغییر داد. تا اول نوامبر در قرن هشتم. گمان می‌رود که با انجام این کار، او تلاش می‌کرد تا جشن مردگان سامهین سلتیک را با جشنی مرتبط اما مورد تأیید کلیسا جایگزین یا جذب کند.

بنابراین شب یا عصر سامهین به همه معروف شد. -hallows-even سپس Hallow Eve ، هنوز بعدا Hallowe'en و سپس البته Halloween. زمان خاصی از سال که بسیاری بر این باورند که دنیای ارواح می‌تواند با دنیای فیزیکی تماس برقرار کند، شبی که جادو در قوی‌ترین حالت خود است.

در سرتاسر بریتانیا، هالووین به‌طور سنتی با بازی‌های کودکانه‌ای جشن گرفته می‌شود، مانند نواختن سیب در ظروف پر از آب و گفتن داستان‌های ارواح و حک کردن صورت‌ها در سبزیجات توخالی مانند سوئدی و شلغم. این چهره‌ها معمولاً از درون با یک شمع روشن می‌شوند، فانوس‌ها روی طاقچه‌ها برای دفع هر گونه ارواح شیطانی نمایش داده می‌شوند. ایناستفاده کنونی از کدو تنبل یک نوآوری نسبتاً مدرن است که از ایالات متحده وارد شده است، و ما همچنین می‌توانیم همین قدردانی را به دوستان خود در آمریکا به خاطر آن سنت عجیب «ترفند یا درمان» بدهیم!