ဆေးအဖြစ် မစမ်းသပ်ရသေးသော လူသိခဲသော အရာတစ်ခု၊ ယုံကြည်ခြင်း-ကုသပေးသူများသည် ညွှန်းရန် ပျက်ကွက်သည့် မည်သည့်ရောဂါမျှ မရှိပါ။

Saxon လက်ထက်၌ပင် သမားတော်များက ပြုလုပ်ထားသော ဆီမွှေးကို အကြံပြုခဲ့သည် ကင်ဆာအတွက် ဆိတ်သည်းခြေရည်နှင့် ပျားရည်တို့ကို မအောင်မြင်ပါက ခွေးဦးခေါင်းခွံကို မီးရှို့ပြီး လူနာ၏အရေပြားကို ပြာမှုန့်ဖြင့် လိမ်းရန် အကြံပြုထားသည်။ 'ဝက်သေရောဂါ' အတွက်၊ လေဖြတ်ခြင်း၊ မီးလောင်နေသော ထင်းရှူးပင်၏ မီးခိုးငွေ့ကို ရှူရှိုက်ခြင်းသည် အလွန်ထိရောက်သည်ဟု ယူဆပါသည်။

အရှေ့အန်ဂျလီယာတွင် ငှက်ဖျားရောဂါတစ်မျိုးကို ခံစားရသော ရောဂါတစ်မျိုး၊ တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် 'ငလျင်ဆရာဝန်များ' ကို ခေါ်လေ့ရှိသည်။ အကယ်၍ ဆရာဝန်သည် မှော်တုတ်ဖြင့် အဖျားကို မဆွဲဆောင်နိုင်ပါက၊ လူနာသည် နံနက်စာမစားမီ tansy အရွက်များဖြင့် စည်းထားသော ရှူးဖိနပ်ကို ၀တ်ဆင်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ 19 ရာစုတွင် ပြည်တွင်းရှိ နာမည်ကြီး Essex 'Quake doctor' မှာ Rawreth မှ Thomas Bedloe ဖြစ်သည်။ သူ့အိမ်အပြင်ဘက်မှာ ဆိုင်းဘုတ်တစ်ခုက “သောမတ်စ် ဘက်ဒလေ၊ ခွေး၊ ခွေးနဲ့ နွားဆရာဝန်။ Dropsy တွင်ရှိသောသူများကို ချက်ခြင်းသက်သာပျောက်ကင်းစေပြီး ကင်ဆာရောဂါကိုလည်း စားသုံးပေးသည်"! အခုထိ အသုံးများတဲ့ တစ်ခုကတော့ အသားနည်းနည်းယူ၊ ကြွက်နို့ကို ပွတ်ပြီး အသားတွေကို မြှုပ်ဖို့ပါပဲ။ အသားတွေ ဆွေးမြေ့လာတာနဲ့အမျှ ကြွက်နို့က တဖြည်းဖြည်း ပျောက်သွားပါတယ်။ ကြွက်နို့နောက်တစ်မျိုး - ကြွက်နို့ကို ပင်တံဖြင့်ထိုး၍ ပြာကိုသစ်ပင်၌ တွယ်ကပ်၍ ရွတ်ဆိုခြင်း၊“အာဆင်သစ်ပင်၊ ပြာပင်၊ ဒီကြွက်နို့တွေကို ငါ့ဆီက ဝယ်ပါလို့ ဆုတောင်းပါ” တဲ့။ ကြွက်နို့များကို သစ်ပင်သို့ လွှဲပြောင်းပေးမည်ဖြစ်သည်။

သြသဒေါက်စ် ပညာရှင်များသည် ၁၉ ရာစုနှောင်းပိုင်းတွင် လူတို့ကြိုးစားခဲ့သည့် ထူးထူးဆန်းဆန်း ကုသနည်းအချို့ကို ဘယ်သောအခါမှ ခန့်မှန်းမိမည်မဟုတ်ပေ။ ဘုရားကျောင်းတံခါးသော့ကို ကိုင်ထားခြင်းသည် ခွေးရူးကိုက်ခံရခြင်းကို ကုစားရန် ကုစားချက်တစ်ခုဖြစ်ပြီး ကြိုးဆွဲချလူ၏လက်ကို ထိလိုက်ခြင်းဖြင့် လည်ပင်းကြီးရောဂါနှင့် အကျိတ်များကို ပျောက်ကင်းစေနိုင်သည်။ လင်ကွန်းတွင် တွဲလောင်းအတွက် အသုံးပြုခဲ့သော ကြိုးကို ထိလိုက်သည် ၊ ပျောက်ကင်းသွားသည်ဟု ထင်ရသည် ။ ထိပ်ပြောင်ခြင်းကို ကုသရန်၊ ကျောက်တုံးပေါ်တွင် အိပ်ပြီး ဝမ်းချုပ်ခြင်းအတွက် စံကုထုံးမှာ တစ်နာရီ လေးပုံတစ်ပုံခန့် ခေါင်းပေါ် မတ်တပ်ရပ်နေရသည်။

မျက်စိရောဂါများသည် ထူးဆန်းသော ကုထုံးများစွာအတွက် ဝင်လာပါသည်။ မျက်စိပြဿနာရှိသော လူနာများအား ဇွန်လတွင် အရုဏ်မတက်မီ စုဆောင်းထားသော မိုးရေဖြင့် ၎င်းတို့၏ မျက်လုံးများကို ရေချိုးခိုင်းပြီး ပုလင်းများကို ထုပ်ပိုးရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ ရွှေလက်စွပ်နှင့် မျက်လုံးအဖုံးကို ပွတ်တိုက်ခြင်းသည် လွန်ခဲ့သော အနှစ် ၅၀ က သေချာပေါက် ပျောက်ကင်းစေပါသည်။ Penmyndd၊ Wales တွင် 14 ရာစုသင်္ချိုင်းမှ ခြစ်ထုတ်ထားသော ဆီမွှေးသည် မျက်စိကုသမှုအတွက် အလွန်ရေပန်းစားခဲ့သော်လည်း 17 ရာစုတွင် သင်္ချိုင်းသည် အလွန်ပျက်စီးသွားခဲ့ပြီး အလေ့အကျင့်ကို ရပ်တန့်ခဲ့ရသည်။

ရာနှင့်ချီသောသူများအတွက် နှစ်များအတွင်း ဗြိတိန်၏ ဘုရင်များနှင့် မိဖုရားများသည် ဘုရင်၏ မကောင်းမှုကို ထိတွေ့ခြင်းဖြင့် ကုသနိုင်မည်ဟု ယူဆခဲ့ကြသည်။ ၎င်းသည် လည်ပင်းရှိ lymph glands များ၏ နာကျင်ပြီး မကြာခဏ သေစေတတ်သော ရောင်ရမ်းခြင်း scrofula ဖြစ်သည်။ Charles II သည် သူ၏အုပ်ချုပ်မှုအတွင်း ဝေဒနာရှင်ပေါင်း ၉၀၀၀ နီးပါးအား တော်ဝင်ထိတွေ့မှုကို စီမံခန့်ခွဲခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးဘုရင်King's Evil အတွက် ထိမိခြင်းမှာ ဘုရင်မ Anne သည် ၎င်း၏ရှေ့တော် William III သည် အခွင့်ကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သော်လည်း ဘုရင်မဖြစ်သည်။

ကြေးနီလက်ကောက်များနှင့် လက်စွပ်များသည် ရှည်လျားသောသမိုင်းကြောင်းရှိသည်။ လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်း 1500 ကျော်က ကြေးနီကွင်းများကို ဝမ်းချုပ်ခြင်း၊ သည်းခြေကျောက်တည်ခြင်းနှင့် သည်းခြေရည်ကျွံခြင်းများအတွက် သင့်လျော်သောကုသမှုအဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ ဒူလာရောဂါကို သက်သာစေရန်အတွက် ကျွန်ုပ်တို့၏အိတ်ကပ်ထဲတွင် nutmeg နှင့်အတူ ယနေ့ထိ ၎င်းတို့ကို ၀တ်ဆင်ထားဆဲဖြစ်သည်။

ဤရိုးရာဆေးနည်းအားလုံးသည် အသုံးမဝင်ပေ၊ ဥပမာအားဖြင့်၊ မိုးမခပင်၏ ဖျော်ရည်ကို ဖျားနာခြင်းအတွက် တစ်ချိန်က အသုံးပြုခဲ့သည်။ salicyclic acid ကို အခြေခံသည့် ဆေးဝါးပုံစံဖြင့် ယနေ့တိုင် တူညီသော ရည်ရွယ်ချက်အတွက် အသုံးပြုနေဆဲဖြစ်သည် - aspirin။ ပင်နီဆီလင်သည် ပေါင်မုန့်နှင့် တဆေးမှိုလုပ်ထားသည့် မှိုပေါက်ဆေးများကို မှတ်မိပါသည်။

၁၉ ရာစုတွင် သွားကိုက်ခြင်းကို ကုသခြင်းသည် ဆိုးရွားသော လုပ်ငန်းတစ်ခု ဖြစ်နိုင်သည်။ ကိုက်ခဲခြင်း သက်သာရာရကြောင်း ၊ လက်သည်းကို သွားများ သွေးထွက်သည်အထိ သွားတိုက်၍ လက်သည်းကို သစ်ပင်ပေါ်၌ ထုရိုက်ခြင်းဖြင့် သက်သာရာရသည်ဟု ဆိုပါသည်။ ထို့နောက် နာကျင်မှုကို သစ်ပင်ပေါ်သို့ လွှဲပြောင်းပေးခဲ့သည်။ သွားကိုက်ခြင်းကို ကာကွယ်ရန်၊ လည်ပင်းတစ်ဝိုက်တွင် မှဲ့သေများကို ချည်နှောင်ရန် ကောင်းစွာကြိုးစားထားသည့် နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။

လူအနည်းစုသည် ဆရာဝန်တစ်ဦးတတ်နိုင်သောကြောင့် လူအများစုသည် ၎င်းတို့၏ဘဝအသက်တာအတိုင်း အသက်ရှင်နေသောကြောင့် ရယ်စရာကောင်းသော ကုသမှုများသာဖြစ်သည်။ မသက်သာသော ဆင်းရဲခြင်းနှင့် ဆင်းရဲခြင်းတွင်။