تالار وست مینستر با تمام عظمت تاریخی خود در طول چندین قرن میزبان برخی از مهمترین لحظات در تاریخ بریتانیا بوده است، که اخیراً در حالت دراز کشیدن ملکه فقید او الیزابت دوم بوده است.

دروغگویی در مقر قدرت در لندن، این قدیمی ترین ساختمان در املاک پارلمانی است که روح وست مینستر را در بر می گیرد که برای مدت طولانی کانون اقتدار در جزایر بریتانیا بوده است.

در کنار دادگاه های حقوقی، پارلمان خود و ادارات دولتی، تاریخ سالن وست مینستر تاریخ بریتانیا است. از پادشاهان، گذشته و حال، مدیریت، سنت و بسیاری موارد دیگر.

منشا خود ساختمان را می توان به زمان پادشاه ویلیام دوم، پسر ویلیام فاتح که تالار وست مینستر را در سال 2018 راه اندازی کرد، جستجو کرد. 1097.

پادشاه ویلیام دوم در حال برگزاری تالار وست مینستر

این سالن که تنها در دو سال تکمیل شد، بزرگترین سالن انگلستان بود. و همچنین در آن زمان بزرگترین در اروپا بود. چنین ساختار قابل توجهی در اندازه و مقیاس طراحی شده بود تا قدرت و قدرت پادشاه را منعکس کند و همچنین قدرت نهایی خود را بر رعایای خود تحت تأثیر قرار دهد.

ابعاد این سازه 73 در 20 متر است و از نظر اندازه بسیار مهم بود. که خانواده سلطنتی اغلب در یک سالن کوچکتر نزدیک به سالن اصلی غذا می خوردند.

طراحی چشمگیر از اهمیت معماری خاصی برخوردار بود.سقف، که به یکی از ویژگی‌های برجسته این بنای تاریخی چشمگیر تبدیل شده است که امروزه هنوز هم بینندگان را برانگیخته است.

کمیسیون سقف توسط ریچارد دوم، آن را به بزرگترین سقف چوبی قرون وسطایی در نوع خود در اروپای شمالی تبدیل می‌کند. 1>

سقف تیرچه چکشی توسط سنگ‌تراش اصلی هنری یول انجام شده بود و توسط کار نجار هیو هرلند پشتیبانی می‌شد.

زیر چشمان یول، که قبلاً در پروژه‌های ساختمانی موفقیت چشمگیری داشت. کمربند او از جمله برج لندن، کلیسای وست مینستر و کلیسای جامع کانتربری، کار خطرناک ساخت و ساز آغاز خواهد شد.

در حالی که تصور می شد سقف در ابتدا توسط ستون ها حمایت می شد، در این دوره جدید ساخت و ساز در زمان ریچارد دوم نجار و سنگ تراشی سلطنتی سقفی با تیر چکشی ایجاد کردند.

مقیاس خالص این پروژه مستلزم جمع آوری بلوط از چندین چوب متعلق به خاندان سلطنتی بود که برای مونتاژ در سراسر کشور به وست مینستر منتقل می شد.

سقف دهانه وسیع و شفاف آن حدود 21 متر در 73 متر است. سقف که دیگر به سه قسمت تقسیم نمی شد، نه تنها از نظر مقیاس بزرگ بود، بلکه از نظر عظمت و طراحی پیچیده نیز بود و آن را به افتخار معماری چوبی قرون وسطایی تبدیل می کرد.

علاوه بر این. با توجه به مرکز معماری چشمگیر طراحی سقف، سالن نیز با مجسمه هایی در اندازه واقعی تزئین شده بود که هر کدام یک پادشاه را نشان می دادند و از Reigate ساخته شده بودند.استون، از ادوارد اعتراف کننده شروع می شود و به ریچارد دوم، که بر این کمیسیون نظارت می کرد، ختم می شود. چنین نشان‌هایی در آن زمان بی‌سابقه بودند و اعتبار و اهمیت خود ساختمان را منعکس می‌کردند و به نمادی از مقر قدرت و اقتدار ناشی از طراحی، شکل و ساختار آن تبدیل می‌شدند.

از زمان تصور آن در سال 1097 تالار وست مینستر نه تنها مکانی غرق در قدرت نمادین بود، بلکه در واقع یک محیط کارآمد برای خانواده سلطنتی بود که میزبان مراسم قضایی و سلطنتی بود.

از زمان هنری دوم، این سالن تأسیس شده بود. به عنوان مکانی برای جلسات ثابت قضات، در حالی که در زمان Magna Carta، دادگاه ها به طور منظم در سالن تشکیل جلسه می دادند. در طول تاریخ پر فراز و نشیب جزایر بریتانیا، تالار وست مینستر به محلی برای برخی رویدادهای مهم تاریخی، از جمله محاکمه های دولتی مانند دادگاه شاه چارلز اول، که پایان جنگ داخلی انگلیس را نشان می دهد، و همچنین شخصیت های برجسته ای مانند توماس مور، تبدیل شد. کاردینال جان فیشر و گای فاکس بدنام.

برای قرن‌ها تالار وست‌مینستر مکانی برای تشکیل دادگاه‌های عالی در این سرزمین بود که شامل دادگاه پادشاهی، دادگاه دعاوی مشترک و دادگاه صدارت می‌شد. تا اواخر دهه 1800 بود که محیط دادگاه ها به ساختمان دادگاه سلطنتی جدید منتقل شد.

در همین حال، تالار به طور منظم میزبانی بودانواع فرآیندهای اداری در طول تاریخ بریتانیا، به طور همزمان میزبان برخی از مهم ترین راهپیمایی ها و رویدادهای تشریفاتی در تاریخ سلطنتی است.

برای نسل های متوالی پادشاهان و ملکه ها، تالار وست مینستر محل تاج گذاری بوده است. ضیافتی که آخرین آن در سال 1821 برای پادشاه جورج چهارم برگزار شد.

با صدها سال سابقه برای کشف، کار مرمتی اخیر تکه هایی از میز پادشاه را کشف کرده است که گمان می رود هفده پادشاه از آن استفاده کرده اند. در طی یک دوره سه قرنی و تبدیل به نمادی از قدرت سلطنتی آنها شد.

بعد از برگزاری مراسم تاجگذاری، صبحانه ای بر سر میز سرو می شد که در رأسش نشسته بود، پادشاهی که به تازگی سلطنت کرده است و قدرتش به تازگی رسیده است. نه تنها با تشریفات، بلکه نمادهایی که در اطراف آنها به نمایش گذاشته شده است.

کاخ وست مینستر، 1904

در حالی که به دلیل رشد نگرانی های مربوط به هزینه ها، آخرین ضیافت از این نوع با پادشاه جورج چهارم به پایان رسید. این تالار در قرن‌های اخیر به مکانی برای دیگر مراسم سلطنتی تبدیل شده است، هم جشن و هم با لحن رسمی 1977 و پس از آن هر دو جوبلی طلایی و الماس. علاوه بر این، یک پنجره شیشه ای رنگی 1500 قطعه طراحی شدبزرگداشت جشن الماس در پنجره شمالی تالار وست مینستر، که یادآور معماری دائمی ارزش تاریخی این بنای تشریفاتی است که به خودی خود قطعه ای از تاریخ است. زندگی سلطنتی و سیاسی، همچنین به عنوان محلی برای ورود رهبران خارجی به کتاب‌های تاریخ بریتانیا عمل کرده است، زمانی که آنها این امتیاز را داشتند که در هر دو مجلس پارلمان در سالن وست مینستر سخنرانی کنند. مهمتر از همه، این افتخار تنها برای تعداد معدودی از جمله نلسون ماندلا، رئیس جمهور آفریقای جنوبی در سال 1996، پاپ بندیکت شانزدهم در سال 2010 و باراک اوباما در سال 2011، اولین رئیس جمهور ایالات متحده که برای سخنرانی در تالار وست مینستر دعوت شد، محفوظ است.

پرزیدنت اوباما در حال سخنرانی در سالن وست مینستر

متأسفانه، سالن میزبان مراسم های بسیار مهم تری مانند تشییع جنازه ایالتی و درازکشیدن اعضای خانواده سلطنتی یکی از این نمونه ها شامل مراسم تشییع جنازه وینستون چرچیل در سال 1965 است، یکی از معدود منتخب غیر سلطنتی که چنین افتخاری به او اعطا شده است. در سال 2002، خواب ملکه الیزابت، ملکه مادر در سالن و اخیراً، ملکه الیزابت دوم در سپتامبر 2022 انجام شد.

از چهارشنبه 14 سپتامبر تا صبح روز دوشنبه 19 سپتامبر 2022، او ملکه الیزابت دوم در تالار وست مینستر دراز کشیده بودبه هزاران نفر از عزاداران اجازه می دهد تا برای ادای احترام و وداع آخر از تابوت او عبور کنند.

از زمان آغاز به کار در سال 1097، تالار وست مینستر به هسته ای از فعالیت های سلطنتی تبدیل شده است که به طور جدایی ناپذیری به امور سیاسی، سلطنتی و فرهنگی گره خورده است. صحنه بریتانیا در طول قرن‌ها.

قدرت نمادین تالار وست‌مینستر به‌عنوان مکانی برای بالاترین جایگاه قدرت در این سرزمین، نشان‌دهنده میراث سلطنت بریتانیا، ظهور دموکراسی بریتانیا و سنت شکوه و تشریفات ، قدرت انکارناپذیر چنین ساختمانی باقی می ماند که در سال های آینده به خدمت و میزبانی مهم ترین لحظات تاریخ بریتانیا ادامه خواهد داد.

جسیکا برین یک نویسنده مستقل و متخصص در تاریخ است. مستقر در کنت و عاشق همه چیزهای تاریخی است.