Kerstkrakers
Overal in Groot-Brittannië zitten families op eerste kerstdag rond de eettafel te genieten van een traditionele lunch van geroosterde kalkoen met alles erop en eraan - en iedereen, ongeacht leeftijd, draagt een gekleurde papieren hoed. Het gerucht gaat dat zelfs de koningin haar papieren hoed draagt tijdens de lunch!
Waarom deze bijzondere traditie? Waar komen deze papieren hoedjes vandaan? Het antwoord is de Christmas Cracker.
Een Christmas Cracker is een kartonnen papieren koker, omwikkeld met felgekleurd papier en aan beide uiteinden gedraaid. Er zit een banger in de cracker, twee stroken chemisch geïmpregneerd papier die reageren op wrijving, zodat wanneer de cracker door twee mensen uit elkaar wordt getrokken, de cracker een knal maakt.
Iedereen pakt het uiteinde van de cracker en trekt eraan. Of als er een groep rond de tafel zit, kruist iedereen zijn armen om alle crackers tegelijk te trekken. Iedereen houdt zijn eigen cracker in zijn rechterhand en trekt met zijn vrije linkerhand aan de cracker van zijn buurman.
In de cracker zit een papieren kroontje van vloeipapier, een motto of grap op een strookje papier en een klein cadeautje. Het is een vaste grap dat de motto's in crackers ongrappig, oubollig en vaak erg bekend zijn, omdat dezelfde grappen al tientallen jaren in crackers verschijnen!
Je kunt zelf crackers maken met lege wc-rollen en vloeipapier: de maker kan dan kleine gepersonaliseerde cadeautjes uitkiezen voor zijn gasten.
Christmas crackers zijn een Britse traditie die teruggaat tot de Victoriaanse tijd toen de Londense banketbakker Tom Smith in het begin van de jaren 1850 een motto begon toe te voegen aan zijn gesuikerde amandelbonbons die hij verpakt in een gedraaide papieren verpakking verkocht. Omdat veel van zijn bonbons door mannen werden gekocht om aan vrouwen te geven, waren veel van de motto's eenvoudige liefdesgedichten.
Zie ook: Geschiedenis van de wolhandel
Hij werd geïnspireerd om de "knal" toe te voegen toen hij het geknetter hoorde van een houtblok dat hij net op het vuur had gelegd. Hij besloot een verpakking in de vorm van een houtblok te maken die een verrassende knal zou produceren en binnenin een amandel en een spreuk zou bevatten. Al snel werd de gesuikerde amandel vervangen door een klein cadeautje. Oorspronkelijk verkocht als de Cosaque werd het al snel bekend bij het publiek als de 'cracker'.
De papieren hoed werd begin 1900 door zijn zonen aan de cracker toegevoegd en tegen het einde van de jaren 1930 waren de liefdesgedichten vervangen door moppen of limericks. De cracker werd al snel een traditioneel feestgebruik en tegenwoordig heeft vrijwel elk huishouden wel minstens één doos crackers om tijdens de kerstdagen uit te trekken.
Het idee om een papieren kroon te dragen is misschien afkomstig van de viering van Twelfth Night, waarbij een koning of koningin werd aangewezen om toezicht te houden op de gebeurtenissen.
