خانه استوارت (یا «استوارت» همانطور که بعداً شد) توسط رابرت دوم اسکاتلند در اواخر قرن چهاردهم تأسیس شد و حکومت استوارت از سال 1371 تا 1714 ادامه داشت. در ابتدا فقط حاکمان اسکاتلند بودند، این سلسله نیز ادامه یافت. برای به ارث بردن پادشاهی انگلستان و ایرلند. با این حال، علیرغم طول عمر سلطنت استوارت و شکوفایی و نوسازی اسکاتلند در آغاز رنسانس، پادشاهان مجلس بدون شکست نبودند. اینها منجر به تعدادی قتل، سر بریدن و برکناری اجباری از تاج و تخت در طول جنگ داخلی انگلیس شد که فقط چند مورد را نام برد!

اولین پادشاه استوارت، رابرت II ، از والتر، ششمین مهماندار عالی اسکاتلند و مارجوری بروس، دختر رابرت بروس متولد شد. او 55 ساله بود که در سال 1371 تاج و تخت را از عمویش دیوید دوم به ارث برد. او فردی بسیار منفعل و بدون عشق به جنگ بود، بنابراین به پسرش جان، ارل کریک (که بعدها به نام رابرت سوم شناخته شد) اجازه داد به جای آن حکومت کند. او در سال 1390 بر اثر ناتوانی درگذشت.

دومین پادشاه استوارت ، رابرت سوم از سوی کلیسا نامشروع تلقی می‌شد، زیرا پدر و مادرش بسیار فامیل بودند، اما در سال 1347 توسط حکومت پاپ مشروعیت یافت. او که در سال 1388 به دنبال لگد یک اسب به شدت آسیب دیده بود، هرگز به طور کامل از جراحاتش بهبود نیافت. او پادشاهی ضعیف یا ضعیف به حساب می آمد و به مشاور خود دوک اجازه دادآلبانی برای کنترل پسران او هر دو به سرنوشت وحشتناکی دچار شدند، زیرا یکی، دیوید، در زندانی در کاخ فالکلند (برخی می گویند به دستور آلبانی) از گرسنگی مرد و دیگری، جیمز اول، توسط دزدان دریایی دستگیر شد و به هنری چهارم انگلستان سپرده شد. رابرت ظاهراً از اندوه درگذشت و گفت: "من بدترین پادشاهان و بدبخت ترین مردم هستم." او پیشنهاد کرد که باید در یک زباله دفن شود، اما در واقع در صومعه پیزلی دفن شد!

جیمز اول در 25 ژوئیه 1394 در دانفرملین متولد شد و در سن 12 سالگی به پادشاهی رسید. جیمز در تلاش برای دور نگه داشتن جیمز از عمویش، دوک آلبانی، در سال 1406 به فرانسه فرستاده شد. او به مدت 18 سال زندانی بود تا اینکه سرانجام در سال 1424 کنترل اسکاتلند را به دست گرفت. دوک آلبانی تا زمان مرگش در سال 1420 که پسرش مرداک جانشین او شد، به عنوان فرماندار در اسکاتلند باقی ماند. جیمز پس از بازگشت به اسکاتلند، مرداک و چند تن از نجیب زادگان قدرتمند را بریدند. قوانین بعدی قدرت اشراف را محدود کرد. این امر باعث خوشحالی اشراف، به ویژه ارل آتل و سر رابرت گراهام نشد، و در سال 1437 آنها به مهمانی ای که پادشاه در بلکفریرز، پرت برگزار می کرد، نفوذ کردند و او را به قتل رساندند.

جیمز اول

جیمز دوم زمانی که تاجگذاری کرد تنها 6 سال داشتابی هولیرود در سال 1437. جیمز به دلیل یک خال مادرزادی به عنوان «پادشاه صورت آتشین» شناخته می‌شد، اما با توجه به خلق و خوی پادشاه، شاید «پادشاه آتشین» مناسب‌تر بود. ویلیام، ارل داگلاس، یکی از قدرتمندترین اشراف در اسکاتلند، اما در عین حال مشکل ساز و مخالف، دستور پادشاه را مبنی بر "نقطه پا" رد کرد و توسط جیمز با خنجر به قتل رسید! جیمز علاقه خاصی به سلاح جدید جنگی، توپ داشت، و در محاصره قلعه راکسبورگ که برای اولین بار از توپ استفاده شد، طعنه آمیز بود که یکی از آنها او را در حالی که نزدیک ایستاده بود و تماشا می کرد، منفجر کرد.

جیمز سوم تنها 9 سال داشت که پدرش با مرگ نابهنگامش روبرو شد. متأسفانه، جیمز نقطه ضعفی داشت که در نهایت منجر به مرگ او شد: او افراد مورد علاقه ای داشت که پول، زمین و هدایایی را برایشان تلف می کرد. این امر باعث خشم اشراف شد: آنها حتی جیمز را در قلعه ادینبورگ زندانی کردند. اشراف موفق شدند پدر را در مقابل پسر قرار دهند و در آغاز نبرد ساوشیبورن در 11 ژوئن 1488، جیمز سوم که سوارکار خوبی نبود، از اسب خود به پایین پرتاب شد و مجروح شد. کشیشی را به نزدیک‌ترین ساختمان بردند و نزد پادشاه فراخواندند: اما مردی که ادعا می‌کرد کشیش است، به قلب شاه ضربه زد و سپس قبل از شناسایی فرار کرد.

جیمز چهارم در مورد مرگ پدرش در Sauchieburn احساس گناه می کرد و هر سال توبه می کرد.در سالگرد نبرد او مرد بسیار باهوش و دانشمندی بود، اگر نه در عشق آنقدر خوش شانس. جیمز عاشق مارگارت دراموند از استوبشال بود که به او پیشنهاد شد ازدواج با مارگارت تودور، دختر هنری هفتم، روابط انگلیسی و انگلیسی را بهبود بخشد. مرگ نابهنگام مارگارت دراموند و دو خواهر زیبایش توسط سم درست پس از پیشنهاد ازدواج، حدود 18 ماه بعد راه را برای اتحاد باز کرد. با این حال این ازدواج آرامش پایداری به همراه نداشت. جیمز شخصاً از هنری هشتم، پادشاه کنونی انگلستان عصبانی بود، زیرا او از ارسال جواهراتی که بخشی از جهیزیه ازدواج مارگارت بود، خودداری کرده بود. علناً او همچنین خشمگین شد زیرا هنری دو کشتی اسکاتلندی را بدون دلیل توقیف کرده بود. هنگامی که هانری سپس در سال 1513 به فرانسه حمله کرد، اتحاد آلد با لوئی دوازدهم فرانسه مجدداً معرفی شد. جیمز به شمال انگلستان حمله کرد و نبرد فلودن در 9 سپتامبر 1513 انجام شد. جیمز با انتخاب پیشروی از یک شیب لغزنده تند به سمت نیروهای انگلیسی، مرتکب خطای مهلکی شد. سربازان او با بی نظمی کامل از سراشیبی سر خوردند و تقریباً به میل خود توسط انگلیسی ها بیرون آمدند. خود جیمز نیز کشته شد.

جیمز چهارم

جیمز پنجم زمانی که جیمز فقط 17 ماه داشت IV کشته شد. مادرش مارگارت به عنوان نایب السلطنه حکومت کرد و پس از آن دوک آلبانی که نگهبان قلمرو را بر عهده گرفت، عاقلانه حکومت کرد تا اینکهبازگشت او به فرانسه در سال 1524 هنگامی که جنگ بین اشراف اسکاتلندی در گرفت. جیمز 14 سال اول زندگی خود را سپری کرد تا اینکه در سال 1526 در کاخ فالکلند زندانی شد، سرانجام در سال 1528 فرار کرد و در سن 16 سالگی حکومت خود را آغاز کرد. او از ابتدا خوب حکومت کرد، اما ظالم شد. در سال های بعد وسواس زیادی به ثروت داشت. همسر دومش مری آف گیز به او دو پسر داد که در کودکی مردند. او مری را در همان هفته ای به دنیا آورد که جیمز در حال مرگ در کاخ فالکلند بود، پس از یک فروپاشی عصبی پس از شکست در نبرد سولوی ماس.

مری ملکه اسکاتلند فقط 6 روز داشت که پدرش فوت کرد. مادرش Mary of Guise در سال‌های پرتلاطم پس از مرگ پدرش نقش نایب‌السلطنه دخترش را ایفا کرد. در سن 5 سالگی، مری با فرانسیس، پسر هنری دوم فرانسوی نامزد شد و برای زندگی در فرانسه فرستاده شد. گفته می شود که او املای "استوارت" را در زمان اقامت خود در فرانسه به "استوارت" تغییر داده است.

Mary Queen of Scots

شرح مفصلی از زندگی او را می توان در اینجا یافت. کافی است بگوییم که زندگی غم انگیز او با متهم شدن به خیانت و سر بریدن توسط پسر عمویش، الیزابت اول انگلستان، در سال 1587 به پایان رسید.

با مرگ ملکه الیزابت اول، اتحادیه تاج و تخت معرفی شد. و پسر مری، جیمز ششم اسکاتلند، جیمز اول انگلستان شد.