"اندازه گیری یعنی دانستن." - ویلیام تامسون

ویلیام تامسون، که بارون کلوین لارگس شد، فیزیکدان، ریاضیدان و دانشمندی بود که دستاوردها، اکتشافات و اختراعات او اثر خود را در جهان به جا گذاشته است. دنیا تا امروز او در همه چیز از ترمودینامیک گرفته تا تلگراف موفقیت هایی داشت! نکات برتری که برای توصیف او به عنوان یک دانشمند به کار می رود، هم از معاصران و هم از کسانی که بعد از او آمدند پربار است.

او به دلیل مشارکت در علم و مهندسی در همه جا شناخته شده و مورد احترام است. ویلیام تامسون به بسیاری از چیزها مشهور است، اما قابل توجه ترین اختراع او مقیاس دمای مطلق یا مقیاس "کلوین" است. این مقیاس همان چیزی است که امروزه برای اندازه گیری دما استفاده می کنیم. این تنها اختراع او نیست که تا به امروز از آن استفاده می شود. او رئیس کمیته ای بود که مسئول نامگذاری قطعی دقیق ترین واحدهای اندازه گیری الکتریکی، ولت، آمپر و اهم بود. او همچنین قانون دوم ترمودینامیک و پیشگام فناوری را تدوین کرد و ریاست شرکتی را بر عهده گرفت که با موفقیت اولین کابل های تلگراف را در زیر اقیانوس اطلس نصب کرد و صنعت ارتباطات را متحول کرد.

ویلیام تامسون، بارون کلوین از لارگس

ویلیام چهارمین فرزند از هفت فرزند جیمز و مارگارت تامسون بود. او در 26 ژوئن 1824 در بلفاست به دنیا آمد. ویلیام با تأسف مادرش را از دست دادتنها شش سال داشت و توسط پدر ریاضیدانش در خانه تحصیل کرد. این مطمئناً به ضرر او نبود، زیرا او زمانی که تنها ده سال داشت برای تحصیل در دانشگاه گلاسکو پذیرفته شد! این موسسه قرار بود به خانه ای غیرقابل انکار برای تامسون تبدیل شود، که مطمئناً در آنجا رونق گرفت. خانواده قبلاً در سال 1832 از بلفاست به گلاسکو نقل مکان کرده بودند تا پدر ویلیام بتواند کرسی ریاضیات دانشگاه را به عهده بگیرد. ژان باپتیست ژوزف فوریه. این کار قرار بود تا بسیاری از حرفه تامسون را در آینده مشخص کند. در واقع، اولین مقاله‌ای که تامسون با نام مستعار P.Q.R منتشر کرد، دفاع از کار فوریه بود، نظریه‌های موجود در آن اخیراً مورد توجه معاصران قرار نگرفت. تامسون این مقاله را تنها در 16 سالگی نوشت، که قرار بود اولین مقاله از این تعداد باشد. به سختی می توان دستاوردهایی را که ویلیام در طول زندگی خود به دست آورد، به این دلیل که تعداد زیادی از آنها داشت، محاسبه کرد! برآوردها متفاوت است، اما پس از مرگش، او بیش از 650 مقاله علمی منتشر کرده بود و حدود 75 ایده و اختراع را به ثبت رسانده بود. با بالاترین افتخارات فارغ التحصیل شد. او سپس به پاریس رفت تا با دانشمندان برجسته ای مانند هانری ویکتور رگنو کار کند. او مدت زیادی در فرانسه نماند،با این حال، همانطور که در سال 1846 او به دانشگاه گلاسکو بازگشت و در آنجا در سن 22 سالگی به کرسی فلسفه طبیعی رسید. او فقط برای اینکه جا برای دانشمندان جوانتر باز کند کنار رفت. علیرغم افتخارات متعدد از دانشگاه‌های دیگر و تلاش‌های اندک برای جذب او به مؤسسات دیگر، از جمله کمبریج، او به دانشگاه خود وفادار ماند.

در سال 1847 تامسون با جیمز ژول ملاقات کرد و در این مدت دومین کتاب را تدوین کرد. قانون ترمودینامیک، که ثابت کرد گرما از یک ماده سردتر به ماده گرمتر جریان نمی یابد. تامسون یک آزمایشگر طبیعی بود و شعار او همیشه این بود: «وقتی می‌توانی چیزی را که درباره آن صحبت می‌کنی اندازه بگیری و آن را با اعداد بیان کنی، چیزی در مورد آن می‌دانی، اما وقتی نمی‌توانی آن را اندازه بگیری، وقتی نمی‌توانی آن را با اعداد بیان کنی. دانش شما از نوع ناچیز و رضایت بخش است.» این اعتقادی است که تامسون زندگی خود را با آن سپری کرد.

ویلیام تامسون، بارون کلوین، با قطب نما، 1902

تامسون به ساختن مدل‌های فیزیکی برای اثبات آزمایش‌هایش معروف بود و اهمیت زیادی برای تجسم عملی آثارش قائل بود. او در مورد خود گفت: «تا زمانی که یک مدل مکانیکی از موضوعی که در حال مطالعه آن هستم نسازم، هرگز راضی نیستم. اگر موفق به ساختن یکی شوم، می‌فهمم، وگرنه نمی‌کنم.» این تمایل خاص تامسون به بهترین وجه در موفقیت او به‌عنوان کارگردان نشان داده می‌شود.شرکت آتلانتیک تلگراف، موقعیتی که او در سال 1856 به دست آورد. اگرچه ده سال دیگر طول می کشد تا این شرکت بتواند با موفقیت کابل های زیر اقیانوس اطلس را از ایرلند تا نیوفاندلند نصب کند. هنگامی که آنها این کار را کردند، پیامدها گسترده بود: بریتانیا به یک رهبر جهانی در ارتباطات راه دور تبدیل شد.

تامسون به دلیل تلاش هایش در سال 1866 توسط ملکه ویکتوریا نشان شوالیه شد. موفقیت های او به همین جا ختم نشد، او همچنین در سال 1851 به عضویت انجمن سلطنتی لندن انتخاب شد و سپس بین سال های 1890 و 1895 رئیس انجمن بود. خانه او در گلاسکو اولین خانه ای بود که در سال 1881 با روشنایی الکتریکی روشن شد. او اولین کتاب درسی فیزیک را با نام "رساله فلسفه طبیعی" در سال 1867 تالیف کرد و اولین آزمایشگاه فیزیک را در بریتانیا ایجاد کرد.

در سال 1852 ویلیام با همسر اول خود مارگارت کرام ازدواج کرد. با این حال، او همیشه در سلامتی مشکوک بود، و وضعیت او باعث شد تامسون ها در اروپا زندگی کنند. سرانجام وضعیت او با او مواجه شد و در سال 1870 درگذشت. سرنوشت تامسون تنها ماندن نبود، اما چهار سال بعد در سال 1874، ویلیام با فرانسیس آنا بلندی از مادیرا ازدواج کرد، روح خویشاوندی که او در سفرهای کابلی با او ملاقات کرده بود.

در سال 1892 ویلیام به درجه همسن و سال ارتقا یافت و به دلیل وابستگی خود به گلاسکو و در جریان رودخانه کلوین به بارون کلوین لارگس تبدیل شد.از طریق باغ‌های کلوینگروو در مقابل دانشگاه گلاسکو و لارگس، زیرا او در آنجا املاک روستایی خود را داشت. تامسون به دلیل پولی که در طول موفقیتش با شرکت کابل آتلانتیک به دست آورد، توانست چنین املاک بزرگی را بپردازد.

گالوانومتر آینه ای کلوین

او یک گیرنده تلگراف به نام "گالوانومتر آینه ای" را به ثبت رساند: این دستگاه عاملی در موفقیت نهایی کابل ها بود. این تنها یکی از بسیاری از دستگاه‌هایی بود که تامسون اختراع کرد و متعاقباً در طول زندگی حرفه‌ای خود ثبت اختراع کرد. کلوین همیشه عشق زیادی به قایقرانی داشت، او حتی برای برنده شدن اسکال نقره کمبریج پارو می زد. او در نهایت یک قایق بادبانی 126 تنی به نام لالا روخ خرید و بسیاری از وسایلی که بعداً در حرفه‌اش اختراع و ثبت اختراع کرد، مربوط به مهندسی دریانوردی بود.

ویلیام تامسون در 17 دسامبر 1907 در سن 83 سالگی در اسکاتلندی خود درگذشت. املاک بارونی در لارگس و در کلیسای وست مینستر، در کنار اسحاق نیوتن به خاک سپرده شد. شخصیت لرد کلوین به بهترین وجه در کلمات خودش خلاصه می شود. او گفت که «سوالات دارای اولویت شخصی، هر چند ممکن است برای افراد مربوطه جالب باشد، در چشم انداز هر گونه بصیرت عمیق تر به اسرار طبیعت، بی اهمیت می شوند.» که به عنوان مردی متواضع و مهربان، سرشار از فروتنی شناخته می شود. او علاقه ای به منافع شخصی نداشت: برای ویلیام تامسون، این همه چیز بوددرباره علم.

توسط تری مک ایون، نویسنده مستقل.