امروز در مورد قهوه خانه ها صحبت می کنیم، و ما به آن دسته از کافه های زنجیره ای فکر می کنیم که توسط شرکت هایی مانند Costa Coffee، Starbucks و Cafe Nero اداره می شوند و طیف وسیعی از چای، قهوه، اسموتی و تنقلات را سرو می کنند.

اما اینها یک پدیده مدرن نیستند.

در قرن هفدهم و هجدهم در انگلستان، قهوه‌خانه‌ها مکان‌های محبوبی برای مردم از هر طبقه‌ای بود که می‌رفتند، ملاقات می‌کردند، چت می‌کردند، شایعات می‌کردند و سرگرم می‌شدند، در حالی که از آخرین مد لذت می‌بردند. نوشیدنی تازه وارد اروپا از ترکیه - قهوه.

در حالی که طعم قهوه قرن هفدهم چندان خوشایند نبود - در واقع، طبق روایت های آن زمان طعم بسیار منزجر کننده ای داشت - کافئین موجود در آن و "زنگ" این قهوه‌خانه کاملاً اعتیادآور بود.

اولین قهوه‌خانه در انگلستان در سال 1652 در آکسفورد افتتاح شد. در لندن، اولین قهوه‌خانه اواخر همان سال در کوچه سنت مایکل، کورن‌هیل، توسط یک یونانی غیرعادی به نام افتتاح شد. پاسکوا رز. به زودی آنها عادی شدند.

قهوه‌خانه‌های جدید تبدیل به مکان‌های مد روز برای کلاس‌های پچ پچ‌کننده برای ملاقات، تجارت، شایعات، تبادل نظر و بحث درباره اخبار روز شدند. برخلاف خانه‌های عمومی، مشروبات الکلی سرو نمی‌شد و زنان مستثنی بودند. هر قهوه خانه مشتریان خاصی داشت که معمولاً بر اساس شغل، علاقه یا نگرش تعریف می شد، مانند توری ها و ویگ ها، تاجران و بازرگانان، شاعران و نویسندگان، و مردان مد و اوقات فراغت.

کاغذها و جزوات پر شده استمیزهای یک قهوه خانه قرن هجدهم

مکالمه مودبانه منجر به بحث های منطقی و هوشیارانه در مورد مسائل سیاسی، علم، ادبیات و شعر، تجارت و مذهب شد، به طوری که قهوه خانه های لندن به عنوان "معروف شدند. دانشگاه‌های پنی، چون این قیمت یک فنجان قهوه بود. مشتریان بانفوذ شامل ساموئل پپیس، جان درایدن، الکساندر پوپ و آیزاک نیوتن بودند.

اما همه قهوه‌خانه‌ها میزبان چنین مشتریانی نبودند. طبقه می توانست در قهوه خانه ها رفت و آمد کند و بنابراین آنها با برابری و جمهوری خواهی همراه شدند. به طوری که در سال 1675 تلاشی برای ممنوعیت آنها توسط چارلز دوم انجام شد که باعث اعتراض عمومی شد که آن را پس گرفت.

چندین مؤسسه بزرگ بریتانیایی می‌توانند ریشه‌های خود را به این قهوه‌خانه‌های فروتن برسانند.

بورس اوراق بهادار لندن در سال 1698 در قهوه خانه جاناتان آغاز شد، جایی که آقایان برای تعیین قیمت سهام و کالا گرد هم آمدند. حراج در اتاق های فروش متصل به قهوه خانه ها آغاز حراج خانه های بزرگ ساتبیز و کریستیز بود. لویدز لندن ریشه در قهوه خانه لویدز در خیابان لومبارد داشت که توسط ادوارد لوید اداره می شد، جایی که بازرگانان، حمل و نقل و بیمه گران بیمه کشتی برای انجام تجارت گرد هم می آمدند.

تا سال 1739، بیش از 550 قهوه خانه در لندن وجود داشت. با این حال قهوه خانه از بین رفتدر اواخر قرن هجدهم به عنوان مد جدید چای جایگزین قهوه شد. آنها جای خود را به باشگاه انحصاری جنتلمن ها در اواخر قرن 18 دادند و تا حد زیادی تحت تأثیر آن قرار گرفتند.

که در دوره ویکتوریا احیا شد و توسط جنبش اعتدال اداره می شد، قهوه خانه ها به عنوان جایگزینی برای خانه های عمومی که در آن طبقات کارگر در آنجا بودند راه اندازی شدند. می‌توانستند ملاقات کنند و معاشرت کنند.

اما تا اواخر قرن بیستم بود که قهوه‌خانه‌ها توسط شرکت‌هایی مانند استارباکس، کافی ریپابلیک و کاستا کافه «دوباره اختراع شدند» – اگرچه چه کسی می‌داند که آقایان قرن هجدهم چه می‌خواهند داشته باشند. ساخته شده از لاته لاغر، کاپوچینو و اسپرسو!