W latach 30. ubiegłego wieku nakręcono przebojowy film, który niemal co roku pojawia się w świątecznej ramówce telewizyjnej. Opowiada on historię, która w rzeczywistości jest prawdziwa, o słynnym buncie, który miał miejsce w 1789 roku na angielskim statku.

Dokładna przyczyna buntu jest niejasna, ale jako możliwe wytłumaczenie podaje się surowe i brutalne traktowanie swoich podwładnych przez kapitana; warunki na pokładzie statków w tamtych czasach były bardzo trudne.

Statkiem tym był HMS Bounty, a kapitanem niejaki William Bligh.

William Bligh urodził się w Plymouth 9 września 1754 roku i wstąpił do marynarki wojennej w wieku 15 lat.

Miał "barwną" karierę i został osobiście wybrany przez kapitana Jamesa Cooka na kapitana statku Rozdzielczość podczas swojej drugiej podróży dookoła świata w latach 1772-74.

Brał udział w wielu bitwach morskich w 1781 i 1782 roku, a pod koniec 1787 roku został wybrany przez Sir Josepha Banksa na dowódcę HMS Bounty.

Do ludzi z Bounty Bligh był surowym i okrutnym przełożonym, a starszy oficer Fletcher Christian, podobnie jak inni członkowie załogi, buntował się coraz bardziej w trakcie podróży.

The Bounty miał rozkaz zebrać drzewa chlebowe z Tahiti i zabrać je do Indii Zachodnich jako źródło pożywienia dla tamtejszych afrykańskich niewolników.

Tahiti było pięknym miejscem i kiedy nadszedł czas opuszczenia wyspy, załoga niechętnie się z nim pożegnała.

Wygląda bowiem na to, że załoga dała się uwieść wdziękom tahitańskich kobiet (najwyraźniej Tahiti nie bez powodu nazywana jest "Przyjazną Wyspą"), co sprawiło, że trudne warunki panujące na statku Bounty podwójnie trudne do zniesienia.

W kwietniu 1789 r. doszło do buntu wielu marynarzy, których przywódcą był Fletcher Christian. W rezultacie kapitan Bligh i osiemnastu lojalnych członków jego załogi zostało umieszczonych w otwartej łodzi i wyrzuconych na Pacyfik przez buntowników.

Mógł być tyranem na pokładzie statku, ale kapitan Bligh był genialnym marynarzem.

Po przebyciu prawie 4000 mil w otwartej łodzi, Bligh bezpiecznie doprowadził swoich ludzi do brzegu Timoru w Indiach Wschodnich, co było dość oszałamiającym wyczynem nawigacyjnym, biorąc pod uwagę, że zostali oni wyrzuceni na brzeg bez map.

Nie wiadomo, co stało się ze statkiem Bounty po tym, jak buntownicy dotarli do wyspy Pitcairn na południowym Pacyfiku w 1790 roku.

Wiadomo jednak, że nieco później niektórzy z buntowników wrócili na Tahiti, gdzie zostali schwytani i ukarani za swoje przestępstwa. Ci, którzy pozostali na wyspie Pitcairn, utworzyli małą kolonię i pozostali wolni pod przywództwem Johna Adamsa.

Nie jest jasne, co stało się z Fletcherem Christianem. Uważa się, że wraz z trzema innymi buntownikami mógł zostać zabity przez Tahitańczyków.

W międzyczasie kapitan Bligh prosperował, a w 1805 r. został mianowany gubernatorem Nowej Południowej Walii w Australii. Jednak jego surowa dyscyplina ponownie okazała się trudna do zaakceptowania przez ludzi, a jego polityka zapobiegania importowi alkoholu sprowokowała "Rum Rebellion": kolejny bunt!

Bligh został aresztowany, tym razem przez zbuntowanych żołnierzy, i przetrzymywany w areszcie do lutego 1809 roku, a następnie odesłany do Anglii w maju 1810 roku.

Nie był to jednak koniec jego wspaniałej kariery; w 1814 roku został mianowany admirałem.

Zmarł 7 grudnia 1817 roku w swoim londyńskim domu.