Περιγραφόμενη από τον Ιάκωβο Α΄ ως "μια όμορφη γυναίκα με μαύρη ψυχή", η Lady Penelope Devereux ήταν εξέχουσα προσωπικότητα στις αυλές της βασίλισσας Ελισάβετ Α΄ και του βασιλιά Ιάκωβου Α΄. Μια διάσημη καλλονή με χρυσά μαλλιά και σκούρα μάτια, ήταν μορφωμένη, εξαιρετική χορεύτρια και μιλούσε άπταιστα ιταλικά, γαλλικά και ισπανικά. Ήταν επίσης αναμεμειγμένη σε θρησκευτικές και πολιτικές ίντριγκες.

Η καταγωγή της Πηνελόπης ήταν εντυπωσιακή: καταγόμενη από τους μεσαιωνικούς βασιλείς της Αγγλίας και κόρη του κόμη του Έσσεξ, η προγιαγιά της Πηνελόπης ήταν η θεία της βασίλισσας Ελισάβετ Α΄, Μαίρη Μπολέιν. Γεννημένη στο κάστρο Chartley στο Staffordshire, ήταν κόρη του Walter Devereux, 1ου κόμη του Έσσεξ και της Lettice Knollys.

Lady Penelope Devereux

Μετά το θάνατο του πατέρα της Έσσεξ στην Ιρλανδία κατά τη διάρκεια μιας καταστροφικής στρατιωτικής εκστρατείας το 1576, η Πηνελόπη έγινε προστατευόμενη του κόμη και της κόμισσας του Χάντινγκτον. Η ανατροφή της ήταν αυστηρή πουριτανική και η ζωή της ήταν αρκετά απλή μέχρι που παρουσιάστηκε στην Αυλή στις αρχές του 1581.

Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τον Ρόμπερτ, 3ο βαρόνο Ριτς (μετέπειτα 1ο κόμη του Γουόργουικ), έναν αυστηρό πουριτανό. Του γέννησε τουλάχιστον τέσσερα παιδιά.

Η χήρα μητέρα της Lettice ήταν σε δυσμένεια επειδή παντρεύτηκε τον αγαπημένο της βασίλισσας Ελισάβετ, τον κόμη του Λέστερ, χωρίς έγκριση και κρυφά. Ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να επηρέασε τη ζωή της Πηνελόπης στην αυλή: έγινε μάλιστα δημοφιλής, ιδίως καθώς η επιρροή του αδελφού της Ρόμπερτ αυξανόταν στη βασίλισσα.

Robert, 2ος κόμης του Essex

Μετά το θάνατο του πατέρα της, ο αδελφός της Ρόμπερτ είχε κληρονομήσει τον τίτλο του κόμη του Έσσεξ. Τον Οκτώβριο του 1589 ο Έσσεξ, η Πηνελόπη και ο λόρδος Ριτς ξεκίνησαν μια μυστική, επικίνδυνη και προδοτική αλληλογραφία με τον Ιάκωβο ΣΤ' της Σκωτίας, τον πιθανό διάδοχο του θρόνου μετά το θάνατο της Ελισάβετ, υποσχόμενοι την υποστήριξή τους για την άνοδό του. Ο Ιάκωβος ήταν επιφυλακτικός στην απάντησή του- δεν ήταν πρόθυμος να θέσει τονδιαδοχή του θρόνου σε κίνδυνο, καθώς εμπλέκεται σε σχέδια σφετερισμού της Ελισάβετ.

Εκείνη την εποχή η Πηνελόπη είχε επίσης αρχίσει να αμφισβητεί την πουριτανική ανατροφή της και φλέρταρε με την ιδέα να ασπαστεί τον καθολικισμό, κάτι που στην προτεσταντική Αγγλία της Ελισάβετ ήταν πολύ επικίνδυνο. Ήταν επίσης σοβαρό αδίκημα να φιλοξενείς έναν ιησουίτη ιερέα: ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε την Πηνελόπη να παράσχει άσυλο στον πατέρα Τζον Τζεράρντ, έναν από τους ηγέτες της καθολικής ιεραποστολής στην Αγγλία,στο σπίτι της στο Leez το 1594.

Μέχρι το 1595 είχε αρχίσει σχέση με τον Charles Blount, βαρόνο Mountjoy. Η Penelope θα αποκτήσει τουλάχιστον τρία παιδιά με τον Blount, τα οποία έγιναν όλα αποδεκτά από τον λόρδο Rich ως δικά του - αν και το ένα παιδί θα το ονομάσει Mountjoy!

Charles Blount, βαρόνος Mountjoy

Η επιθυμία του Ριτς να μην φέρει ντροπή στη σύζυγό του ήταν πιθανώς για να μην προκαλέσει την οργή του αδελφού της Πηνελόπης, του κόμη του Έσσεξ, που ήταν πλέον ο αγαπημένος της γηραιάς βασίλισσας Ελισάβετ.

Ο Έσσεξ, που διορίστηκε Λόρδος Υπολοχαγός της Ιρλανδίας, στάλθηκε στην Ιρλανδία το 1599 για να καταπνίξει τις εκεί εξεγέρσεις. Μη μπορώντας να εξασφαλίσει την ειρήνη, ο Έσσεξ συμφώνησε ανακωχή με τους επαναστάτες και επέστρεψε στην Αγγλία παρά τις επιθυμίες της Βασίλισσας. Ο Έσσεξ, που τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό και αντιμετώπιζε την καταστροφή, ζήτησε από τη Βασίλισσα έλεος και του δόθηκε άδεια εφόσον δεν επέστρεφε στην αυλή.

Και έτσι σπάρθηκαν οι σπόροι αυτού που έγινε γνωστό ως εξέγερση του Έσσεξ. Τον Φεβρουάριο του 1601 μια ομάδα συνωμότες του Έσσεξ συναντήθηκαν για να συζητήσουν την κατάληψη της Αυλής, του Πύργου και της πόλης του Λονδίνου. Στις 8 Φεβρουαρίου 1601 ο Έσσεξ και περίπου 200 υποστηρικτές του πραγματοποίησαν πορεία προς την πόλη. Καταγγελθείς από τον Ρόμπερτ Σέσιλ ως προδότης, η υποστήριξη του Έσσεξ μειώθηκε και δεν είχε άλλη επιλογή από το να παραδοθεί.

Δικάστηκε και καταδικάστηκε για προδοσία, ο Έσσεξ κατήγγειλε πολλούς από τους έτσι συνωμότες του, συμπεριλαμβανομένης της αδελφής του Πηνελόπης, στην οποία επέρριψε το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης. Την κατηγόρησε ότι τον ενθάρρυνε να συγκεντρώσει στρατό εναντίον της γηράσκουσας βασίλισσας, προκειμένου να εγκαταστήσει στη θέση της τον βασιλιά Ιάκωβο ΣΤ' της Σκωτίας. Η Πηνελόπη τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό και ανακρίθηκε από το Συμβούλιο των Μυστικών Υποθέσεων. Υποστήριξε ότι αντί να είναι ουποκινητής, είχε ενεργήσει από αγάπη για τον αδελφό της: ισχυρίστηκε ότι "ήταν περισσότερο σαν σκλάβα παρά σαν αδελφή, πράγμα που προήλθε από την υπερβολική μου αγάπη, παρά από την εξουσία του" Η βασίλισσα αποφάσισε να μην λάβει κανένα μέτρο εναντίον της.

Μετά την εκτέλεση του Έσσεξ, ο λόρδος Ριτς αποκήρυξε την Πηνελόπη και τα παιδιά της από τον Μάουντζοϊ. Στη συνέχεια εγκατέστησε σπίτι αρκετά ανοιχτά με τον εραστή της.

Η βασίλισσα Ελισάβετ πέθανε το 1603 και ο Ιάκωβος έγινε βασιλιάς. Φαίνεται ότι τα μυστικά τους ανοίγματα προς τον βασιλιά δεν ήταν μάταια, καθώς ο Mountjoy έγινε κόμης του Devonshire και η Lady Rich έγινε κυρία της κρεβατοκάμαρας, μια από τις κυρίες επί των τιμών της βασίλισσας Άννας. Είχαν μεγάλη επιρροή στην αυλή.

Το 1605, ο λόρδος Ριτς υπέβαλε αγωγή διαζυγίου. Ανυπόμονη να παντρευτεί τον Μάουντζοϊ, η Πηνελόπη παραδέχτηκε τη μοιχεία και το διαζύγιο εγκρίθηκε. Η αίτησή της να ξαναπαντρευτεί και να νομιμοποιήσει τα παιδιά της απορρίφθηκε ωστόσο, καθώς η Εκκλησία της Αγγλίας δεν επέτρεπε τον νέο γάμο αν ο άλλος σύζυγος ήταν ακόμη εν ζωή.

Η Πηνελόπη και ο Μπλάντ προχώρησαν παρόλα αυτά και παντρεύτηκαν σε ιδιωτική τελετή στις 26 Δεκεμβρίου 1605. Ο βασιλιάς Ιάκωβος ήταν έξαλλος και τους εξόρισε και τους δύο από την αυλή.

Ήταν μια εποχή θρησκευτικής και πολιτικής αναταραχής, με αποκορύφωμα την καθολική συνωμοσία για την ανατίναξη του κοινοβουλίου στις 5 Νοεμβρίου 1605. Στους συνωμότες της πυρίτιδας περιλαμβάνονταν αρκετά μέλη της ευρύτερης οικογένειας της Πηνελόπης, κυρίως ο σύζυγος της αδελφής της Ντόροθι, ο κόμης του Νορθάμπερλαντ. Εμπλεκόμενος από τη σχέση του, πέρασε τα επόμενα 17 χρόνια φυλακισμένος στον Πύργο του Λονδίνου. Η ζωή του γλίτωσεκαθώς έγινε δεκτό ότι είχε προγραμματίσει να παρευρεθεί στο Κοινοβούλιο εκείνη την ημέρα και έτσι δεν μπορούσε να γνωρίζει για τη συνωμοσία.

Ο Mountjoy πέθανε λίγους μήνες μετά τη δίκη των συνωμοτών το 1606. Ο γάμος στον οποίο είχαν υποβληθεί ο ίδιος και η Penelope για να εξασφαλίσουν τη μεταβίβαση των γαιών και των τίτλων του στα παιδιά του δεν αναγνωρίστηκε και μετά το θάνατό του, η διαθήκη του αμφισβητήθηκε έντονα από την οικογένειά του.

Σε μια προσπάθεια να διευθετηθεί η διαθήκη υπέρ τους, η Πηνελόπη κατηγορήθηκε για απάτη: περιγράφηκε ως "πόρνη, μοιχαλίδα, παλλακίδα και πόρνη". Ωστόσο, προτού διευθετηθεί η διαθήκη, η Πηνελόπη πέθανε στις 7 Ιουλίου 1607.

Η Lady Penelope Devereux ήταν ένας πολύπλοκος χαρακτήρας: από τη μια πλευρά μορφωμένη, όμορφη και συμπαθής, από την άλλη ιδιόρρυθμη, απερίσκεπτη, φιλόδοξη, επαναστατική και ανυπότακτη. Κατά τη διάρκεια της ζωής της στην αυλή ενέπνευσε πολλούς ποιητές και καλλιτέχνες. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι αποτέλεσε την έμπνευση για τον κύκλο σονέτων "Astrophel and Stella" του Sir Philip Sidney.