ممکن است که مخترع مفهوم انگلیسی ها در واقع پاپ گرگوری کبیر بوده باشد، زمانی که در حدود سال 580 متوجه برده های موهای روشن برای فروش در یک بازار ایتالیایی شد به او گفته شد که آنها آنگل هستند: "نه آنگل، بلکه فرشته". گفته شد که پاسخ اوست چه این داستان درست باشد یا نه، آنچه که معلوم است این است که در سال 596 پس از میلاد، پاپ گرگوری یک هیئت رومی متشکل از 40 راهب به سرپرستی آگوستین، پیش از صومعه بندیکتین سنت اندرو در رم، فرستاد تا این فرشتگان بت پرست را با کثیف تبدیل کنند. با مسیحیت رومی مواجه است.

اگرچه ساکنان سرزمین های پست بریتانیا در آن زمان در واقع از پادشاهی های رقیب بسیاری از جمله ساکسون ها، جوت ها و آنگل ها تشکیل شده بودند، پاپ گرگوری معتقد بود. آنها به عنوان یک ملت انگلیسی، فقط از آنها به عنوان "Angli" یاد می کنند.

داستان دراماتیک آنچه رخ داد توسط Beada، یا Bede، یک راهب از صومعه بزرگ Northumbrian Jarrow ثبت شده است. امروزه، Bede را به‌عنوان بزرگ‌ترین محقق آنگلوساکسون زمان خود، و از نظر بسیاری به‌عنوان بزرگ‌ترین مورخ انگلیسی در تمام دوران می‌شناسند.

بنابراین، این راهب فروتن که بود و داستان‌هایی که او ثبت کرده است، چیست. آیا چنین تمجیدهایی را برای او به ارمغان آورده اند؟ گمان می رود که Bede در Monkton، دورهام به دنیا آمد، اما هیچ سابقه ای از زندگی اولیه یا پیشینه خانوادگی او وجود ندارد.

اما در سن هفت سالگی، او تحت مراقبت بندیکت بیسکوپ قرار گرفت. در سال 674 پس از میلاد مسیح را تأسیس کردصومعه سنت پیتر در Wearmouth. فقط چند سال بعد، در سال 682 بعد از میلاد، بِد به صومعه دوقلوی سنت پیتر در جارو نقل مکان کرد، جایی که بقیه عمر خود را در آنجا گذراند و صدها کتاب و نسخه خطی که از گوشه و کنار جهان مسیحیت جمع آوری شده بود، احاطه شده بود.

بد در طول زندگی خود حدود 40 کتاب نوشت که عمدتاً به الهیات و تاریخ می پرداخت. او با علاقه خاصی به اعداد، زمان و تلاش زیادی را صرف بررسی مواردی مانند تقویم کلیسا کرد، به ویژه برای محاسبه تاریخ دقیق عید پاک. مطالعات Bede در این زمینه همچنین تقسیم زمان به سیستم قبل از میلاد و پس از میلاد را که ما هنوز از آن استفاده می کنیم، رایج کرد.

مشهورترین اثر او، "Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum" یا "تاریخ کلیسایی انگلیسی ها" است. مردم که در سال 731 میلادی تکمیل شد. در این اثر، Bede تاریخچه تبدیل انگلیسی ها به مسیحیت را از زمان سنت آگوستین تا اوایل قرن هشتم به تفصیل شرح می دهد.

در 200 سال پس از ورود آگوستین، داستان های زیادی در مورد چگونگی ثبت آن به ثبت رسیده است. انگلیسی ها از بت پرستی به مسیحی شدن تبدیل شدند. Bede که به زبان لاتین نوشته شده است، نشان می دهد که چگونه این تبدیل چشمگیر به دست آمده است، که از اوج با پادشاهان قبیله ای، ملکه ها و جنگجویان شروع می شود. در یک سمت سبک تر، او همچنین ثبت می کند که چگونه پادشاه ردوالد شرق آنگلیا نتوانست با ساختن یک اسب از هر دو اسب مقاومت کند.ساختمانی با یک محراب مسیحی در یک انتها و یک بت پرست در طرف دیگر.

نوشته های او نشان می دهد که چگونه ارزش های مسیحیت در جامعه جنگجوی خشن موجود در آن زمان کاشته شده و ادغام شده است. «تاریخ کلیسایی» که در اواخر عمرش نوشته شده و به پادشاه سئولولف نورثامبریا تقدیم شده است، اوج کار بیده در طول عمر او را نشان می دهد. در آن، او نه تنها سابقه منسجمی از بنیان قهرمانانه مسیحیت اولیه در انگلستان به جای گذاشت، بلکه نمونه ای از چگونگی موفقیت آمیز بودن این امر بود.

Bede. در ماه مه 735 پس از میلاد در سلول خود در صومعه درگذشت. اما آثار او بسیار محبوب و تاثیرگذار باقی ماندند. آنها کپی و در سراسر اروپا پراکنده شدند، اما در انگلستان بود که آنها به نسل های آینده الهام بخش شدند.

الفرد کبیر به ویژه مدل ارائه شده توسط Bede را اتخاذ کرد - به این معنا که انگلیسی ها مردمی واحد بودند که می توانستند تحت حاکمیت واحد متحد شوند. این آلفرد بود که مردم خود را نه به عنوان ساکسون، بلکه به عنوان "Angelcynn" نامید - "Englishkind"، که زبانش "Englisc" بود. با ترجمه آثار Bede به انگلیسی، آلفرد با ترکیب آداب و رسوم Wessex، Mercia و ساختن ملتی را آغاز کرد. کنت با آموزه‌ها و قوانین کلیسا.

اگرچه صومعه‌های Wearmouth و Jarrow توسط وایکینگ‌ها در قرن هشتم غارت شدند، بقایای انسانی تصور می‌شودآنها از Bede در قرن یازدهم کشف شدند و به کلیسای جامع دورهام منتقل شدند. آرامگاه او هنوز در کلیسای جلیل دیده می شود.