'صبح بعد. سوار یک قایق بزرگ با دو جفت پارو شدیم و از رودخانه وای بالا رفتیم و به مکانی به نام تینترن ابی رسیدیم. در اینجا ما نهایت لذت را داشتیم که کنجکاوترین قطعه خرابه‌ای را که تا به حال دیده‌ام بررسی کنیم. من فکر نمی کنم که بالبک یا پالمیراس شما خیلی بیشتر از آن باشد.'

نامه به ویلیام شنستون، شاعر و باغبان، ژوئیه 1760

اولین دختر ابی ویورلی در ساری و از این رو دومین ابی سیسترسین در بریتانیا، Tintern در سال 1131 تاسیس شد. در اعماق دره رودخانه Wye، تاریخ قرون وسطایی آن عمدتاً بدون حادثه بود. پس از تسلیم آن در سال 1536 و تصاحب خانواده سامرست (بعداً دوک‌های بوفورت) از پتانسیل صنعتی مجاور ابی استفاده نشد - وای آب برای نیرو و حمل‌ونقل، چوب جنگل برای ذغال سنگ، آهک صخره‌ها را تامین می‌کرد. در سال 1556 مفتول آهنی در این مکان تولید می شد و در سال 1607 اولین کوره بلند افتتاح شد و برخی از "سخت ترین آهن در پادشاهی" را تولید کرد. با این حال، این مقدمه ای بود برای ماندگارترین فصل آن - ویرانی عاشقانه، الهام بخش هزاران شاعر و نقاش.

فرود رودخانه وای توسط ادوارد دیز، 1799.

Dayes کیفیت زیبای کلیسای ویران شده صومعه را به تصویر می کشد که تقریباً توسط فضای سبز پوشیده شده است، در حالی که اشاره به صنعت مجاور در وسط یک قایق باری بادبانی مربعی (ترو) در کنار سرسره با کلبه های کارگران بسته شده است.توسط. در جنگل سمت راست، دود از کوره آهک بلند می شود. شاعر آینده، رابرت ساوتی، که مشتاق تماشای «عالی صنعتی» بود، در نیمه شب سال 1795 از کوره بلند مجاور بازدید کرد.

اواسط قرن هجدهم شاهد آغاز گشت‌وگذارهای دیدنی در پایین وای از راس تا چپستو بود. اکنون زیبایی وحشی آن راحت تر قابل دسترسی بود. در سال 1756، چهارمین دوک بوفور کلیسا را ​​حفاری کرد و غنائم ناشی از آن را به وای منحرف کرد. کف به سطح قرون وسطایی خود بازگردانده شد و در یک چمن صاف پوشانده شد تا دسترسی را بهبود بخشد. انگورها و پیچک‌هایی که کلیسای ویران را درگیر کرده بودند دست نخورده باقی ماندند.

در سال 1770، استاد سبک ویلیام گیلپین، سفرنامه ای در دره وای با تمرکز بر "زیبایی زیبا" نوشت. گیلپین که در اینجا به عنوان یک صفت استفاده می‌شود، به تبدیل کلمه زیبا به اسم کمک می‌کند تا «عالی» را به‌عنوان یک ایده‌آل زیباشناختی متمایز همراهی کند.

کلیسای صومعه که هنوز خانه صنایع سنگین است، حداقل به نظر می رسد مصون بوده است. گیلپین شیفته تلاش‌های دوک برای حفاظت نشد و اعلام کرد که «اگر منطقه با تمام قطعات ناهموارش باقی می‌ماند، قطعاً زیباتر می‌شد». از نظر گیلپین، «نظمی» انتهای شیروانی کلیسا «چشم را آزار می‌دهد» و او حتی پیشنهاد کرد که «پتک با احتیاط استفاده شده می‌تواند در شکستن برخی از آنها مفید باشد» زیرا با «آشفتگی فوق‌العاده» مطابقت ندارد. در یک زیباساختمان. با این حال، هنگامی که وارد کلیسا می شود، او مشتاق است که پیچک «کنتراست شادی به سنگ خاکستری رنگ می دهد» و گل هایی «که غنی ترین پوشش را به ویرانه اضافه می کنند».

این صومعه خانه‌های موقتی برای بسیاری از افراد فقیر فراهم کرد که در ازای صدقه به عنوان «راهنمای تور» عمل می‌کردند. یک زن ارجمند گیلپین را به «عمارت» خود در صومعه هدایت کرد، احتمالاً کتابخانه راهب سابق. گیلپین هرگز «مسکن انسانی تا این حد نفرت انگیز» را ندیده بود. هنوز «طاق بلندی بین دو دیوار ویران شده بود که با لکه‌های رنگارنگ شبنم‌های ناسالم جاری بود». تنها اثاثیه او «تختی بدبخت» بود.

در ورودی بزرگ غرب ابی تینترن در حدود سال 1815، فردریک کالورت

«در میان تاریکی ویرانه ها به وجود آمدند. از صومعه، رنگ آمیزی با پرتو درخشان، که انبوهی از ساخت غنی گوتیک را کشف کرد. و در تضاد دلپذیری سنگ خاکستری را که ویرانه ها از آن تشکیل شده است، با شاخ و برگ های پر که در اطراف آنها شناور بودند به نمایش گذاشتند: اما ما وقت نداشتیم بررسی کنیم که چگونه تمام این بخش های زیبا به یک کل تبدیل شدند - تخیل آن را پس از آن شکل داد. چشم انداز ناپدید شد.'

ویلیام گیلپین 'مشاهدات روی رودخانه وای' 1770

در طول پنجاه سال بعد، تصویر رمانتیک این مکان در کنار صنعت رونق گرفت. Wye به عنوان یک سایت تولیدی پیشگام، کسانی را که به دنبال چیزهای عالی - صنعتی و همچنین بوکولیک بودند، جذب کرد.

آنجاچیزی الهام‌بخش درباره کوره‌های بلند در شب است و Tintern شبانه روز کار می‌کند. صنعت تنها در شعر و نقاشی آن زمان اشاره شده است. یکی از مشهورترین اشعار وردزورث «خطوط نوشته شده چند مایلی بالاتر از تینترن ابی..» (1798) به بازدید پنج سال قبل از آن و چگونگی رشد درک او از طبیعت از آن زمان بازتاب می دهد. برخی ادعا می‌کنند که او تولید و فقر را نادیده می‌گرفت، اما در سطرهای «اکلیل‌های دودی که در سکوت از میان درختان بلند می‌شوند» و «ساکنان ولگرد در جنگل‌های بی‌خانمان» نکاتی وجود دارد. در سال 1828 کوره ها از بین رفته بودند - ساخت آهن تینترن با سوخت زغال چوب منسوخ شده بود. ترنر 1794. پیشینه ترنر به عنوان طراح معماری در این اثر مشهود است که در ابتدا در سال 1792 ترسیم شد، زمانی که او در هفده سالگی توری در ولز جنوبی انجام داد تا موادی را برای مجموعه ای از مناظر زیبا جمع آوری کند.

راه آهن. در سال 1876 وارد دره وای شد و یک ایستگاه بزرگ در تینترن برای مقابله با هجوم گردشگران ساخته شد. در سال 1901، که اکنون به عنوان یک بنای تاریخی با اهمیت ملی در نظر گرفته می شود، ایالت آن را به قیمت 15000 پوند خریداری کرد. اداره کارها در سال 1914 سرپرستی را به عهده گرفت. حفظ و نمایش اصول اساسی آنها بود. پیش از این، دیوار جنوبی شکننده شبستان محکوم شده بود، اما اداره کار تصمیم گرفت که کار اصلی را انجام دهد.تعمیرات پیچک برای صاحبان جدید یک نفرت بود زیرا جزئیات معماری را پنهان می کرد و به طور بالقوه به سازه های از قبل ظریف آسیب می رساند. پوشش گیاهی بیش از حد نیز تصور بی احتیاطی حضانت را ایجاد می کرد.

انجمن حفاظت از بناهای باستانی (SPAB) از بازسازی ابی مستثنی شد. در سال 1922، آلبرت پاویس، دبیر انجمن، از این موضوع شکایت کرد که این ساختمان «دیگر چیزی مرموز نیست» و «سایه‌های عمیق فرورفتگی‌های آن از بین می‌روند». ناظر دیگر "هیبت و شگفتی" را حس نمی کرد. به طور کلی، رمانتیک‌ها از شرایط تملک‌های دولت انتقاد می‌کردند و ادعا می‌کردند که آنها «نه تنها حفظ شده، بلکه عقیم شده‌اند». برخی از پایان ویرانه «پیشرو» که اکنون با ویرانه «ایستا» جایگزین شده است عزادار شدند. 1880.

کسانی که طرفدار حفظ پیچک یا مخالف تعمیرات اساسی بودند، خودخواه پنداشته می شدند – در حالی که می توانستند ویژگی های زیبایی شناختی ویرانه ها را تحسین کنند، آسیب های ناشی از آن می تواند هیچ فرصتی را برای نسل های آینده برای دیدن ساختمان از بین ببرد. مطالعات اخیر نسبت به پیچک بیشتر دلسوز است زیرا می تواند به محافظت از دیوارها در برابر دمای شدید کمک کند. بنابراین به جای «ریشه‌کن شدن» پیچک نگهدارنده باید «در نظر گرفته شود».

امروزه توسط Cadw اداره می‌شود، هفتاد هزار نفر در سال به «وحشی» وردزورث می‌روند.صحنه ای منزوی.

کلیسای تینترن ابی به سمت غرب می نگرد، که اخلاق دفتر آثار حفظ و نمایش را که هنوز توسط Cadw حفظ می شود، برجسته می کند. خرابه‌های عاری از پوشش گیاهی در بالای چمن‌هایی که به‌خوبی چیده شده‌اند ارائه شده‌اند که دسترسی آسان را برای عموم فراهم می‌کند.

توسط ریچارد تیلور. من مادام العمر به صومعه ها علاقه داشته ام و از بسیاری از بریتانیا و اروپا دیدن کرده ام. من هیچ مدرک رسمی در تاریخ ندارم (مدرک تحصیلی من در رشته مهندسی هوافضا است) اگرچه دوره های مختلف تاریخ هنر را به صورت آنلاین از طریق آموزش مداوم دانشگاه آکسفورد گذرانده ام. من نزدیک منچستر در انگلستان زندگی می کنم.