افسانه شاه آرتور: شبه تاریخ یا واقعیت؟ مشروعیت تاریخی او در طول قرن ها به طور گسترده توسط مورخان مورد مناقشه قرار گرفته است، و در مورد اعتبار و مشروعیت وجود پادشاه بحث می کنند، اما هنوز نتایج قطعی نیست. با توجه به تعداد محدود اسناد و منابع تاریخی در دسترس آنها، و رویداد فرضی که بیش از یک هزار سال پیش رخ داده است، نتایج بسیاری از مورخان به شدت مورد نظر است. چه معتقد باشید چه نباشید، نمی توان انکار کرد که داستان پادشاه قرون تاریکی داستانی است که ما به عنوان بریتانیایی های مغرور در قلب خود نگه می داریم.

اولین ذکر یک رهبر جنگی افسانه ای بریتانیا از تنها منبع معاصر باقی مانده از قرن ششم، از راهب ولزی گیلداس و کارش، De Excidio et Conquestu Britanniae آمده است. با این حال به نظر می رسد گیلداس اصلاً از جنگجویی به نام آرتور سخنی نمی گوید. با این حال، او در روایت خود از نبرد کوه بادون که در آن مهاجمان ساکسون متوقف شدند، پیروزی را به یکی از رهبران بریتانیا نسبت می دهد. تنها فرمانده ای که او به نام نام می برد، آمبروسیوس اورلیانوس، یک رومی-بریتانیایی متولد اواخر قرن پنجم بود که «در برخی نبردها پیروز شد و برخی دیگر را شکست داد». البته نکته قابل توجه این است که در متن آمبروسیوس اورلیانوس اغلب به عنوان "خرس" نامیده می شود، زیرا تونیک نظامی که او به تن داشت از پوست خرس ساخته شده بود. این جالب است، همانطور که خرس وقتی به سلتیک ترجمه می شود"آرتوس".

اولین اثر ادبی که از آرتور با نام نام برده می شود، شعری از ولزی به نام Y Gododdin است که مربوط به قرن هفتم و یازدهم است. در ترجمه‌ای از شعر، از جنگجویی به نام گواوردور صحبت می‌کند و می‌گوید: «گواوردور در کشتن دشمنان خود مهارت داشت. اما آرتور نبود.» اگرچه شواهد کمی وجود دارد، اما این نشان می دهد که زمانی یک جنگجوی فوق العاده ماهر به نام آرتور وجود داشته که نشان دهنده استاندارد طلایی جنگجویان بوده است. برخی از مورخان استدلال می‌کنند که آرتور افسانه‌ای است که از اعمال چندین انسان مختلف ساخته شده است. در اینجا حداقل یک جنگجوی تاریخی وجود دارد که افسانه را می‌توان بر اساس او بنا کرد. (c. 1275)

یکی دیگر از آثار ادبی که ادعا می‌کند اولین نامی از آرتور است مجموعه Annales Cambriae یا مجموعه ایستر Annals است. از دست نوشته های ولزی در اولین مدخل این دست نوشته آمده است: «نبرد بادون، که در آن آرتور صلیب خداوند ما عیسی مسیح را به مدت سه روز و سه شب بر دوش خود حمل کرد و بریتانیایی ها پیروز شدند». با این حال، بسیاری از مورخان این موضوع را رد می کنند، زیرا سالنامه ها از منابع مختلف گردآوری شده و در قرن های 12 و 13 گردآوری شده اند.

اثری از راهب ولزی دیگر با عنوان Historia Brittonum ، یا تاریخ بریتانیایی ها ، در اوایل قرن 9 نوشته شده است و شاملجزئیات 12 نبردی که ظاهراً آرتور در طول زندگی خود در آنها شرکت کرده است. این کتاب آرتور را بیشتر به عنوان یک فرمانده نظامی نشان می‌دهد تا یک پادشاه و می‌گوید: «آرتور بزرگوار، با تمام پادشاهان و نیروی نظامی در بریتانیا، علیه ساکسون‌ها جنگید». کاتب ادامه می دهد: "او دوازده بار فرمانده آنها انتخاب شد و غالباً فاتح بود." همچنین، آرتور به عنوان «دوکس بلوروم» یا فرمانده نظامی برچسب خورده است، و به وضوح او را بیشتر به عنوان یک رهبر نظامی می‌داند تا یک حاکم. مشکل اصلی این کتاب این است که مکان‌های نام‌گذاری شده، در برخی موارد، نام خود را با مکان‌هایی که در حال حاضر وجود دارند، به اشتراک نمی‌گذارند، برای مثال رودخانه گلنی، رودخانه دوگلاس در منطقه لینیوس و رودخانه باساس. همچنین گفته می شود که آرتور توانا نه تنها از این 12 نبرد جان سالم به در برده است، بلکه توضیح می دهد: "نهصد و چهل تن تنها به دست او افتاد" در نبرد کوه بادون. این روایت به‌عنوان یک اثر تخیلی به‌جای واقعیت به‌شمار می‌آید.

معروف‌ترین تصویر افسانه آرتورین از کتابی می‌آید که توسط جفری مونموث معروف، یک روحانی سلتیک نوشته شده است. در قرون وسطی با عنوان Historia Regum Britanniae یا تاریخ پادشاهان بریتانیا. در این اثر جفری بیشتر افسانه های آرتوری را که در دوران مدرن می شناسیم بیان می کند. علاوه بر آرتور، شخصیت های دیگری مانند لنسلوت، مرلین و گینور در اینجا معرفی می شوند. همچنین قلعه معروف را لمس می کندو سنگر پادشاه، کملوت، و سایر شاهکارهای پیروزی در نبرد را به این پادشاه فرضی نسبت می دهد. با این حال داستان اصلی جفری کمی از افسانه مدرن فاصله دارد. در حالی که آرتور شناخته شده امروزی دارای Excalibur است و از Camelot فرمان می‌دهد، آرتور جفری از Caerleon فرمانروایی می‌کند و Caliburnus را به دست می‌گیرد.

این داستان به طور گسترده توسط مورخان تا حدودی تاریخی و تا حدودی تخیلی در نظر گرفته می‌شود که از مجموعه‌ای از منابع متشکل از ادبیات لاتین و سلتیک خلق شده است، تا جایی که تشخیص واقعیت از داستان دشوار است.

پس آیا آرتور یک شخص واقعی بود؟ شواهد ملموس کمی وجود دارد، مورخان نظریه های متفاوتی دارند، و بنابراین به نظر می رسد که ما هرگز نمی توانیم به طور قطعی بدانیم.

توسط آیدان استابز. من یک دانش آموز کلاس ششم هستم که علاقه زیادی به تاریخ، به ویژه افسانه شاه آرتور دارم.