زمانی که بزرگترین بندر جهان بود، تعجب آور نیست که لندن ارتباط نسبتاً پرباری با دزدی دریایی داشته باشد! متأسفانه برای دزدان دریایی، تمام آن سال‌ها جنگ، شراب‌خواری، هرزگی، جنایت و غارت زمانی شروع شد که در قرن پانزدهم، دریاسالاری تصمیم گرفت تا اسکله اعدام را وارد کند.

داستان چیزی شبیه به این است…

هنگامی که فردی به دزدی دریایی متهم می‌شد، تا زمان جلسه دادگاه در دادگاه‌های دریاسالاری در زندان مارشالسی در جنوب به سر می‌برد. کسانی که مجرم شناخته شده و به اعدام محکوم می شوند، سپس از زندان بر روی پل لندن، از کنار برج لندن و به سمت واپینگ که در آن اسکله اعدام قرار داشت رژه می روند.

خود راهپیمایی به رهبری مارشال دریاسالاری (یا یکی از معاونان او) که یک پارو نقره ای را حمل می کند، آیتمی که نشان دهنده اقتدار دریاسالاری است. بر اساس گزارش‌های آن زمان، خیابان‌ها اغلب مملو از تماشاگران و رودخانه مملو از قایق‌هایی بود که همگی مشتاق اجرای اعدام بودند. همانطور که مجله جنتلمن در سال 1796 نوشت؛

«آنها حدود یک ربع قبل از دوازده در میان جمعیت بسیار زیاد تماشاگران خاموش شدند. در راه رسیدن به محل اعدام، مارشال دریاسالار در کالسکه خود، معاون مارشال با پارو نقره ای، و دو مارشال شهری سوار بر اسب، کلانتر، قبل از آنها قرار گرفتند.افسران، و غیره.»

شاید به درستی، یک میخانه وجود داشت (Turks Head Inn، که اکنون یک کافه است) که اجازه داشت آخرین ربع آل را برای دزدان دریایی محکوم در سفر آخرشان سرو کند. زندان تا اسکله برای برخی از محکومان، این ممکن است کمک کرده باشد که به طور ضرب المثلی "نقطه" را از بین ببرند، همانطور که مجله جنتلمن بار دیگر نوشت:

"امروز صبح، کمی بعد از ده صبح". ساعت، کالی، کول و بلانچ، سه ملوانی که به خاطر قتل کاپیتان لیتل محکوم شده بودند، از نیوگیت بیرون آورده شدند و در صفوفی رسمی به حوض اعدام منتقل شدند... کولی در حالتی شبیه به مردی بود که به طرز احمقانه ای مست و به ندرت مست شده بود. بیدار...»

در اینجا در Historic UK ما دیدگاه عملگرایانه تری داریم، و فرض می کنیم که این کوارت آخر آل برای کمک به متقاعد کردن زندانیان برای اعتراف نهایی به کشیش همراهشان استفاده شده است.

وقتی وقتش فرا رسید (و بعد از تمام شدن آلا!)، زندانیان به سمت اسکله هدایت شدند. خود اسکله اعدام دقیقاً در خارج از ساحل و زیر خط جزر واقع شده بود، زیرا اینجا بود که صلاحیت دریاسالاری شروع شد.

برای اینکه کل مصیبت تا حد ممکن دردناک شود، حلق آویز کردن با استفاده از یک کوتاه انجام شد. طناب این بدان معنی بود که "قطره" برای شکستن گردن کافی نبود و در عوض دزدان دریایی از خفگی طولانی و طولانی مردند. در حین خفگی، اندام آنها دچار اسپاسم می شودو آنها را در حال «رقصیدن» می دیدند. این توسط تماشاگران به عنوان رقص مارشال ها نامیده می شد.

هنگامی که مرده بودند، اجساد در جای خود نگه داشته می شدند تا اینکه سه جزر و مد بر روی آنها جاری شد. سپس دزدان دریایی بدنام تر را قیر می کردند و در قفس هایی در امتداد خور تیمز آویزان می کردند تا دیگر دردسرسازان را منصرف کنند!

شاید معروف ترین دزد دریایی که قیر می شد و در قفس آویزان می شد، کاپیتان کید بود (تصویر را در زیر ببینید). سمت راست)، الهام بخش جزیره گنج . در سال 1701 او به دزدی دریایی و قتل محکوم شد و از زندان نیوگیت برده شد و در همان سال اعدام شد. به طرز وحشتناکی، در اولین تلاش برای حلق آویز کردن، طناب پاره شد و او تنها در تلاش دوم مرد. بدتر از آن، جسد او بیش از بیست سال در یک قفس آهنی در حاشیه رودخانه تیمز رها شده بود و در قفس آهنی قرار داشت!

آخرین اعدام در اسکله اعدام برای دو مرد به نام‌های جورج دیویس و ویلیام واتس، هر دو بود. که به دزدی دریایی متهم شدند و سازنده خود را در 16 دسامبر 1830 ملاقات کردند.

عکاس: فین فاهی. تحت مجوز Creative Commons Attribution-Share Alike 2.5 Generic.

سایت واقعی Execution Dock مورد مناقشه است، زیرا چوبه‌دار اصلی مدت‌هاست که از بین رفته‌اند (اگرچه یک ماکت هنوز توسط Prospect of وجود دارد. میخانه ویتبی). رقبای فعلی برای این تاج نسبتا مشکوک، ساختمان Sun Warf هستند (که با E بزرگ در سمت تیمز مشخص شده است.ساختمان)، میخانه Prospect of Whitby، میخانه Captain Kidd، و محتمل ترین مکان از همه - میخانه شهر Ramsgate.

بازدید از ساحل ارزش آن را دارد. از ایستگاه Overground به خیابان Wapping High بروید و به شهر Ramsgate نگاه کنید. هنگامی که به میخانه رسیدید، به دنبال گذرگاه کوچکی باشید که به Wapping Old Stairs منتهی می شود. از پله ها پایین بیایید (مواظب جزر، گل، ماسه و خزه باشید!) و در ساحل رودخانه خواهید بود.