De titel van dit verhaal klinkt misschien meteen ongeloofwaardig voor de cynici onder jullie, maar verrassend genoeg is dit een folkloreverhaal dat waarschijnlijk op een kern van waarheid berust!

De legende van de groene kinderen van Woolpit begint tijdens het bewind van koning Stephen, in een nogal tumultueuze periode in de geschiedenis van Engeland die 'The Anarchy' wordt genoemd in het midden van de 12e eeuw.

Woolpit (of in het Oudengels, wulf-pytt ) is een oud dorp in Suffolk dat vernoemd is naar - zoals de naam al doet vermoeden - een oude put om wolven te vangen! Naast deze wolvenput vond een groep dorpelingen rond 1150 twee jonge kinderen met een groene huid die blijkbaar wartaal spraken en zich nerveus gedroegen.

Volgens geschriften uit die tijd van Ralph van Coggeshall werden de kinderen vervolgens meegenomen naar het nabijgelegen huis van Sir Richard de Calne, waar hij hen eten aanbood maar ze herhaaldelijk weigerden te eten. Dit ging enkele dagen zo door totdat de kinderen in de tuin van Richard de Calne groene bonen tegenkwamen die ze rechtstreeks uit de grond aten.

Men denkt dat de kinderen enkele jaren bij Richard de Calne hebben gewoond, waar hij ze langzaam kon laten overschakelen op normaal voedsel. Volgens de geschriften uit die tijd leidde deze verandering in het dieet ertoe dat de kinderen hun groene huidskleur verloren.

De kinderen leerden ook langzaam Engels spreken en toen ze dat eenmaal vloeiend konden, werd hen gevraagd waar ze vandaan kwamen en waarom hun huid ooit groen was. Ze antwoordden met:

"Wij zijn inwoners van het land van Sint Maarten, die met bijzondere verering wordt beschouwd in het land dat ons heeft voortgebracht."

"We weten niet hoe we hier zijn gekomen; we herinneren ons alleen dat we op een bepaalde dag, toen we de kudden van onze vader in de velden voerden, een groot geluid hoorden, zoals we dat nu gewend zijn te horen in St. Edmund's, wanneer de klokken luiden; en terwijl we vol bewondering naar het geluid luisterden, raakten we plotseling als het ware in vervoering en bevonden we ons onder jullie in de velden waar jullie ons naar toe brachten.aan het oogsten waren."

"De zon komt niet op bij onze landgenoten; ons land wordt weinig opgevrolijkt door haar stralen; wij zijn tevreden met die schemering, die bij jullie voorafgaat aan de zonsopgang, of volgt op de zonsondergang. Bovendien zien we een zeker lichtgevend land, niet ver van het onze, en ervan gescheiden door een zeer aanzienlijke rivier."

Kort na deze openbaring liet Richard de Calne de kinderen dopen in een plaatselijke kerk, maar de jongen stierf kort daarna door een onbekende ziekte.

Het meisje, later bekend als Agnes, bleef nog vele jaren voor Richard de Calne werken voordat ze trouwde met de aartsdiaken van Ely, Richard Barre. Volgens een rapport had het paar minstens één kind.

Wie waren de groene kinderen van Woolpit?

De meest waarschijnlijke verklaring voor de groene kinderen van Woolpit is dat zij afstammelingen waren van Vlaamse immigranten die vervolgd en mogelijk gedood werden door koning Stefanus of - misschien - koning Hendrik II. Verloren, verward en zonder hun ouders zouden de kinderen in Woolpit terechtgekomen kunnen zijn en alleen Vlaams spreken, wat misschien verklaart waarom de dorpelingen dachten dat zij het Vlaams waren.wartaal uitslaan.

Bovendien zou de groene tint van de huid van de kinderen verklaard kunnen worden door ondervoeding, of meer specifiek 'groene ziekte'. Deze theorie wordt ondersteund door het feit dat hun huid weer een normale kleur kreeg toen Richard de Calne ze had overgezet op het eten van echt voedsel.

Persoonlijk houden we meer van de romantische theorie dat deze kinderen uit een ondergrondse wereld komen waar de oorspronkelijke bewoners allemaal groen zijn!