Koning Hendrik V, krijgerkoning, lichtend voorbeeld van middeleeuws koningschap en een levende legende.

Hij werd geboren in september 1386 in Wales op Monmouth Castle, als zoon van de toekomstige Hendrik IV van Engeland en zijn vrouw Mary de Bohun. Zijn afkomst was indrukwekkend met opmerkelijke voorouders zoals John of Gaunt en Edward III. Zijn neef Richard II was de voorzittende vorst op het moment van zijn geboorte en zou een opmerkelijke invloed hebben op de jonge Henry als hij hem onder zijn hoede nam.

Richard II confronteert de opstandige menigte tijdens de Boerenopstand.

Helaas voor Richard zou er een abrupt einde komen aan zijn regeerperiode. Zijn tijd als koning werd geplaagd door problemen, zoals het voortdurende conflict met Frankrijk, de Boerenopstand en problemen aan de grens met Schotland. In 1399 overleed John of Gaunt, de oom van Richard II die ook de grootvader van de jonge Henry was. Ondertussen was Henry's vader, bekend als Henry of Bolingbroke, overleden.die in ballingschap leefde, leidde in juni een invasie die al snel escaleerde in een volledige aanspraak op de troon.

Het kostte Henry of Bolingbroke weinig moeite om zijn missie uit te voeren; binnen de kortste keren was Richard afgezet en ingehaald door Henry, die zichzelf uitriep tot koning Henry IV en Richard een jaar later in de gevangenis liet sterven. In deze reeks gebeurtenissen was de jonge Henry nu klaar om troonopvolger van Engeland te worden. In november van datzelfde jaar, toen de kroning van zijn vader plaatsvond, werd Henry bekend alsals Prins van Wales, een prominente en beroemde titel die hij zou houden tot zijn troonsopvolging.

Zijn koninklijke titel en privileges waren niet onomstreden, want de Prins van Wales werd gedwongen om de strijd aan te gaan toen de opstand van Owen Glyndwr in Wales negen jaar lang in opstand kwam tegen de Engelse kroon, wat uiteindelijk resulteerde in een Engelse overwinning.

Zijn adolescentie werd sterk beïnvloed door de veldslagen en conflicten die tijdens zijn jeugd uitbraken. Zijn militaire macht werd niet alleen op de proef gesteld door de Welshe opstand, maar ook toen hij tijdens de Slag bij Shrewsbury tegenover de machtige familie Percy uit Northumberland kwam te staan. In 1403 was de strijd in volle gang, een conflict dat bedoeld was om de belangen van zijn vader als koning te verdedigen tegen een rebellenleger onder leiding van Henry "Harry".Hotspur" Percy.

Terwijl de strijd voortduurde, ontsnapte de jonge Henry ternauwernood aan de dood toen een pijl hem in het hoofd trof. Gelukkig voor hem verzorgde de koninklijke arts de volgende dagen zijn wonden, opereerde hem en trok uiteindelijk de pijl eruit met minimale schade (behandeling die hij niet zou hebben gekregen als hij geen troonopvolger was geweest). Het wonderbaarlijke herstel liet de zestienjarige prins achter met eenlitteken op zijn gezicht als blijvende herinnering aan zijn militaire escapades; desondanks was zijn voorliefde voor het militaire leven niet verminderd ondanks zijn bijna-doodervaring.

Henry's verlangen naar militair engagement ging evenzeer gepaard met zijn verlangen om zich met de regering te bemoeien. In 1410 kon hij door de kwakkelende gezondheid van zijn vader tijdelijk de touwtjes in handen nemen voor ongeveer achttien maanden, waarin hij zijn eigen ideeën en beleid ten uitvoer bracht. Bij het herstel van zijn vader werden alle maatregelen onvermijdelijk teruggedraaid en werd de prins uit de raad gezet.uit met zijn vader terwijl hij dat deed.

In 1413 overleed koning Hendrik IV en nam zijn zoon de troon over. Hij werd op 9 april 1413 in Westminster Abbey gekroond onder verraderlijke sneeuwstormomstandigheden. De nieuwe koning, koning Hendrik V, werd beschreven als imposant van gestalte met donker haar en een rode huidskleur.

Koning Hendrik V

Hij begon meteen met zijn werk en hield zich eerst bezig met binnenlandse kwesties, die hij vanaf het begin aanpakte als heerser van een verenigde natie, waarbij hij duidelijk maakte dat hij verschillen uit het verleden opzij moest zetten. Als onderdeel van dit plan introduceerde hij het formele gebruik van het Engels in alle regeringsprocedures.

Zijn binnenlandse beleid was over het algemeen succesvol en weerhield serieuze bedreigingen voor zijn troon, waaronder die van Edmund Mortimer, graaf van March. Terwijl zijn binnenlandse problemen werden aangepakt, doemden de echte bedreigingen en ambities van Hendrik V aan de overkant van het Kanaal op.

In 1415 zeilde Hendrik naar Frankrijk, vastbesloten om aanspraak te maken op de Franse troon en verloren landerijen van zijn voorouders terug te winnen. Sterk gemotiveerd als hij was, raakte hij verwikkeld in de Honderdjarige Oorlog die sinds 1337 escaleerde.

Met veel militaire ervaring in zijn bagage voerde Henry gedurfde manoeuvres uit en won het beleg bij Harfleur, waarbij hij de haven veroverde in een strategische overwinning, een episode in de geschiedenis die beroemd is geworden door Shakespeare's toneelstuk 'Henry V'. Helaas voor hem en zijn leger werden de Engelsen lang na het einde van het beleg getroffen door dysenterie, waardoor ongeveer een derde van zijn mannen stierf aan de ziekte. Dit lietHenry met sterk gereduceerde aantallen, waardoor hij gedwongen werd om met zijn overgebleven mannen naar Calais te trekken, in de hoop de Fransen op hun weg te ontwijken.

Helaas had hij niet zoveel geluk en werd hij gedwongen om op 25 oktober 1415 bij Agincourt ten strijde te trekken. Het was de dag van Saint Crispin, een feestdag, waarop Henry zijn uitgedunde manschappen aanvoerde tegen het imposante Franse leger. Het verschil in aantallen was groot: de Fransen hadden naar schatting zo'n 50.000 man tegenover de 5.000 van Engeland. Het vooruitzicht op de overwinning leek klein voor de Engelsen, maar Henry'sstrategische ervaring stond op het punt hun redding te worden.

Het plan van Henry was om het veld op het smalste punt te gebruiken, ingeklemd tussen beboste gebieden aan weerszijden. Dit versperringspunt zou voorkomen dat het aanzienlijk grotere Franse leger de Engelsen zou omsingelen. Ondertussen vuurden Henry's boogschutters uitdagend hun pijlen af in een reeks salvo's, terwijl de Fransen, die door de modder naar hen toe waren getrokken, werden opgewacht door een rij staken die zes meter hoog waren.meter hoog, waardoor de Fransen zich moesten terugtrekken.

Uiteindelijk zaten de Fransen opgesloten in een kleine ruimte waardoor tactieken moeilijk uitvoerbaar waren. Het resultaat was een vernietigend verlies voor het grote leger; ze zaten gevangen en droegen grote harnassen, wat resulteerde in enorme verliezen. Henry en zijn kleine leger hadden het grotere en robuustere leger verslagen dankzij een strategie.

Henry keerde triomfantelijk terug naar Engeland, op straat verwelkomd door zijn volk dat hem nu in het hoogst mogelijke aanzien hield als de krijgerkoning.

Hendrik bouwde kort daarna voort op zijn succes toen hij terugkeerde naar Frankrijk en met succes Normandië innam. In januari 1419 werd Rouen gedwongen zich over te geven en uit angst voor het ergste stelden de Fransen een overeenkomst op, bekend als het Verdrag van Troyes, waarin werd bevestigd dat Koning Hendrik V de Franse kroon zou erven na Koning Karel VI van Frankrijk. Dit was een groot succes voor de koning; hij had zijn doel bereikt enen won daarmee de overwinning en bewondering in Engeland.

Henry's overwinningen hielden daar niet op. Nadat hij de Franse kroon had veiliggesteld met het verdrag, richtte hij zijn aandacht op Catharina van Valois, de jongste dochter van koning Karel VI van Frankrijk. In juni 1420 trouwden ze in de kathedraal van Troyes en keerde hij met zijn vrouw op sleeptouw terug naar Engeland, waar ze in februari 1421 in Westminster Abbey tot koningin werd gekroond.

Huwelijk van Hendrik V en Catharina van Valois

De oorlogsbuit bleef Henry V echter aansporen en hij keerde al snel terug naar Frankrijk om zijn militaire campagnes voort te zetten, ondanks het feit dat Catherine nu hoogzwanger was. In december beviel ze van hun enige kind, een zoon genaamd Henry, ook een jongen die voorbestemd was om koning te worden.

Tragisch genoeg heeft de toekomstige koning Hendrik VI van Engeland zijn vader nooit kunnen ontmoeten. Op 31 augustus 1422 stierf Hendrik V, mogelijk aan dysenterie, slechts een maand voor zijn zesendertigste verjaardag tijdens een beleg bij Meaux.

Zijn nalatenschap zou voortleven, want zijn zoon zou Henry VI van Engeland worden en Henry II in Frankrijk. Henry V had in korte tijd het land bepaald met zijn militaire dapperheid en liet een onuitwisbare indruk achter in Engeland en daarbuiten, een indruk die zo duidelijk was dat Shakespeare hem zelf in de literatuur herdacht.

"Te beroemd om lang te leven"

(John, hertog van Bedford, Henry's broer die aanwezig was bij zijn dood).