Michaelmas, of het feest van Michael en alle engelen, wordt elk jaar gevierd op 29 september. Omdat het dicht bij de nachtevening valt, wordt de dag geassocieerd met het begin van de herfst en het korter worden van de dagen; in Engeland is het een van de "kwart dagen".

Er zijn traditioneel vier "kwartieren" in een jaar (Lady Day (25 maart), midzomer (24 juni), Michaël (29 september) en Kerstmis (25 december)). Ze liggen drie maanden uit elkaar, op religieuze feesten, meestal dicht bij de zonnewende of nachtevening. Het waren de vier data waarop bedienden werden ingehuurd, huur verschuldigd was of huurcontracten begonnen. Vroeger werd gezegd dat de oogst moest worden voltooidHet was de tijd waarop nieuwe bedienden werden aangenomen of land werd geruild en schulden werden betaald. Zo kwam het dat Michaelmas de tijd was voor het kiezen van magistraten en ook het begin van wettelijke en universitaire termijnen.

Sint Michaël is een van de belangrijkste engelenkrijgers, beschermer tegen het donker van de nacht en de aartsengel die vocht tegen Satan en zijn kwade engelen. Omdat Michaël het moment is waarop de donkere nachten en koudere dagen beginnen - de overgang naar de winter - wordt de viering van Michaël geassocieerd met het aanmoedigen van bescherming tijdens deze donkere maanden. Men geloofde dat negatieve krachtensterker in het donker en dus hebben gezinnen in de latere maanden van het jaar een sterkere verdediging nodig.

Traditioneel wordt op de Britse eilanden een goed vetgemeste gans, gevoed met de stoppels van de velden na de oogst, gegeten om de familie te beschermen tegen financiële nood voor het volgende jaar; en zoals het gezegde luidt:

"Eet een gans op Michaelsdag,

Wil niet voor geld het hele jaar door".

Soms werd deze dag ook "ganzendag" genoemd en werden er ganzenmarkten gehouden. Zelfs nu nog wordt de beroemde ganzenmarkt van Nottingham gehouden op of rond 3 oktober. Een deel van de reden dat gans wordt gegeten, is dat er wordt gezegd dat toen koningin Elizabeth I hoorde van de nederlaag van de Armada, ze gans at en zich voornam om het op Michaelsdag te eten. Anderen volgden dit voorbeeld. Het zou ook kunnen zijn ontstaan doordoor de rol van Michaelsdag als de schulden opeisbaar waren; huurders die uitstel van betaling eisten, hebben misschien geprobeerd hun huisbazen over te halen met ganzengeschenken!

In Schotland wordt ook St Michael's Bannock, of Struan Micheil (een grote scone-achtige cake) gemaakt. Deze werd vroeger gemaakt van granen die in de loop van het jaar op het land van de familie werden verbouwd, wat staat voor de vruchten van de velden, en werd gekookt op een lamsvel, wat staat voor de vruchten van de kuddes. De granen worden ook bevochtigd met schapenmelk, omdat schapen als de heiligste dieren worden beschouwd. Aangezien de Struan isgemaakt door de oudste dochter van de familie, wordt het volgende gezegd:

"Nageslacht en voorspoed van familie, Mysterie van Michael, Bescherming van de Drie-eenheid".

Door deze dag op deze manier te vieren, wordt de voorspoed en rijkdom van de familie ondersteund voor het komende jaar. De gewoonte om Michaelsdag als laatste oogstdag te vieren werd verbroken toen Henry VIII zich afsplitste van de katholieke kerk; in plaats daarvan wordt nu het Oogstfeest gevierd.

In de Britse folklore is Old Michaelmas Day, 10 oktober, de laatste dag dat bramen geplukt mogen worden. Er wordt gezegd dat Lucifer op deze dag, toen hij uit de hemel werd verdreven, uit de lucht viel, recht op een bramenstruik. Hij vervloekte het fruit, verschroeide het met zijn vurige adem, spuugde en stampte erop en maakte het ongeschikt voor consumptie! En zo luidt het Ierse spreekwoord:

"Op Michaëlsdag zet de duivel zijn voet op bramen".

Het Madeliefje van Michael

Het madeliefje, dat laat in het groeiseizoen bloeit, tussen eind augustus en begin oktober, geeft kleur en warmte aan tuinen in een tijd waarin de meeste bloemen het einde naderen. Zoals de spreuk hieronder suggereert, wordt het madeliefje waarschijnlijk geassocieerd met deze viering omdat, zoals eerder vermeld, Sint-Michaël wordt gevierd als beschermer tegen duisternis en kwaad, net als demadeliefje vecht tegen de oprukkende somberheid van herfst en winter.

"De madeliefjes van Michaelmas, tussen het onkruid,

Bloom voor de dappere daden van St Michael.

En lijkt de laatste bloem die stond,

Tot het feest van St. Simon en St. Jude."

(Het feest van Sint Simon en Judas is 28 oktober)

Het geven van een Michaelmas Daisy symboliseert het afscheid nemen, misschien op dezelfde manier als Michaelmas Day wordt gezien als het afscheid nemen van het productieve jaar en het verwelkomen van de nieuwe cyclus.