Dla wielu ludzi na kontynencie brytyjskim i poza nim, Szetlandy i Orkady są "gdzieś na górze" mapy Wielkiej Brytanii.

W rzeczywistości Wyspy Szetlandzkie znajdują się na północnym Atlantyku, tak blisko Norwegii jak Aberdeen. Szetlandy składają się z grupy 100 wysp z około 900 milami linii brzegowej i populacją około 23 000 osób. Orkady znajdują się sześć mil na północ od szkockiego lądu stałego. W archipelagu Orkadów znajduje się około 70 wysp, z których 17 jest zamieszkałych.

Zarówno Orkady, jak i Szetlandy są wyjątkowe i niepodobne do żadnej innej części Wielkiej Brytanii. Udało im się zachować wiele oryginalnych, unikalnych zwyczajów i tradycji wynikających z ich długiej i bogatej w wydarzenia historii.

Na początku VIII i IX wieku Wikingowie przybyli na Szetlandy w poszukiwaniu ziemi i przez około 600 lat rządzili zarówno Orkadami, jak i Szetlandami. Co zaskakujące, chociaż Wikingowie mieli reputację przerażających wojowników, osiedlili się i zostali rolnikami.

W 1468 r. zubożały Chrystian I, król Danii, Norwegii i Szwecji, zastawił Orkady Jakubowi III Szkockiemu w zamian za królewski posag za 50 000 florenów. Szetlandy zostały zastawione za kolejne 8 000 florenów.

Norsmeni pozostawili swój ślad na wyspach, a niektóre z nordyckich legend i zwyczajów są nadal żywe podczas festiwali odbywających się przez cały rok na wyspach.

Festiwal Ognia UP_HELLY_Aa odbywa się co roku w Lerwick na Szetlandach w ostatni wtorek stycznia, aby uczcić koniec Yule. Ponad 900 kolorowo ubranych "guiserów" podąża za oddziałem wikingów Jarla i ich statkiem przez zaciemnione ulice miasta do miejsca spalenia. Tutaj oficjalna ceremonia kończy się spektakularnym płomieniem, gdy 800 płonących pochodni zostaje wrzuconych do galery.Następuje noc zabawy, podczas której każda z ponad 40 drużyn odwiedza lokalne sale i przedstawia dzikie i zabawne skecze, aby zabawiać swoich gospodarzy.

Istnieje również wiele innych starych zwyczajów sięgających czasów okupacji nordyckiej, które są nadal przestrzegane.

Na przykład na Orkadach mocz rozciera się na pługu przed wycięciem pierwszej bruzdy na wiosnę, aby zwiększyć żyzność gleby. W czasie żniw z pierwszego snopa robiono rodzaj owsianki, a ostatnie gospodarstwo, które zakończyło żniwa, miało słomianego psa, zwanego "bikko", umieszczonego na kominie. Wielka zniewaga i upokorzenie! Mówi się, że tajne stowarzyszenie"Słowo jeźdźca", którego wtajemniczeni otrzymują słowo dające im władzę nad końmi, jest nadal silne na Orkadach.

Piraci, gangi prasowe i przemytnicy byli częścią życia mieszkańców Orkadów i Szetlandów przez wieki. Jednym z tych osławionych złoczyńców był John Fullarton, XVIII-wieczny kapitan statku na Orkadach. Był bezwzględny i nienawidził wszystkich, którzy mu się sprzeciwiali, ale jego koniec nadszedł, gdy wszedł na pokład szkockiego statku handlowego Isabella i zabił dowódcę, kapitana Jonesa. Odważna żona Jonesa, Mary, wyciągnęłaZ pistoletu zabiła Fullertona i odtąd była znana jako Pogromczyni Piratów.

Jeszcze w latach 60. XIX wieku klienci mogli kupić przemycany gin za ladą banku w Kirkwall!

Ninian's Isle na Szetlandach stoi zrujnowana średniowieczna kaplica, która prawdopodobnie była pierwszym chrześcijańskim kościołem na Szetlandach poświęconym św. Ninianowi. W 1958 r. na terenie kaplicy znaleziono skarbiec srebrnych ozdób.... być może ukrytych przed nordyckimi maruderami 1200 lat temu?

Fair Isle na Szetlandach zawdzięcza swoją nazwę unikalnym, wielokolorowym wzorom na wełnianych swetrach. Twierdzi się, że wzory te zostały skopiowane z odzieży noszonej przez rozbitków hiszpańskich z Armady, którzy wylądowali na brzegu, gdy ich statek El Gran Grifon wpadł na skały pod klifami w Stronshellier w 1588 roku.

Wiele tradycji i zwyczajów Orkadów i Szetlandów przetrwało ze względu na względną niedostępność wysp w przeszłości. Nowoczesne podróże lotnicze i niezawodne promy mogą przyciągnąć więcej ludzi na te wyspy, ale mamy nadzieję, że tradycje te będą kontynuowane przez wiele stuleci!