នៅថ្ងៃទី 31 ខែមីនា ឆ្នាំ 1855 Charlotte Brontë បានទទួលមរណភាព ដោយបន្សល់ទុកនូវកេរដំណែលអក្សរសាស្ត្រដែលមាន និងបន្តត្រូវបានគេកោតសរសើរនៅជុំវិញពិភពលោក។

កូនទីបីក្នុងចំណោមកូនប្រាំមួយនាក់ Charlotte កើតនៅថ្ងៃទី 21 ខែមេសា ឆ្នាំ 1816 ទៅ Patrick Brontë បព្វជិត​ជនជាតិ​អៀរឡង់ និង​នាង Maria Branwell ភរិយា​របស់​គាត់។ នៅឆ្នាំ 1820 Charlotte និងគ្រួសាររបស់នាងបានផ្លាស់ទៅភូមិមួយដែលមានឈ្មោះថា Haworth ជាកន្លែងដែលឪពុករបស់នាងបានកាន់តំណែងជាអ្នកថែរក្សាជារៀងរហូតនៅវិហារ St Michael and All Angels ។ មួយឆ្នាំក្រោយមក នៅពេលដែល Charlotte មានអាយុទើបតែប្រាំឆ្នាំ ម្តាយរបស់នាងបានស្លាប់ ដោយបន្សល់ទុកកូនស្រីប្រាំនាក់ និងកូនប្រុសម្នាក់។

Charlotte Brontë

នៅខែសីហា ឆ្នាំ 1824 ឪពុករបស់នាងបានសម្រេចចិត្តបញ្ជូន Charlotte និងបងប្អូនស្រីបីនាក់របស់នាង Emily, Maria និង Elizabeth ទៅសាលា Clergy Daughters' School នៅ Cowan Bridge, Lancashire ។ ជាអកុសល នេះគឺជាបទពិសោធន៍ដ៏អាក្រក់មួយសម្រាប់យុវជន Charlotte ។ ស្ថានភាពមិនល្អរបស់សាលាមានឥទ្ធិពលអាក្រក់ទៅលើសុខភាព និងការលូតលាស់របស់នាង។ វាត្រូវបានគេនិយាយថានាងមានកម្ពស់ក្រោម 5 ហ្វីត។ ជីវិតរបស់ Charlotte ក៏រងផលប៉ះពាល់នៅសាលារៀនផងដែរ នៅពេលដែលមិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីទៅដល់ទីនោះ នាងបានបាត់បង់បងប្អូនស្រីពីរនាក់របស់នាងគឺ Maria និង Elizabeth ទៅជំងឺរបេង។

បទពិសោធន៍ដ៏គួរឱ្យតក់ស្លុតនេះតាំងពីតូចក្នុងជីវិតបានដើរតួជាអ្នកបំផុសគំនិតសម្រាប់កាលៈទេសៈដ៏អាក្រក់ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងសាលា Lowood ក្នុងការបង្កើតដ៏ល្បីល្បាញបំផុតរបស់ Charlotte គឺ 'Jane Eyre' ។ ជាមួយនឹងភាពស្រដៀងគ្នាដោយផ្ទាល់ទៅនឹងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់នាង Charlotte ពិពណ៌នាអំពីលក្ខខណ្ឌដាច់ស្រយាល និងឯកកោនៅឯសាលារៀន ជាមួយនឹងចរិតរបស់ Jane គួរឱ្យសោកស្តាយដែលបាត់បង់មិត្តល្អបំផុតរបស់នាង Helen Burns នៅទីនោះដើម្បីញ៉ាំ។

ត្រលប់មកផ្ទះវិញ Charlotte បានចាប់ផ្តើមដើរតួជាម្តាយចំពោះប្អូនស្រីរបស់នាង ដោយមានអារម្មណ៍ថាមានកាតព្វកិច្ច និងទំនួលខុសត្រូវបន្ទាប់ពីបាត់បង់ប្អូនស្រីពីរនាក់របស់នាង។ Charlotte បានចាប់ផ្តើមសរសេរកំណាព្យតាំងពីអាយុដប់បីឆ្នាំ ហើយនឹងបន្តធ្វើដូច្នេះពេញមួយជីវិតរបស់នាង។ លក្ខណៈព្យាបាលនៃការសរសេរកំណាព្យបានអនុញ្ញាតឱ្យនាង រួមជាមួយបងប្អូនបង្កើតរបស់នាងដែលនៅរស់ បង្កើតពិភពរវើរវាយក្នុងទម្រង់ 'Branwell's Blackwood Magazine' ដែលជាការបង្កើតអក្សរសិល្ប៍ដោយផ្អែកលើកន្លែងប្រឌិតដែលក្មេងៗ Brontë អាចបង្កើតនគរស្រមើលស្រមៃបាន។ Charlotte និងប្អូនប្រុសរបស់នាង Branwell បានសរសេររឿងអំពីប្រទេសប្រឌិតមួយដែលមានឈ្មោះថា Angria ខណៈដែល Emily និង Anne បានសរសេរកំណាព្យ និងអត្ថបទ។

បងប្អូនស្រី Brontë

ចាប់ពីអាយុដប់ប្រាំឆ្នាំ Charlotte បានចូលរៀននៅសាលា Roe Head ដើម្បីបញ្ចប់ការសិក្សារបស់នាង។ មិនយូរប៉ុន្មាននាងនឹងត្រលប់ទៅសាលាវិញក្នុងរយៈពេល 3 ឆ្នាំដើម្បីធ្វើការជាគ្រូបង្រៀន។ នៅទីនេះនាងមិនសប្បាយចិត្ត និងឯកកោ ហើយនាងបានងាកទៅរកកំណាព្យរបស់នាងជាកន្លែងសម្រាប់ភាពសោកសៅរបស់នាង ដោយសរសេរកំណាព្យសោកសៅ និងសោកសៅមួយចំនួនដូចជា 'We Wove a Web in Childhood' ។ ទាំងកំណាព្យ និងប្រលោមលោករបស់នាង តែងតែប៉ះលើបទពិសោធន៍ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់នាង។

នៅឆ្នាំ 1839 នាងបានឈប់បង្រៀននៅសាលា ហើយបានកាន់មុខតំណែងជាអភិបាល អាជីពដែលនាងនឹងរក្សារយៈពេលពីរឆ្នាំបន្ទាប់។បទពិសោធន៍ពិសេសមួយត្រូវបានបន្ទរនៅក្នុងប្រលោមលោករបស់នាង 'Jane Eyre' ។ នៅក្នុងឈុតបើកឆាក យុវជន Jane ត្រូវទទួលរងនូវឧប្បត្តិហេតុគប់សៀវភៅដោយក្មេងប្រុសតូច John Reed ដែលជាការពណ៌នាអំពីអាកប្បកិរិយាមិនល្អមួយចំនួនដែល Jane នឹងទទួលបានពេញមួយប្រលោមលោក។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ Charlotte ក្នុងឆ្នាំ 1839 បានធ្វើការឱ្យគ្រួសារ Sidgwick នៅ Lothersdale ។ នៅទីនោះ ភារកិច្ចរបស់នាងគឺដើម្បីអប់រំក្មេងម្នាក់ឈ្មោះ John Benson Sidgwick ដែលជាក្មេងមិនស្តាប់បង្គាប់ និងមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន ដែលបានគប់ព្រះគម្ពីរនៅ Charlotte ទាំងកំហឹង។ បទពិសោធន៍ដ៏អាក្រក់របស់នាងបាននាំឱ្យពេលវេលារបស់នាងជាអភិបាលដល់ទីបញ្ចប់ ដោយសារនាងមិនអាចទ្រាំទ្រនឹងភាពអាម៉ាស់បានទៀតទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាបានអនុញ្ញាតឱ្យ Charlotte បង្ហាញតួនាទីបានយ៉ាងល្អនៅក្នុង 'Jane Eyre'។

បន្ទាប់ពី Charlotte ដឹងថាអាជីពជាអភិបាលមិនមែនសម្រាប់នាង នាង និង Emily បានធ្វើដំណើរទៅទីក្រុង Brussels ដើម្បីធ្វើការនៅសាលាឡើងជិះ។ ដោយបុរសម្នាក់ឈ្មោះ Constantin Héger។ ក្នុងអំឡុងពេលស្នាក់នៅ Emily បានបង្រៀនតន្ត្រី ហើយ Charlotte បានផ្តល់ការបង្រៀនជាភាសាអង់គ្លេស ជាថ្នូរនឹងការជិះក្តារ។ ជាអកុសល ម្តាយមីងរបស់ពួកគេឈ្មោះ Elizabeth Branwell ដែលបានមើលថែពួកគេ បន្ទាប់ពីម្តាយរបស់ពួកគេបានទទួលមរណភាព បានស្លាប់នៅឆ្នាំ 1842 ដោយបង្ខំឱ្យពួកគេត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ នៅឆ្នាំបន្ទាប់ Charlotte បានព្យាយាមឡើងកាន់តំណែងរបស់នាងម្តងទៀតនៅសាលានៅទីក្រុង Brussels ជាកន្លែងដែលទំនាក់ទំនងរបស់នាងជាមួយ Constantin បានកើនឡើង។ ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​ណា​នាង​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ទេ ការ​នឹក​ផ្ទះ​កាន់​តែ​ប្រសើរ​ឡើង។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលវេលារបស់នាងនៅទីក្រុង Brussels មិនត្រូវបានខ្ជះខ្ជាយទេ។ នៅពេលនាងត្រឡប់ទៅ Haworthនៅឆ្នាំបន្ទាប់ នាងទទួលបានការបំផុសគំនិតដោយពេលវេលារបស់នាងដែលបានចំណាយនៅបរទេស ហើយបានចាប់ផ្តើមសរសេរ 'The Professor' និង 'Villette'។

Haworth Parsonage

សាត្រាស្លឹករឹតដំបូងដែលនាង ផលិតដែលមានចំណងជើងថា 'សាស្រ្តាចារ្យ' មិនបានធានាដល់អ្នកបោះពុម្ពផ្សាយទេ ប៉ុន្តែមានការលើកទឹកចិត្តថា Currer Bell ដែលជាឈ្មោះក្លែងក្លាយរបស់នាង ប្រហែលជាចង់ផ្ញើសាត្រាស្លឹករឹតយូរជាងនេះ។ បំណែកវែងជាងនេះ ត្រូវបានផ្ញើនៅខែសីហា ឆ្នាំ 1847 នឹងក្លាយជាប្រលោមលោក 'Jane Eyre'។

'Jane Eyre' បានពណ៌នាអំពីរឿងនិទានរបស់ស្ត្រីធម្មតាម្នាក់ឈ្មោះ Jane ដែលមានការចាប់ផ្តើមដ៏លំបាកក្នុងជីវិត ធ្វើការជាអភិបាល ហើយ​បាន​លង់​ស្រលាញ់​និយោជក​របស់​នាង គឺ​លោក Rochester ដែល​ជា​អ្នក​ចិញ្ចឹម និង​អាថ៌កំបាំង។ អាថ៌កំបាំងដែលលោក Rochester លាក់ទុកពី Jane ត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងការសន្និដ្ឋានដ៏វិសេសវិសាល និងគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើល នៅពេលដែលនាងបានរកឃើញប្រពន្ធដំបូងដ៏ឆ្កួតលីលារបស់គាត់ត្រូវបានចាក់សោរនៅក្នុងប៉មមួយ ដែលបន្ទាប់មកបានស្លាប់នៅក្នុងភ្លើងឆេះផ្ទះដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាច។ រឿង​ស្នេហា​នេះ​ដែល​បង្កប់​ទៅ​ដោយ​ភាព​ប្រាកដ​និយម​នៃ​ភាព​កំសត់ និង​សំណាង​អាក្រក់​បាន​ទទួល​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍។ ការសម្រេចចិត្តរបស់ Charlotte ក្នុងការសរសេរដោយផ្អែកលើជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់នាងបានបង្ហាញថាទទួលបានជោគជ័យយ៉ាងខ្លាំង ការសរសេរនៅក្នុងមនុស្សទីមួយ និងតាមទស្សនៈរបស់ស្ត្រីគឺមានលក្ខណៈបដិវត្តន៍ និងទាក់ទងគ្នាភ្លាមៗ។ ជាមួយនឹងធាតុផ្សំនៃហ្គោធិក រឿងស្នេហាបែបបុរាណ និងមានភាពខុសឆ្គង 'Jane Eyre' គឺជារឿងដែលពេញនិយមក្នុងចំណោមអ្នកអាន។

រឿងប្រលោមលោកទីពីររបស់ Charlotte និងប្រហែលជាមិនសូវល្បីឈ្មោះដែលមានចំណងជើងថា 'Shirley' មានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នា ប្រធានបទអំពីតួនាទីរបស់ស្ត្រីក្នុងសង្គម ប៉ុន្តែក៏រួមបញ្ចូលភាពចលាចលក្នុងឧស្សាហកម្មផងដែរ។ ជាអកុសលវាបានកើតឡើងមិនមានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងដូច 'Jane Eyre' ប៉ុន្តែបន្ទាប់មកវាត្រូវបានសរសេរក្រោមកាលៈទេសៈផ្ទាល់ខ្លួនដ៏គួរឱ្យរន្ធត់។ នៅឆ្នាំ 1848 Charlotte បានបាត់បង់សមាជិកបីនាក់នៃគ្រួសាររបស់នាង; Branwell ដែលជាប្អូនប្រុសតែមួយរបស់នាងបានស្លាប់ដោយសារជំងឺរលាកទងសួត និងកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ បន្ទាប់ពីការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង និងសារធាតុញៀនជាច្រើនឆ្នាំ។ មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីការកាន់ទុក្ខនៃការស្លាប់របស់ Branwell Emily បានធ្លាក់ខ្លួនឈឺ និងបានស្លាប់ដោយសារជំងឺរបេង ហើយបន្ទាប់មកត្រឹមតែប៉ុន្មានខែក្រោយមកក្នុងឆ្នាំបន្ទាប់ Anne បានស្លាប់ដោយសារជំងឺដូចគ្នា។ ជីវិតរបស់ Charlotte បានបន្តញាំញីដោយទុក្ខសោក និងសំណាងអាក្រក់។

Arthur Bell Nicholls

ប្រលោមលោកទីបី និងចុងក្រោយរបស់ Charlotte គឺ 'Villette' ។ ផ្អែកលើបទពិសោធន៍របស់នាងនៅទីក្រុងប្រ៊ុចសែល សាច់រឿងរៀបរាប់ពីដំណើររបស់ Lucy Snowe ដែលធ្វើដំណើរទៅក្រៅប្រទេសដើម្បីបង្រៀននៅសាលាជិះទូក ហើយធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍ជាមួយបុរសដែលនាងមិនអាចរៀបការបាន។ ប្រលោមលោកនេះត្រូវបានសរសេរយ៉ាងទូលំទូលាយក្នុងរចនាប័ទ្មដូចគ្នានឹង Jane Eyre នៅក្នុងមនុស្សទីមួយ និងមានភាពស្រដៀងគ្នាទាក់ទងនឹងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ Charlotte ។ ក្នុងអំឡុងពេលនេះ Charlotte បានទទួលសំណើរៀបការពី Arthur Bell Nicholls ដែលបានស្រលាញ់នាងជាយូរមកហើយ។ នៅទីបំផុត Charlotte បានទទួលយកសំណើរបស់គាត់ ហើយបានទទួលការយល់ព្រមពីឪពុកនាង។ អាពាហ៍ពិពាហ៍មានរយៈពេលខ្លី ប៉ុន្តែសប្បាយចិត្ត នៅពេលដែលនាងឆាប់មានផ្ទៃពោះបន្ទាប់ពីរៀបការ ជាអកុសលសុខភាពរបស់នាងខ្សោយ ហើយបន្តធ្លាក់ចុះពេញផ្ទៃពោះ។ នាង និងកូនដែលមិនទាន់កើតរបស់នាងបានស្លាប់នៅថ្ងៃទី 31 ខែមីនា ឆ្នាំ 1855 ពីរបីសប្តាហ៍មុនពេលនាងមានអាយុសាមសិបប្រាំបួន។

CharlotteBrontë ត្រូវ​បាន​គេ​យក​ទៅ​ដាក់​ក្នុង​តុដេក​របស់​គ្រួសារ។ ប៉ុន្តែ​ការ​ស្លាប់​របស់​នាង​មិន​បាន​សម្គាល់​ការ​បញ្ចប់​នៃ​ប្រជាប្រិយភាព​របស់​នាង​ឡើយ ។ ការបង្កើតអក្សរសិល្ប៍របស់ Charlotte និងបងប្អូនបង្កើតរបស់នាងនៅតែបន្តរស់នៅ ហើយបានក្លាយជាសៀវភៅដ៏ល្បីល្បាញបំផុតនៅក្នុងអក្សរសិល្ប៍អង់គ្លេស។

Jessica Brain គឺជាអ្នកនិពន្ធឯករាជ្យដែលមានឯកទេសខាងប្រវត្តិសាស្ត្រ។ មានមូលដ្ឋាននៅខេន និងជាអ្នកស្រឡាញ់រឿងប្រវត្តិសាស្ត្រ។