Charlotte Brontë
Op 31 maart 1855 overleed Charlotte Brontë en liet een literaire nalatenschap na die over de hele wereld gewaardeerd werd en nog steeds wordt.
Als derde van zes kinderen werd Charlotte op 21 april 1816 geboren als zoon van Patrick Brontë, een Ierse geestelijke, en Maria Branwell, zijn vrouw. In 1820 verhuisde Charlotte met haar gezin naar het dorp Haworth, waar haar vader de positie van eeuwigdurende kapelaan aannam in de St Michael and All Angels Church. Slechts een jaar later, toen Charlotte net vijf jaar oud was, overleed haar moeder en liet vijf dochters en twee kinderen achter.een zoon.
Charlotte Brontë
Zie ook: Dock voor uitvoeringIn augustus 1824 nam haar vader het besluit om Charlotte en haar drie zussen Emily, Maria en Elizabeth naar de Clergy Daughters' School in Cowan Bridge, Lancashire te sturen. Helaas was dit een slechte ervaring voor de jonge Charlotte. De slechte omstandigheden op de school hadden een nadelig effect op haar gezondheid en groei; er werd gezegd dat ze ruim twee meter kleiner was. Charlottes leven washad ook invloed op de school toen ze, niet lang nadat ze daar aankwam, twee van haar zussen, Maria en Elizabeth, verloor aan tuberculose.
Deze traumatische ervaring zo vroeg in haar leven diende als inspiratie voor de erbarmelijke omstandigheden die worden beschreven in Lowood School in de beroemdste creatie van Charlotte, 'Jane Eyre'. Met directe parallellen met haar eigen leven beschrijft Charlotte de desolate en eenzame omstandigheden op de school, waarbij Jane's personage helaas haar beste vriendin Helen Burns verliest aan consumptie.
Terug thuis begon Charlotte zich op te stellen als een moederfiguur voor haar jongere broers en zussen, omdat ze een gevoel van plicht en verantwoordelijkheid voelde na het verlies van haar twee zussen. Charlotte begon al op dertienjarige leeftijd poëzie te schrijven en zou dit haar hele leven blijven doen. De therapeutische aard van het schrijven van poëzie stelde haar in staat om, samen met haar overlevende broers en zussen, een fantasiewereld te creëren in de vorm vanvan 'Branwell's Blackwood Magazine', een literaire creatie gebaseerd op een fictieve plaats waarin de kinderen Brontë denkbeeldige koninkrijken konden creëren. Charlotte en haar jongere broer Branwell schreven verhalen over een fictief land genaamd Angria, terwijl Emily en Anne gedichten en artikelen schreven.
De zussen Brontë
Vanaf haar vijftiende ging Charlotte naar de Roe Head School om haar opleiding af te maken. Ze zou al snel voor een periode van drie jaar terugkeren naar de school om als lerares te werken. Hier was ze ongelukkig en eenzaam en ze wendde zich tot haar poëzie als uitlaatklep voor haar verdriet. Ze schreef een aantal klaagzangen en verloren gedichten, zoals 'We Wove a Web in Childhood'. Zowel haar gedichten als romans zouden consequent rakenop haar eigen levenservaring.
In 1839 was ze gestopt met lesgeven op de school en had ze een baan als gouvernante aangenomen, een carrière die ze de volgende twee jaar zou volhouden. Eén bepaalde ervaring komt terug in haar roman 'Jane Eyre'. In de openingsscène wordt een jonge Jane onderworpen aan een incident waarbij ze met boeken wordt gegooid door de koppige jongen John Reed, een weergave van slechts enkele van de slechte gedragingen die Jane gedurende haar hele leven zou ondergaan.Charlotte werkte ondertussen in 1839 voor de familie Sidgwick in Lothersdale. Daar was het haar taak om de jonge John Benson Sidgwick op te voeden, een ongehoorzaam en oncontroleerbaar kind dat in een vlaag van woede een bijbel naar Charlotte smeet. Haar slechte ervaringen maakten een einde aan haar tijd als gouvernante, omdat ze de vernedering niet langer kon verdragen; niettemin stelde het Charlotte in staat om een beeld te schetsen van derol zo goed in 'Jane Eyre'.
Nadat Charlotte zich realiseerde dat een carrière als gouvernante niets voor haar was, reisde ze met Emily naar Brussel om in een kostschool van Constantin Héger te werken. Tijdens hun verblijf gaf Emily muziekles en Charlotte Engelse les, in ruil voor kostgeld. Helaas overleed hun tante Elizabeth Branwell, die voor hen had gezorgd nadat hun moeder was overleden, in 1842,Het jaar daarop probeerde Charlotte haar positie weer in te nemen op de school in Brussel, waar haar band met Constantin groeide; ze was echter niet gelukkig, omdat heimwee haar overviel. Haar tijd in Brussel was echter niet verloren; bij haar terugkeer naar Haworth het jaar daarop raakte ze geïnspireerd door haar tijd in het buitenland en begon ze 'De professor' te schrijven.en 'Villette'.
Zie ook: Een Tudor-kerstPastorie Haworth
Het eerste manuscript dat ze produceerde, getiteld 'The Professor', leverde geen uitgever op, maar Currer Bell, haar pseudoniem, werd aangemoedigd om langere manuscripten op te sturen. Een langer stuk, opgestuurd in augustus 1847, zou de roman 'Jane Eyre' worden.
Jane Eyre' vertelt het verhaal van een gewone vrouw genaamd Jane, die een moeilijke start in het leven had, als gouvernante werkte en verliefd werd op haar werkgever, de piekerende en mysterieuze Mr Rochester. De geheimen die Mr Rochester voor Jane verborgen hield, worden onthuld in een epische en dramatische ontknoping, wanneer ze zijn krankzinnige eerste vrouw ontdekt, opgesloten in een toren, die vervolgens sterft in een verschrikkelijke huisbrand. Dit liefdesverhaal,Verweven met intens realisme van melancholie en tegenslag, was een schot in de roos. Charlottes beslissing om te schrijven op basis van haar eigen leven bleek enorm succesvol, schrijven in de eerste persoon en vanuit een vrouwelijk perspectief was revolutionair en direct relateerbaar. Met elementen van de gothic, een klassiek liefdesverhaal en sinistere wendingen was en is 'Jane Eyre' nog steeds een favoriet onder lezers.
Charlottes tweede en misschien minder bekende roman, 'Shirley', heeft vergelijkbare thema's over de rol van vrouwen in de samenleving, maar bevat ook industriële onrust. Helaas had het niet zo'n grote impact als 'Jane Eyre', maar het werd dan ook geschreven onder verschrikkelijke persoonlijke omstandigheden. In 1848 verloor Charlotte drie leden van haar familie; Branwell, haar enige broer, stierf aan bronchitis enKort na de rouw om Branwells dood werd Emily ziek en stierf aan tuberculose, en een paar maanden later, in het jaar daarop, stierf Anne aan dezelfde ziekte. Charlottes leven werd verder geplaagd door verdriet en tegenslag.
Arthur Bell Nicholls
Charlottes derde en laatste roman was 'Villette'. Het verhaal, dat gebaseerd is op haar ervaringen in Brussel, beschrijft de reis van Lucy Snowe die naar het buitenland reist om les te geven in een kostschool en verliefd wordt op een man met wie ze niet kan trouwen. De roman is grotendeels geschreven in dezelfde stijl als Jane Eyre, in de eerste persoon en met parallellen met betrekking tot Charlottes eigen leven. In deze tijd, Charlotteontving een huwelijksaanzoek van Arthur Bell Nicholls, die al lange tijd verliefd op haar was. Charlotte accepteerde zijn aanzoek uiteindelijk en kreeg de goedkeuring van haar vader. Het huwelijk was kort maar gelukkig, want ze werd al snel zwanger na haar huwelijk. Helaas was haar gezondheid slecht en ging het tijdens de zwangerschap steeds slechter met haar; zij en haar ongeboren kind stierven op 31 maart 1855.een paar weken voordat ze negenendertig werd.
Charlotte Brontë werd bijgezet in de familiegrafkelder. Haar dood betekende echter niet het einde van haar populariteit. De literaire creaties van Charlotte en haar broers en zussen blijven voortleven en behoren tot de meest duurzame klassiekers in de Engelse literatuur.
Jessica Brain is een freelance schrijfster gespecialiseerd in geschiedenis. Ze woont in Kent en is een liefhebber van alles wat met geschiedenis te maken heeft.