کتاب‌ها و جزوه‌های بداخلاق از زمان بازسازی وجود داشتند. پنج شماره از "فاحشه سرگردان" بین سالهای 1660 و 1661 منتشر شده بود و "کاتالوگ از جیلت ها، شکاف ها و amp; فاحشه ها، شبگردها، فاحشه ها، دوستان او، زنان مهربان و سایر قبیله لینن لیفت در سال 1691 منتشر شد.

اما «فهرست هریس از بانوان کاونت گاردن»، فهرست سالانه روسپی ها که در لندن کار می کنند. منتشر شده از 1757 تا 1795، پرفروش گرجستان بود. کتاب راهنمای کوچکی بود که هر سال در کریسمس چاپ و منتشر می شد و به قیمت دو شیلینگ و شش پنس فروخته می شد. به طور باورنکردنی، گزارشی از سال 1791 تخمین می زند که فهرست هریس حداقل 8000 نسخه در سال فروخته است! به نظر می رسد که خواندن این کتاب کوچک برای آقایانی که برای لذت بردن از لندن بازدید می کردند ضروری بود.

لندن در آن زمان شهری مملو از فحشا بود و کاونت گاردن یکی از آن ها بود. بیشترین مناطق آسیب دیده بیش از دو سوم «خانه‌های بی‌نظم» یا «خانه‌های بد شهرت» (فاحشه خانه‌ها) لندن در اطراف کاونت گاردن و استرند یافت می‌شد.

این قسمت شلوغ، پر جنب و جوش و پر جنب و جوش از لندن بود که پر شده بود. با مردم از هر طبقه‌ای: هنرمندان، بازیگران، نویسندگان، موسیقی‌دانان، جنایتکاران، روسپی‌ها و خیابان‌بازان. میخانه Shakespear’s Head و Bedford Coffee House که توسط دو تئاتر اصلی، Covent Garden و Drury Lane محصور شده‌اند، دو مورد از محبوب‌ترین مکان‌ها بودند. اینجا شمانه تنها راهپیمایان خیابانی، بلکه زنان معروف و «بازیگران زن» را نیز می دیدند که با اشراف و جنایتکاران معمولی شانه می مالند. '، 1794

نویسنده اصلی فهرست هریس احتمالا شاعر و مست، ساموئل دریک بود. گفته می شود که او با جک هریس (جان هریسون)، پیشخدمت سر در میخانه شکسپیر و خودخوانده «جنال دلال کل انگلستان» دوست شد. جک هریس فهرستی از بیش از 400 تن از شناخته شده ترین روسپی ها در لندن تهیه کرده بود. فهرست اصلی هریس بر اساس این سند بود.

فهرست هریس از حدود 150 روسپی که در اطراف کاونت گاردن کار می کردند نام برد و هر کدام را با جزئیات مبهم توصیف کرد. اطلاعاتی در مورد مکان پیدا کردن آنها، شکل ظاهری آنها، سلامت عمومی آنها، کمی در مورد گذشته آنها، "تخصص" آنها و قیمت آنها، که از پنج شیلینگ تا پنج پوند متغیر بود، گنجانده شده بود. بیشتر توصیفات تکمیلی بود. با این حال، برخی از آنها چیزی جز. فهرست 1773 برای خانم بری او را به عنوان " تقریبا پوسیده، و نفس هایش جسدآمیز " توصیف می کند.

کیتی فیشر، یک زن برجسته در مجلس.

او حداقل در یک نسخه از فهرست هریس ظاهر شد.

یک شکایت رایج در مورد تن فروشی خیابانی، زبان ناپسند استفاده شده بود، اما فهرست هریس اینطور نیست. به نظر می رسد همیشه این را غیرجذاب می دانند: خانمراسل به خاطر او تحسین می شد "ابتذال بیش از هر چیز دیگری، او در سوگندهای غیرمعمول فوق العاده متخصص بود."

"جنی نلسون، سنت مارتینز لین." اما به خصوص در رختخواب شادمان است. کمتر فاحشه ای وجود دارد که می توان آنقدر سخاوتمند به عنوان او یافت که اغلب وقتی مرد خود را دوست دارد پول را پس می گیرد. اما او به طرز لعنتی مشروب می نوشد، و پس از آن بیش از حد مستعد این است که زشت باشد." از جمله شاه جورج چهارم، نویسنده جیمز باسول و رابرت والپول سیاستمدار.

میزان روسپیگری در لندن چنین بود، در سال 1731/2 هنرمند ویلیام هوگارت "پیشرفت یک فاحشه" را خلق کرد که یک طنز است. و مجموعه ای اخلاقی متشکل از شش نقاشی و حکاکی که داستان زن جوانی را روایت می کند که از کشور به لندن می رسد و به یک فاحشه تبدیل می شود. پیشرفت هارلو

نگرش نسبت به فحشا در اواخر قرن 18 سخت تر شد. افکار عمومی شروع به مخالفت با تجارت جنسی لندن کرد، به طوری که فحشا در حال حاضر ناشایست و غیراخلاقی تلقی می شود.

آخرین فهرست هریس در سال 1795 منتشر شد. امروزه برخی از مورخان فهرست هریس را صرفاً یک عشق شهوانی می دانند، اما در آن زمان به نظر می رسید. کتاب راهنمای ضروری برای مردان بوده استبه دنبال لذت در لندن.