Vunzige boeken en pamfletten bestonden al sinds de Restauratie. Tussen 1660 en 1661 waren er vijf nummers van de 'Wandering Whore' gepubliceerd en in 1691 verscheen 'A Catalogue of Jilts, Cracks & Prostitutes, Nightwalkers, Whores, She-Friends, Kind Women and Other of the Linnen-Lifting Tribe'.

Harris's List of Covent Garden Ladies', een jaarlijkse gids van prostituees die in Londen werkten, gepubliceerd van 1757 tot 1795, was echter een Georgische bestseller. Het was een klein gidsboekje dat elk jaar met Kerstmis werd gedrukt en gepubliceerd en werd verkocht voor twee shilling en sixpence. Ongelooflijk genoeg schat een rapport uit 1791 dat Harris's List minstens 8.000 exemplaren per jaar verkocht! Het lijkt erop dat dit kleine gidsjewas essentieel leesvoer voor heren die Londen bezochten voor hun plezier.

Londen was in die tijd een stad vol prostitutie en Covent Garden was een van de meest getroffen gebieden. Meer dan tweederde van de Londense 'wanordelijke huizen' of 'huizen van slechte reputatie' (bordelen) waren te vinden rond Covent Garden en de Strand.

Dit was een druk, levendig en bruisend deel van Londen, gevuld met mensen uit alle lagen van de bevolking: kunstenaars, acteurs, schrijvers, muzikanten, criminelen, prostituees en straatlopers. Omringd door de twee belangrijkste theaters, Covent Garden en Drury Lane, waren de Shakespear's Head Tavern en het Bedford Coffee House twee van de populairste trefpunten. Hier vond je niet alleen straatlopers, maar ook beroemdecourtisanes en 'actrices' die schouder aan schouder staan met aristocraten en gewone criminelen.

Detail uit Richard Newtons 'Progress of a Woman of Pleasure', 1794

De oorspronkelijke auteur van Harris's List was waarschijnlijk de dichter en dronkaard Samuel Derrick. Hij zou bevriend zijn geraakt met Jack Harris (John Harrison), hoofdkelner van de Shakespear's Head Tavern en zelfbenoemd 'Pimp-General of All England'. Jack Harris had een lijst samengesteld van meer dan 400 van de bekendste prostituees in Londen. De originele Harris's List was gebaseerd op dit document.

Harris's List noemde ongeveer 150 prostituees die in Covent Garden werkten en beschreef ze allemaal in lugubere details. Er stond informatie bij over waar ze te vinden waren, hoe ze eruit zagen, hun algemene gezondheid, iets over hun verleden, hun 'specialiteiten' en hun prijzen, die varieerden van vijf shilling tot vijf pond. De meeste beschrijvingen waren complimenteus, maar sommige waren dat allesbehalve. De 1773De vermelding van Miss Berry beschrijft haar als " bijna verrot, en haar adem kadaverachtig ".

Kitty Fisher, een prominente courtisane.

Ze verscheen in minstens één editie van Harris's List.

Een veelgehoorde klacht over straatprostitutie was het schuttingtaalgebruik, maar Harris' List lijkt dit niet altijd onaantrekkelijk te vinden: Mevrouw Russell werd bewonderd om haar "vulgariteit meer dan iets anders, ze is zeer bedreven in ongewone eden".

Hieronder staat een voorbeeld van een vermelding uit de Harris's List van 1761:

"Jenny Nelson, St Martins Lane.

Een vrolijke, slimme meid, een goede metgezel aan tafel, maar bijzonder vrolijk in bed; er zijn maar weinig hoeren die zo gul zijn als zij, die vaak het geld teruggeeft als ze haar man leuk vindt; maar ze drinkt verdomd veel en is dan te geneigd om ondeugend te zijn."

Naast de prostituees werden ook enkele van hun klanten genoemd in de lijsten, waaronder koning George IV, schrijver James Boswell en de staatsman Robert Walpole.

De omvang van de prostitutie in Londen was zo groot dat de kunstenaar William Hogarth in 1731/2 'A Harlot's Progress' creëerde, een satirische en moralistische serie van zes schilderijen en gravures die het verhaal vertellen van een jonge vrouw die van het platteland naar Londen komt en prostituee wordt.

Plaat 2 uit Hogarths 'A Harlot's Progress'.

De houding ten opzichte van prostitutie verhardde tegen het einde van de 18e eeuw. De publieke opinie begon zich te keren tegen de Londense sekshandel en prostitutie werd nu beschouwd als onfatsoenlijk en immoreel.

De laatste Harris's List werd gepubliceerd in 1795. Tegenwoordig beschouwen sommige historici Harris's List puur als erotiek, maar in die tijd lijkt het een onmisbare gids te zijn geweest voor mannen die op zoek waren naar plezier in Londen.