Een van de brutaalste schurken uit de geschiedenis was kolonel Blood, bekend als de 'man die de kroonjuwelen stal'.

Thomas Blood was een Ier, geboren in 1618 in County Meath als zoon van een welvarende smid. Hij kwam uit een goede familie, zijn grootvader die in Kilnaboy Castle woonde was parlementslid.

De Engelse Burgeroorlog brak uit in 1642 en Blood kwam naar Engeland om voor Charles I te vechten, maar toen duidelijk werd dat Cromwell ging winnen, wisselde hij prompt van kant en sloot zich als luitenant aan bij de Roundheads.

In 1653 benoemde Cromwell Blood als beloning voor zijn diensten tot vrederechter en kende hem een groot landgoed toe, maar toen Charles II in 1660 terugkeerde op de troon vluchtte Blood met zijn vrouw en zoon naar Ierland.

In Ierland sloot hij zich aan bij een complot met de ontevreden Cromwellianen en probeerde hij Dublin Castle in te nemen en de gouverneur, Lord Ormonde gevangen te nemen. Dit complot mislukte en hij moest naar Nederland vluchten, nu met een prijs op zijn hoofd. ondanks dat hij een van de meest gezochte mannen in Engeland was, keerde Blood in 1670 terug onder de naam Ayloffe en oefende hij zijn beroep uit als arts in Romford!

Na een mislukte poging om Lord Ormonde te ontvoeren in 1670, waarbij Blood ternauwernood ontsnapte aan gevangenneming, besloot Blood tot een gewaagd plan om de kroonjuwelen te stelen.

De kroonjuwelen werden bewaard in de Tower of London in een kelder die werd beschermd door een groot metalen traliewerk. De juwelenbewaarder was Talbot Edwards die met zijn gezin op de verdieping boven de kelder woonde.

Op een dag in 1671 ging Blood, vermomd als 'pastoor', naar de kroonjuwelen kijken en raakte bevriend met Edwards. Toen de bezoekers vertrokken, kreeg mevrouw Blood hevige buikpijn en werd ze naar Edwards appartement gebracht om uit te rusten. De dankbare 'pastoor Blood' kwam een paar dagen later terug met 4 paar witte handschoenen voor mevrouw Edwards als waardering voor haar vriendelijkheid jegens Edwards.zijn vrouw.

De familie Edwards en 'Parson Blood' werden goede vrienden en ontmoetten elkaar regelmatig. Edwards had een mooie dochter en was opgetogen toen 'Parson Blood' een ontmoeting voorstelde tussen zijn rijke neef en Edwards dochter.

Op 9 mei 1671 arriveerde 'Parson Blood' om 7 uur 's ochtends met zijn 'neef' en twee andere mannen. Terwijl de 'neef' de dochter van Edward leerde kennen, uitten de anderen in het gezelschap de wens om de kroonjuwelen te zien.

Edwards leidde de weg naar beneden en opende de deur van de kamer waar ze werden vastgehouden. Op dat moment sloeg Blood hem bewusteloos met een hamer en stak hem neer met een zwaard.

Het traliewerk voor de juwelen werd verwijderd en de kroon, de orb en de scepter werden eruit gehaald. De kroon werd platgeslagen met de hamer en in een zak gestopt, en de orb werd in Blood's broek gestopt. De scepter was te lang om in de zak te stoppen, dus probeerde Blood's zwager Hunt hem doormidden te zagen!

Op dat moment kwam Edwards weer bij bewustzijn en begon "Moord, Verraad!" te schreeuwen. Blood en zijn handlangers lieten de scepter vallen en probeerden weg te komen, maar Blood werd gearresteerd toen hij de Toren probeerde te verlaten via de IJzeren Poort, nadat hij zonder succes had geprobeerd een van de bewakers neer te schieten.

In hechtenis weigerde Blood vragen te beantwoorden, in plaats daarvan herhaalde hij koppig: "Ik leg alleen verantwoording af aan de koning zelf".

Blood wist dat de koning de reputatie had van stoutmoedige schurken te houden en rekende erop dat zijn aanzienlijke Ierse charme zijn nek wel zou redden, zoals dat al verschillende keren in zijn leven was gebeurd.

Blood werd meegenomen naar het paleis waar hij werd ondervraagd door koning Charles, prins Rupert, de hertog van York en andere leden van de koninklijke familie. Koning Charles was geamuseerd over de vermetelheid van Blood toen Blood hem vertelde dat de kroonjuwelen niet de 100.000 pond waard waren waarop ze getaxeerd waren, maar slechts 6.000 pond!

De koning vroeg Blood: "Wat als ik je je leven zou geven?" en Blood antwoordde nederig: "Ik zou proberen het te verdienen, Sire!"

Blood kreeg niet alleen gratie, tot afschuw van Lord Ormonde, maar ook Ierse landerijen ter waarde van £500 per jaar! Blood werd een bekend figuur in Londen en verscheen regelmatig aan het hof.

Edwards herstelde van zijn verwondingen, werd door de koning beloond en bereikte een hoge leeftijd. Hij vertelde zijn rol in het verhaal van de diefstal van de juwelen aan alle bezoekers van de Tower.

In 1679 was Blood's geluk op. Hij had ruzie met zijn voormalige beschermheer de hertog van Buckingham. Buckingham eiste 10.000 pond voor enkele beledigende opmerkingen die Blood over zijn karakter had gemaakt. Omdat Blood in 1680 ziek werd, kreeg de hertog nooit betaald, want Blood stierf op 24 augustus van dat jaar op 62-jarige leeftijd.

De kroonjuwelen zijn sinds die dag nooit meer gestolen - want geen enkele andere dief heeft geprobeerd de vermetelheid van kolonel Blood te evenaren!