Gezond, aantrekkelijk en sportief? Deze bijvoeglijke naamwoorden worden meestal niet geassocieerd met Koning Hendrik VIII. Natuurlijk is hij bekend om zijn zes huwelijken, het onthoofden van twee vrouwen, zijn obsessie voor een mannelijke erfgenaam en de breuk met Rome. Op persoonlijk vlak staat hij ook bekend om zijn groeiende taille, extravagante feesten en slechte gezondheid; dit geeft echter geen volledig beeld van de situatie.beeld van de man die 38 jaar lang over Engeland heerste.

Men zou kunnen zeggen dat een steekspelongeval de katalysator was voor Henry om te veranderen in een tirannieke monarch met een onvoorspelbaar slecht humeur.

Hendrik VIII met Karel V en paus Leon X, circa 1520

In 1509, op de jonge leeftijd van achttien jaar, besteeg Hendrik VIII de troon. De regeerperiode van Hendrik is goed onderzocht, wat niet in de laatste plaats te wijten is aan de politieke en religieuze onrust in die periode. Aan het begin van zijn regeerperiode was Hendrik echt een opmerkelijk personage; hij straalde charisma uit, zag er goed uit en had zowel academisch als atletisch talent. Veel geleerden uit die tijd beschouwden Hendrik VIII dan ook als deHij was extreem knap: hij werd zelfs een 'Adonis' genoemd. Met een lengte van 1,80 m en een slank atletisch postuur, een lichte huidskleur en zijn bekwaamheid op de steekspelen en tennisvelden, was Henry het grootste deel van zijn leven en regeerperiode slank en atletisch. Tijdens zijn jeugd en regeerperiode tot 1536 leefde Henry een gezonde levensstijl. Tijdens Henry's twintiger jaren woog hij ongeveer vijftien kilo, met eentweeëndertig inch wachttijd en een dorst naar steekspelen.

Portret van een jonge Henry VIII door Joos van Cleve, vermoedelijk uit 1532.

Maar naarmate hij ouder werd, begonnen zijn atletische figuur en aantrekkelijke gelaatstrekken te verdwijnen. Zijn omvang, taille en reputatie als de onmogelijke, prikkelbare en meedogenloze koning namen alleen maar toe nadat de koning in 1536 een ernstig ongeluk met een steekspel had gehad. Dit ongeluk had een enorme impact op Henry en liet hem achter met zowel fysieke als mentale littekens.

Het ongeluk gebeurde op 24 januari 1536 in Greenwich, tijdens zijn huwelijk met Anne Boleyn. Henry liep een zware hersenschudding op en een spataderzweer op zijn linkerbeen, een erfenis van een eerdere traumatische steekspelverwonding in 1527 die snel was genezen onder de hoede van chirurg Thomas Vicary. Deze keer had Henry niet zoveel geluk en er verschenen nu zweren op beide benen, die ongelooflijke pijn veroorzaakten. dezeDe zweren genazen nooit echt en Henry had constant ernstige infecties als gevolg. In februari 1541 herinnerde de Franse ambassadeur aan de benarde toestand van de koning.

"Men dacht echt dat het leven van de koning in gevaar was, niet door de koorts, maar door het been waar hij vaak last van heeft."

De ambassadeur benadrukte vervolgens hoe de koning deze pijn compenseerde door overmatig te eten en te drinken, waardoor zijn humeur sterk veranderde. Henry's toenemende zwaarlijvigheid en constante infecties bleven het Parlement zorgen baren.

Het ongeluk met het steekspel, waardoor hij niet van zijn favoriete tijdverdrijf kon genieten, had Henry ook verboden om te sporten. Henry's laatste harnas in 1544, drie jaar voor zijn dood, suggereert dat hij minstens driehonderd pond woog en dat zijn taille was gegroeid van een zeer slanke tweeëndertig centimeter naar tweeënvijftig centimeter. In 1546 was Henry zo groot geworden dat hij houten stoelen nodig had om te bewegen.Hij moest op zijn paard worden getild en zijn been ging steeds verder achteruit. Het is dit beeld, van een zwaarlijvige koning, dat de meeste mensen zich herinneren als ze naar Henry VIII worden gevraagd.

Portret van Hendrik VIII door Hans Holbein de Jonge, circa 1540

De eindeloze pijn was ongetwijfeld een factor in Henry's metamorfose tot een slecht gehumeurde, onvoorspelbare en wispelturige vorst. Aanhoudende chronische pijn kan de kwaliteit van leven ernstig beïnvloeden - zelfs vandaag de dag nog - en door de afwezigheid van moderne medicijnen moet Henry dagelijks geconfronteerd zijn geweest met ondraaglijke pijn, wat zijn temperament beïnvloed moet hebben. Henry's laatste jaren waren alles behalve dapper,charismatische prins van 1509.

Henry's laatste dagen waren gevuld met extreme pijn; zijn verwondingen aan zijn benen moesten door zijn artsen worden dichtgeschroeid en hij had chronische buikpijn. Hij stierf op 28 januari 1547 op 55-jarige leeftijd als gevolg van nier- en leverfalen.

Door Laura John Ik ben momenteel docent geschiedenis en ben van plan om een PhD af te ronden. Ik heb een MA en BA Hons in geschiedenis van de universiteit van Cardiff. Ik ben gepassioneerd door historische studie en het delen van mijn liefde voor geschiedenis met iedereen, en het toegankelijk en boeiend maken ervan.