برای هزاران سال، تاریخ بریتانیا در زیر دره‌های مجلل و باتلاق‌های کم‌عمق انگلستان قرار داشته است. دوره های زمانی در میان جوامعی بود که در سراسر این کشور پهناور و شگفت انگیز گسترش یافتند. در شهرستان دوون، شهر کوچک و عجیب هونیتون، نه چندان دور از ساحل جنوبی انگلستان، واقع شده است. هونیتون با خلق برخی از زیباترین موادی که در دوران ویکتوریا به محبوبیت رسید، نشان خود را در تاریخ بریتانیا گذاشت.

مناظر زیبا که با طراحی گیاه شناسی خیره کننده تزئین شده است، محیط مناسبی را برای سازندگان توری Honiton فراهم کرده است. یکی از ویژگی‌های اصلی توری هونیتون، طرح شاخه‌ای است که تحت تأثیر حومه شهر دوون قرار گرفته است. تاریخچه سبک هونیتون به قرن شانزدهم باز می گردد. با توجه به "کتاب توری" نوشته N. Hudson Moore، توری توری توسط پناهندگان هلندی در حدود سال 1568 به انگلستان معرفی شد. اولین اشاره به توری در جزوه ای با عنوان "نمای دوون" در سال 1620 یافت می شود که به "استخوان" اشاره می کند. توری بسیار مورد تقاضا، که در Honiton و Bradnich ساخته شده است.

لبه توری هانیتون

اگرچه توری هونیتون در طول قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم به خوبی تثبیت شد، اما محبوبیت واقعی آن در دوران ویکتوریا رخ داد. جذابیت عاشقانه و زیبایی در این دوره به خوبی تایید شده است، اما علاقه به موارد ناقص نیز وجود داشت. در یک سندتوسط Elaine Freedgood با عنوان "Fine Fingers" نوشته شده است، Freedgood اشاره می کند که چگونه کالاهای دست ساز بسیار مورد توجه بوده اند. «در قرن نوزدهم، اقلام دست‌ساز به‌خاطر یک فضیلت جدید شناخته شده و ارزشمند بودند: بی‌نظمی (...) به عنوان چیزی که «زیبایی واقعی» اشیاء هنری «واقعی» را ایجاد می‌کند. بریتانیای ویکتوریایی شیفته آثار منحصر به فرد و معتبری بود که به وضوح در صنایع دستی هونیتون یافت می شد.

نقطه اوج واقعی محبوبیت توری هونیتون از طریق نفوذ سلطنتی آن بود. گفته می شود که ساخت لباس عروس ملکه ویکتوریا بیش از سه ماه و چهارصد کارگر طول کشیده است. فریدگود اظهار می کند که توری زمانی احیا شد که ملکه ویکتوریا با پرنس آلبرت در لباسی که عمیقاً با توری هونیتون تزئین شده بود ازدواج کرد.

تأثیر ویکتوریا با لباس عروسی او تمام نشد. حضور او در چندین موقعیت توری محبوبیت زیادی را به همراه داشت. در مقاله‌ای که توسط جف اسپنسلی با عنوان «انجمن‌های توری: جنبش‌های بشردوستانه برای حفظ تولید توری دست‌ساز در اواخر دوره ویکتوریایی و ادواردین انگلستان» نوشته شده است، سیصد کارگر در هونیتون گرد هم آمدند تا جشن تولد ملکه را جشن بگیرند. مناسبت را مشخص کنید

اسپنسلی همچنین گفت: "به خوبی شناخته شده بود که سفارشات به زودی پس از اعلامی مبنی بر پوشیدن توری هونیتون در اتاق پذیرایی انجام شد." ملکه ویکتوریا تنها سلطنتی نبود که تبلیغ می کردپارچه زیبا: ملکه الکساندرا همچنین به استعداد این شهر کوچک در ساخت توری علاقه مند بود و تلاش هایی برای ترویج صنایع دستی بریتانیا انجام داد. به گفته اسپنسلی، «تاج گذاری ادوارد هفتم چیزی شبیه به احیاء ایجاد کرده بود و درخواست ملکه الکساندرا برای پوشیدن اجناس تولید بریتانیا در مراسم تاج گذاری، سفارشات ارزشمند بسیاری را به همراه داشت». مشارکت سلطنتی در خرید و پوشیدن توری دست‌ساز از هونیتون به همان اندازه به محبوبیت و اقتصاد آن در جامعه بریتانیا کمک کرد.

تحسین توری دست‌ساز تا اواخر قرن نوزدهم که بعداً دچار کم‌رنگ شدن شد، مورد استقبال قرار گرفت. کاهش کالاهای ماشینی در حال تبدیل شدن به روش آینده بودند و به سرعت بر مشاغل کوچک مانند آنهایی که در هونیتون یافت می شوند تأثیر گذاشت. اندکی بعد، توری دست ساز با تأسیس انجمن های توری، که وظیفه آنها حفظ روش های سنتی بود، شانس جدیدی با محبوبیت پیدا کرد. اسپنسلی اشاره می کند که چگونه انجمن های توری احساسات نوستالژیک و همدلانه را نسبت به کارگران خانه قبلی احیا کردند. «انجمن‌ها عمدتاً با تلاش داوطلبانه و تا حدودی بر اساس بودجه‌های خیریه وجود داشتند. به نظر می‌رسد تجارب محلی به بسیاری از سازمان‌دهندگان تمایل قلبی داده است تا به سازندگان توری بالش‌ساز فقیر کمک کنند تا از وضعیت اسفبارشان خلاص شوند. تا اوایل قرن بیستم، انجمن های توری کمک زیادی به حفظ پارچه های دست ساز کردند.به گفته اسپنسلی، تفاوت‌های بین دستباف و ماشین کاملاً مشهود بود، «یک دنیا تفاوت بین پارچه‌ای که هنرمندانه در یک کلبه روستایی تولید می‌شود، با ارادت به زیبایی و فرم، و پارچه تولید انبوه».

نمونه هایی از توری هونیتون

دوران ویکتوریایی با تلاش برای قدردانی از عاشقانه و زیبایی موجود در عیوب دست ساز، شخصیت قابل توجهی دارد. میراث صنایع دستی هونیتون از طریق مزارع حومه دوون، حمایت شخصیت های سلطنتی که آن را به محبوبیت رساند، و مردمی که میراث و اهمیت تاریخی آن را در فرهنگ بریتانیا حفظ کردند، یافت شد.

توسط توسط بریتنی ون دالن. من یک مورخ منتشر شده و کارمند موزه از انتاریو، کانادا هستم. تحقیقات و کار من بر تاریخ ویکتوریا (عمدتاً بریتانیا) با تأکید بر جامعه و فرهنگ متمرکز است.