Vertragingen, verwisselde leveringen en lekkende pakketten zijn slechts enkele van de problemen waarmee de bodysnatching-beroepsgroep meer dan eens te maken kreeg. Het was één ding om een kadaver op te graven op het plaatselijke kerkhof voor levering aan een nabijgelegen anatomieschool; het was iets heel anders als je een lichaam probeerde te vervoeren, misschien wel over de hele lengte van het land, terwijl je probeerde te voorkomen datdetectie.

Aan het begin van de 19e eeuw was het aantal verse kadavers dat legaal beschikbaar was voor de anatomiescholen in Engeland en Schotland schromelijk ontoereikend. Om dit tekort aan te vullen, ontstond er een nieuwe klasse misdadigers. De bodysnatcher of 'Sack 'em up men' werkten onvermoeibaar door heel Groot-Brittannië en vielen kerkhoven binnen waar een nieuwe begrafenis had plaatsgevonden. Kadavers werden snel verwijderd,ontdaan van hun grafkleding en haastig gebundeld in wachtende karren of postzakken, klaar om te worden verscheept naar hun eindbestemming.

Het Turf Hotel in Newcastle-upon-Tyne was een populaire plek voor ontdekkingen omdat het een belangrijke stopplaats was op de route naar het noorden of zuiden. Misselijkmakende geuren ontsnapten uit de achterste rijtuigen die bestemd waren voor Edinburgh of Carlisle, of verdacht uitziende pakjes vroegen om nadere inspectie als misschien een hoekje van de mand waarin het kadaver werd vervoerd een beetje vochtig was. Verwarringrondom een koffer geadresseerd aan James Syme Esq., Edinburgh, die op een avond in september 1825 werd achtergelaten in het koetshuis van het Turf Hotel, was voldoende om een onderzoek in te stellen, nadat vloeistof uit de koffer over de vloer van het kantoor bleek te sijpelen. Bij het openen van de koffer werd het lichaam van een 19-jarige vrouw ontdekt 'met een lichte huidskleur, lichte ogen en geel haar'.haar opsporing.

Niet alleen in Newcastle werden kadavers ontdekt. In de laatste maand van 1828, voorafgaand aan een lezing over anatomie aan de Universiteit van Edinburgh, wachtte Mr Mackenzie geduldig op de bezorging van een pakket. Helaas voor Mr Mackenzie werd het publiek zich steeds meer bewust van het grote aantal kadavers dat over de snelwegen van het land werd vervoerd in verschillende pakketten met het labelGlass - Handle with Care' of 'Produce'. Het is dan ook geen verrassing dat het pakket van Mr Mackenzie als 'verdacht' werd beschouwd door een waakzame koetsier in de Wheatsheaf Inn, Castlegate, York. De koetsier weigerde de doos in zijn koets te laden en al snel verzamelde zich een menigte die het gerucht verspreidde dat er een voormalige bewoner van St Sampson's kerkhof in zat.De kist van Mr Mackenzie werd opengemaakt. Er zat vlees in de kist, dat is waar, maar het was niet het vlees van een pas herrezen kadaver. Netjes verpakt, voor deze gelegenheid, klaar voor de kerstviering, zaten er vier gerookte hammen in.

Je zou denken dat als je op verkenning bent geweest op het kerkhof en een hoop vers omgewoelde aarde hebt gevonden die duidt op een mooie verse begrafenis, dat er daarna geen enkel probleem meer zou zijn om een geschikt kadaver te vinden. Denk er nog maar eens over na. Menig bodysnatcher kwam oog in oog te staan met een kadaver waarvan ze wensten dat ze er niet aan begonnen waren. Bodysnatching vereiste een zekere mate van afstandelijkheid. Het werk zelf vereisteeen sterke maag; een kadaver doormidden vouwen, of zelfs in drieën in een poging het in een geschikte container te verpakken, kostte meer dan een paar druppels alcohol om de zintuigen te verdoven - je tilde een lijk uit een graf, wat is daar delicaat aan!

Het verhaal van de vreselijke fout van een lijkenverzorger kwam aan het licht in 1823 en wordt naverteld in een paar obscure regels die in een handvol kranten staan. De lijkenverzorger in kwestie stond heel toepasselijk bekend als 'Simon Spade', een opstandeling die werkte op het kerkhof van St Martin's Church op een niet nader genoemde locatie. Simon was in het holst van de nacht aan het graven en had niet in de gaten dat hij op het punt stond om de grootste fout te maken.Toen hij klaar was met het lichaam uit de kist te tillen, net voordat hij het in tweeën wilde vouwen om het in een zak te stoppen, veegde hij het haar weg van het gezicht. Woorden kunnen misschien niet beschrijven wat de arme Simon voelde toen hij die avond in het gezicht van dat specifieke kadaver staarde. Zie je, hoewel hij met succes een 'verse' voor de snijtafel had bemachtigd, had hij nethet lichaam van zijn pas overleden vrouw opgegraven!

Lijkschouwer Andrew Merrilees uit Edinburgh, beter bekend als 'Merry Andrew', had geen scrupules bij het opgraven en verkopen van het lijk van zijn zus na een ruzie met bendeleden 'Mowdiewarp' en 'Spune'. Een ruzie was een paar dagen eerder ontstaan toen bendeleden van mening waren dat Merry Andrew hen 10 shilling tekort had gedaan na de recente verkoop van een kadaver aan een bendelid uit Edinburgh.chirurg.

Familie of niet, de recente begrafenis van de zus van Merrilees leidde tot twee afzonderlijke plannen om het kerkhof in Penicuik waar ze begraven lag, te overvallen. Mowdiewarp en Spune vermoedden dat bendeleider Merry Andrew zelf een plan had om het lichaam van zijn zus te verwijderen en te verkopen, terwijl Merry Andrew over de mogelijke overval van Mowdiewarp en Spune had gehoord van de man die hen een paard en wagen had verhuurd. Een van deDe nacht in kwestie was Merrilees de eerste die aankwam op het kerkhof en hij nam stilletjes plaats achter een nabijgelegen grafsteen, wachtend tot zijn bendeleden zouden verschijnen. Hij hoefde niet lang te wachten en bleef verborgen terwijl het tweetal het zware werk deed om het lichaam op te graven. Toen het lichaam eenmaal uit de grond was, sprong Merrilees op en schreeuwde luid, waardoor Mowdiewarp en Spune genoeg schrokken om ervoor te zorgen datSucces voor Merry Andrew, hij had zijn kadaver en had zich niet eens in het zweet gewerkt.

Maar hoe zit het met de lichamen die werden opgegraven en die misschien niet meer in goede staat waren? De eerste bodysnatchers Whayley en Patrick slaagden erin om het verkeerde kadaver op te graven nadat er onjuiste informatie was gegeven over een begrafenis op een kerkhof in Peterborough in 1830. Genoeg om ze voor de avond van het bodysnatchen af te houden, maar het weerhield ze er niet helemaal van om dit macabere beroep uit te oefenen. Eén bodysnatcher, deDe beruchte Joseph (Joshua) Naples ging nog een stap verder. In een dagboek dat Joseph bijhield in de periode 1811-12 en waarin de bewegingen van Naples en zijn medewerkers in de 'Crouch Gang' staan opgetekend, schrijft hij dat hij 'de ledematen afsneed' van de opgegraven kadavers die misschien een beetje rijp waren. De 'ledematen' werden verkocht aan de St Thomas' en Bartholomew's ziekenhuizen in Londen, in de hoop datNapels en zijn bendeleden waren sterk. Een vermelding in de Dagboek voor september 1812 vermeldt dat St Thomas' weigerde een kadaver te kopen dat werd verkocht omdat het te ranzig was!

Hoewel deze heldendaden een nogal onhandig en soms komisch beeld schetsen van de wereld van de lijkenpikkerij, was de dreiging van opgravingen zeer reëel. Kerkhoven in het hele land installeerden allerlei preventieve maatregelen om de lijkenpikkers tegen te houden. Overal in het land verrezen uitkijktorens en mortuariumschuttingen in een poging om de parochianen veilig te houden in hun laatste levensdagen.rustplaats.

Cemetery Gun: Ook wel bekend als een struikelkanon, werd boven het graf geplaatst en voorzien van struikeldraden, klaar om te worden afgevuurd als iemand zou proberen het lijk binnenin op te graven.

De Coffin Collar, nu te vinden in het National Museum of Scotland, werd vroeger gebruikt in Kingkettle, Fife, om lijkenroof tegen te gaan.

De meest gruwelijke van deze preventies waren misschien wel het begraafpistool en de kistkraag; een ijzeren kraag die om de nek van het kadaver werd bevestigd en stevig aan de bodem van de kist werd vastgemaakt. Een paar goede, scherpe rukken aan de schouders van het kadaver zouden er waarschijnlijk voor hebben gezorgd dat het lichaam van zijn laatste rustplaats werd verwijderd; het hing er allemaal vanaf hoe smerig het was om mee te beginnen!

Lees meer over de wereld van bodysnatching in het boek van Suzie Lennox Bodysnatchers uitgegeven door Pen & Sword.