Opóźnienia, pomyłki w dostawie i przeciekające paczki to tylko niektóre z problemów, z którymi niejednokrotnie musieli zmierzyć się łowcy ciał. Jedną rzeczą było wykopanie zwłok na miejscowym cmentarzu kościelnym w celu dostarczenia ich do pobliskiej szkoły anatomii; zupełnie czymś innym była próba przetransportowania ciała, być może przez całą długość kraju, starając się jednocześnie unikaćwykrywanie.

Na przełomie XIX i XX wieku liczba świeżych zwłok legalnie dostępnych dla szkół anatomii w Anglii i Szkocji była żałośnie niewystarczająca. Aby zaradzić temu niedoborowi, pojawiła się nowa klasa przestępców. Porywacze zwłok lub "Sack 'em up men" pracowali niestrudzenie w całej Wielkiej Brytanii, napadając na cmentarze kościelne, gdzie odbywały się nowe pochówki. Zwłoki były szybko usuwane,rozebrani z grobowych ubrań i pośpiesznie zapakowani do czekających wozów lub skrzyń gotowych do wysłania do miejsca przeznaczenia.

Turf Hotel w Newcastle-upon-Tyne był popularnym miejscem odkryć, ponieważ był to główny przystanek na trasie na północ lub południe. Z tyłu autokarów jadących do Edynburga lub Carlisle unosiły się mdlące zapachy, a podejrzanie wyglądające paczki wymagały bliższej inspekcji, jeśli być może róg kosza, w którym przewożono zwłoki, był nieco wilgotny. Zamieszanieotaczający kufer zaadresowany do Jamesa Syme Esq. z Edynburga, pozostawiony w biurze powozów w Turf Hotel pewnego wieczoru we wrześniu 1825 r., wystarczył, aby rozpocząć śledztwo, po tym jak płyn z kufra został znaleziony sączący się po podłodze biura. po otwarciu kufra odkryto ciało 19-letniej kobiety "o jasnej karnacji, jasnych oczach i żółtych włosach", opóźnienie w wysyłce doprowadziło dojej wykrycie.

Nie tylko w Newcastle dokonywano odkryć zwłok. W ostatnim miesiącu 1828 r., przed wykładem anatomii na Uniwersytecie w Edynburgu, pan Mackenzie cierpliwie czekał na dostawę paczki. Niestety dla pana Mackenziego, opinia publiczna stawała się coraz bardziej świadoma dużej liczby zwłok przewożonych po krajowych autostradach w różnych paczkach oznaczonych jako"Szkło - obchodzić się ostrożnie" lub "Produkty". Nic więc dziwnego, że paczka pana Mackenzie została uznana za "podejrzaną" przez czujnego kierowcę powozu w Wheatsheaf Inn, Castlegate, York. Kierowca odmówił załadowania pudełka do swojego powozu i wkrótce zebrał się tłum, który rozprzestrzenił plotkę, że zawiera ono byłego mieszkańca cmentarza St Sampson's Churchyard.Pudełko pana Mackenzie zostało z niepokojem otwarte. Wewnątrz kufra znajdowało się mięso, to prawda, ale nie było to ciało niedawno wskrzeszonego trupa. Wewnątrz, schludnie zapakowane, z tej okazji gotowe do obchodów Bożego Narodzenia, znajdowały się cztery peklowane szynki.

Można by pomyśleć, że jeśli podczas rekonesansu na cmentarzu kościelnym znalazłeś kopiec świeżo obróconej ziemi wskazujący na ładny, świeży pochówek, to nie będzie problemu ze znalezieniem odpowiednich zwłok. Pomyśl jeszcze raz. Wielu łowców ciał stanęło twarzą w twarz ze zwłokami, których żałowali, że nie zaczęli ekshumować. Łapanie ciał wymagało pewnej dozy dystansu. Sama praca wymagałasilny żołądek; składanie zwłok na pół, a nawet na trzy części w celu zapakowania ich do odpowiedniego pojemnika wymagało więcej niż kilku kropel alkoholu, aby znieczulić zmysły - podnosiłeś martwe ciało z grobu, co w tym delikatnego!

Opowieść o straszliwym błędzie pewnego poszukiwacza ciał wyszła na jaw w 1823 roku i została powtórzona w kilku niejasnych wersach odnotowanych w kilku gazetach. Poszukiwacz ciał, o którym mowa, był znany dość trafnie jako "Simon Spade", zmartwychwstaniec, który pracował na cmentarzu przy kościele św. Marcina w nieujawnionym miejscu. Kopiąc w martwej nocy, Simon nie zauważył, że miał zamiar zrobić najbardziejKiedy skończył wyjmować ciało z trumny, tuż przed tym, jak miał je złożyć na pół i włożyć do worka, odgarnął włosy z twarzy. Słowa nie są w stanie opisać tego, co czuł biedny Simon, wpatrując się w twarz tego konkretnego zwłok tej nocy. Widzisz, chociaż udało mu się zabezpieczyć "świeży" stół do sekcji, miał tylkoekshumował ciało swojej niedawno zmarłej żony!

Porywacz zwłok z Edynburga, Andrew Merrilees, bardziej znany jako "Merry Andrew", nie miał żadnych skrupułów w ekshumacji i sprzedaży zwłok swojej siostry po kłótni z członkami gangu "Mowdiewarp" i "Spune". Spór powstał kilka dni wcześniej, gdy koledzy z gangu uważali, że Merry Andrew nie wypłacił im 10 szylingów, po niedawnej sprzedaży zwłok jednemu z członków gangu z Edynburga.chirurg.

Rodzina czy nie, niedawny pogrzeb siostry Merrileesa wywołał dwa odrębne plany napadu na cmentarz kościelny w Penicuik, gdzie została pochowana. Mowdiewarp i Spune podejrzewali, że przywódca gangu, Merry Andrew, miał własny plan usunięcia i sprzedania ciała swojej siostry, podczas gdy Merry Andrew dowiedział się o potencjalnym napadzie Mowdiewarpa i Spune'a od mężczyzny, który wynajął im konia i wóz.W noc, o której mowa, Merrilees jako pierwszy przybył na cmentarz kościelny i po cichu zajął miejsce za pobliskim nagrobkiem, czekając, aż pojawią się jego koledzy z gangu. Nie musiał długo czekać i pozostał w ukryciu, podczas gdy para wykonała ciężką pracę ekshumacji ciała. Gdy ciało zostało wyjęte z ziemi, Merrilees wyskoczył, krzycząc głośno, zaskakując Mowdiewarpa i Spune'a na tyle, by zapewnić, żeSukces Wesołego Andrew polegał na tym, że miał swoje zwłoki i nawet się nie spocił.

Ale co z ciałami, które zostały ekshumowane, a które być może nie były już w najlepszym stanie? Po raz pierwszy łowcy ciał Whayley i Patrick zdołali wykopać niewłaściwe zwłoki po tym, jak podano im nieprawidłowe informacje na temat pochówku na cmentarzu w Peterborough w 1830 r. Wystarczyło to, aby zniechęcić ich do łowienia ciał na wieczór, ale nie zniechęciło ich to całkowicie do makabrycznego zajęcia.W dzienniku prowadzonym przez Josepha w latach 1811-12, w którym odnotowano ruchy Naplesa i jego wspólników w "Crouch Gang", zapisał on, że "odcinał kończyny" tych ekshumowanych zwłok, które były być może nieco dojrzałe. Sprzedając "kończyny" szpitalom St Thomas i Bartholomew's w Londynie, miał nadzieję, żeNaples i jego koledzy z gangu byli mocni. Pamiętnik we wrześniu 1812 r. odnotowano, że St Thomas's odmówił zakupu zwłok, które były sprzedawane, ponieważ były zbyt zgniłe!

Chociaż te wyczyny dają dość niezdarny i czasami komiczny wgląd w świat grabieży ciał, groźba ekshumacji była bardzo realna. Na cmentarzach kościelnych w całym kraju zainstalowano różne środki zapobiegawcze, aby spróbować powstrzymać grabieżców ciał na ich drodze. Wieże strażnicze i grobowce pojawiły się na całej długości kraju, próbując zapewnić parafianom bezpieczeństwo w ich ostatnich dniach życia.miejsce spoczynku.

Pistolet cmentarny: Znany również jako pistolet samopowtarzalny, był umieszczony nad grobem i uzbrojony w druty, gotowe do wystrzelenia, gdyby ktoś odważył się spróbować ekshumować zwłoki.

Obroża na trumnę, obecnie znajdująca się w Muzeum Narodowym Szkocji, była niegdyś używana w Kingkettle w Fife do odstraszania złodziei ciał.

Najbardziej makabrycznymi z tych środków zapobiegawczych były prawdopodobnie pistolet cmentarny i kołnierz trumienny; żelazny kołnierz, który zapinał się na szyi zwłok, bezpiecznie mocując je do dna trumny. Jednak kilka dobrych, ostrych szarpnięć za ramiona zwłok prawdopodobnie zapewniłoby usunięcie ciała z miejsca jego ostatecznego spoczynku; wszystko zależałoby od tego, jak zgniły był na początku!

Dowiedz się więcej o świecie bodysnatchingu z książki Suzie Lennox Bodysnatchers , opublikowany przez Pen & Sword.