ملکه ویکتوریا سلطنت باشکوهی شصت و سه ساله داشت، اما علیرغم این، او محبوبیت جهانی نداشت. در حالی که برخی از مردم به او اعتراض کردند، برخی دیگر روش کمی رادیکال تری داشتند. از ادوارد آکسفورد تا رودریک مکلین، در طول سلطنت ملکه ویکتوریا از هشت سوء قصد جان سالم به در برد.

تلاش برای ترور ادوارد آکسفورد. آکسفورد در مقابل نرده‌های پارک سبز ایستاده است و یک تپانچه را به سمت ویکتوریا و شاهزاده همسر می‌گیرد، در حالی که یک پلیس به سمت او می‌دوید.

اولین تلاش برای زندگی ملکه در 10 ژوئن 1840 در یک خانه رخ داد. رژه در اطراف هاید پارک لندن. ادوارد آکسفورد، یک جوان هجده ساله بیکار، یک تپانچه دوئل را به سمت ملکه که در آن زمان پنج ماهه باردار بود شلیک کرد، اما از فاصله کوتاهی از دست داد. شاهزاده آلبرت بلافاصله پس از خروج از دروازه های کاخ متوجه آکسفورد شد و به یاد آورد که یک "مرد کوچک پست" را دیده است. پس از این تجربه آسیب زا، ملکه و شاهزاده موفق شدند با پایان دادن به رژه آرامش خود را حفظ کنند در حالی که آکسفورد توسط جمعیت به زمین کشتی می گرفت. دلیل این حمله ناشناخته است، اما پس از آن، آکسفورد در محاکمه او در اولد بیلی اعلام کرد که اسلحه فقط با باروت پر شده بود، نه گلوله. در نهایت، آکسفورد مجرم نبود بلکه دیوانه بود و مدتی را در یک پناهگاه گذراند تا اینکه به استرالیا اخراج شد.1856

با این حال، او به اندازه جان فرانسیس یک قاتل با انگیزه نبود. در 29 مه 1842، شاهزاده آلبرت و ملکه در یک کالسکه بودند که شاهزاده آلبرت چیزی را دید که او آن را "یک احمق کوچک، خشن و بد قیافه" می خواند. فرانسیس تیراندازی خود را ردیف کرد و ماشه را فشار داد، اما اسلحه نتوانست شلیک کند. سپس صحنه را ترک کرد و خود را برای تلاش دیگری آماده کرد. شاهزاده آلبرت به نیروهای امنیتی سلطنتی هشدار داد که یک مرد مسلح را دیده است، اما با وجود این، ملکه ویکتوریا اصرار داشت که عصر روز بعد قصر را برای رانندگی در یک باروش باز ترک کند. در همین حین، ماموران لباس شخصی محل را برای یافتن مرد مسلح جست و جو کردند. تنها چند متر دورتر از کالسکه ناگهان صدای شلیک به گوش رسید. سرانجام، فرانسیس به اعدام با دار زدن محکوم شد، اما ملکه ویکتوریا مداخله کرد و او به جای او منتقل شد.

کاخ باکینگهام، 1837

تلاش بعدی در ژوئیه بود. 3 1842 هنگامی که ملکه کاخ باکینگهام را با کالسکه در مسیر کلیسای یکشنبه ترک کرد. به همین مناسبت، جان ویلیام بین تصمیم گرفت تا جان او را بگیرد. بین بدشکلی داشت و بیمار روانی بود. او به سمت جلوی جمعیت بزرگ رفت و ماشه تپانچه اش را کشید، اما شلیک نشد. این به این دلیل بود که به جای اینکه گلوله پر شود با تکه‌های تنباکو پر شده بود. پس از حمله، او به 18 ماه کار سخت محکوم شد.

پنجمین اقدام به زندگی ملکه یکتلاش ضعیفی که ویلیام همیلتون در 29 ژوئن 1849 انجام داد. همیلتون که از تلاش های بریتانیا برای کمک به ایرلند در طول قحطی ایرلند ناامید شده بود، تصمیم گرفت به ملکه شلیک کند. با این حال، اسلحه به جای پر شدن با یک گلوله، فقط باروت پر شده بود.

هیچ تلاشی احتمالاً به اندازه تلاش رابرت پیت در 27 ژوئن 1850 آسیب زا نبود. رابرت پیت یک افسر سابق ارتش بریتانیا بود و در اطراف هاید شناخته شده بود. به خاطر رفتار کمی دیوانه او پارک کنید. در یکی از پیاده‌روی‌هایش در پارک متوجه انبوهی از مردم شد که در بیرون خانه کمبریج، جایی که ملکه ویکتوریا و سه فرزندش در حال ملاقات با خانواده بودند، جمع شده بودند. رابرت پیت جلوی جمعیت رفت و با عصا به سر ملکه ضربه زد. این اقدام نزدیکترین سوءقصدی بود که ملکه ویکتوریا تا به حال با آن روبرو شده بود، زیرا مدتی با یک زخم و کبودی باقی ماند. پس از حمله، پیت به مستعمره کیفری تاسمانی فرستاده شد.

ملکه ویکتوریا

احتمالاً بیشترین انگیزه سیاسی از همه حملات در 29 فوریه بود. 1872. آرتور اوکانر، مسلح به یک تپانچه، موفق شد نامشخص به ورودی کاخ از حیاط رد شود و پس از اتمام سفر ملکه در اطراف لندن منتظر ملکه بماند. اوکانر به سرعت دستگیر شد و بعداً اعلام کرد که او هرگز قصد صدمه زدن به ملکه را نداشته است، از این رو این واقعیت است که تپانچه او شکسته شده است، اما می‌خواهد او را به سمت ملکه برساند.زندانیان ایرلندی را در بریتانیا آزاد کنید.

آخرین تلاش برای زندگی ملکه ویکتوریا در 2 مارس 1882 توسط رودریک مکلین بیست و هشت ساله انجام شد. هنگامی که ملکه از ایستگاه ویندزور به سمت قلعه حرکت می کرد، از سوی جمعیت اتونیایی که در آن نزدیکی بودند، با صدای بلند سروصدا می کردند. سپس مکلین یک گلوله وحشیانه به سمت ملکه شلیک کرد که از دست رفت. او دستگیر، متهم و متعهد به محاکمه شد و در آنجا به بقیه عمرش در یک پناهگاه محکوم شد. بعدها شعری در مورد سوءقصد توسط ویلیام توپاز مک گوناگال سروده شد.

غیر از هفتمین سوءقصد توسط آرتور اوکانر، هیچ انگیزه مشخصی در میان این افراد وجود نداشت، که با توجه به اقدامی که آنها قصد داشتند علیه ملکه انجام دهند، شگفت‌آور است. با این حال، پیشنهاد می شود که آنها این کار را برای شهرت و بدنامی انجام داده اند. اما به طور کلی به نظر می رسد که این تلاش ها برای ترور ملکه را منصرف نکرده است، همانطور که در این واقعیت مشهود است که او تنها دو ساعت پس از حمله رابرت پیت به وظیفه بازگشت.

توسط جان گارتساید، یک دانشجوی مشتاق تاریخ در کالج اپسوم، ساری.