"Oyez, oyez, oyiz!"

این ندای یا فریاد فریادهای شهر است که اکنون معمولاً فقط در مراسم، جشن ها و رویدادهای محلی شنیده می شود. با این حال، این یک فریاد رایج در خیابان‌های انگلستان قرون وسطی بود.

Oyez (تلفظ: oh yay) از فرانسوی ouïr ("گوش دادن") می آید و به معنای "شنوید". گریه کننده شهر گریه خود را با این کلمات شروع می کرد که همراه با نواختن یک زنگ دست بزرگ برای جلب توجه بود. این وظیفه ناله‌زن یا زنگ‌زن بود که مردم شهر را از آخرین اخبار، اعلامیه‌ها، آیین‌نامه‌ها و هر اطلاعات مهم دیگری مطلع کند، زیرا در این زمان اکثر مردم بی‌سواد بودند و نمی‌توانستند بخوانند. با کلمات " خدا پادشاه را حفظ کند" یا "خدا ملکه را حفظ کند" پایان دهید.

پس از خواندن او پس از آن، فریادکننده شهر آن را به پست درب مسافرخانه محلی متصل می‌کند، بنابراین «پست کردن یک اعلان»، دلیلی است که روزنامه‌ها اغلب «پست» نامیده می‌شوند.

به هر حال، اعلام این خبر به این دلیل نبود. تنها نقش: در واقع، نقش اصلی آنها گشت زنی در خیابان ها پس از تاریک شدن هوا، ایفای نقش به عنوان حافظان صلح، دستگیری اشرار و بردن آنها به انبارها برای مجازات و پست کردن جنایات آنها بود تا نشان دهند چرا آنها آنجا بودند. همچنین وظیفه او این بود که اطمینان حاصل کند که آتش برای شب پس از زنگ منع آمد و شد خاموش می شود.

این همچنین نقش فریادکننده شهر در حلق آویزهای عمومی برای خواندن علت این شخص بود.به دار آویخته شدن، و سپس کمک به قطع کردن او.

شرایط کلیدی نقش توانایی خواندن، صدای بلند و روحیه اقتدار بود. بلمن‌ها برای هر اعلامیه‌ای که می‌کردند، دستمزد دریافت می‌کردند: در قرن هجدهم این نرخ بین ۲ روز تا ۴ روز به ازای هر فریاد بود.

فریادگران شهر توسط قانون محافظت می‌شدند. هر کاری که آنها انجام می دادند به نام پادشاه انجام می شد، بنابراین آسیب رساندن به فریادهای شهر یک عمل خیانت بود. این یک حفاظت ضروری بود، زیرا فریادزنان شهر اغلب مجبور بودند اخبار ناخوشایندی مانند افزایش مالیات را اعلام کنند!

نقشه خوان شهر یا زنگوله را می توان حداقل به دوران قرون وسطی ردیابی کرد: دو ناقوس در ملیله بایو ظاهر می شوند. حمله به انگلستان توسط ویلیام نورماندی و نبرد هاستینگز در سال 1066 را به تصویر می کشد.

گریه های شهر امروزی لباس هایی می پوشند تا با کت قرمز و طلایی، شلوار، چکمه و یک کلاه سه شاخ، سنتی که به قرن 18 برمی گردد. می‌توانید آن‌ها را در جشن‌های محلی، رویدادها و مسابقات فریادهای شهر پیدا کنید.

چستر تنها جایی در بریتانیا است که می‌توانید به طور مرتب صدای فریاد شهر را بشنوید. هر سه شنبه تا شنبه بین ژوئن و آگوست، فریاد را در نیمه روز (11 صبح در روزهای مسابقه) در High Cross پیدا خواهید کرد. از قرون وسطی اعلامیه هایی در High Cross در چستر خوانده می شد.

آیا می دانستید، هنگامی که گروهی از گریه کنندگان شهر گرد هم می آیند، به عنوان مثال برای یک مسابقه، به عنوان "a" شناخته می شود. زیر ازگریه می کنند؟